ÖĞRENEMEDİM

Yıllardır sevdim de hiç sevilmedim.
El gözüne iyi görünemedim
Zulmedilen oldum çıkmadı sesim
Sevip sevilmeyi öğrenemedim

Ne talihim güldü ne de kaderim
Yanılmama rağmen yine severim
Acı, gözyaşıyla geçer günlerim
Ağladım, gülmeyi öğrenemedim.

Her gece felekten bin darbe yedim
Yediğim silleye hep boyun eğdim
İçim kan ağlarken mutluyum dedim
Ben; kendim olmayı öğrenemedim.

Aşkın acısıyla geçti gençliğim
Harabeye döndü şimdi benliğim
Bırakıp ta gitti beni sevgilim
Önce terk etmeyi öğrenemedim.

Sevdiklerim için öldüm uğruna
Sevgilim de girmiş elin koluna
Allah’ım sabır ver sen bu kuluna
Bırakıp gitmeyi öğrenemedim.