Sahilde gezinen Martılara sormuyorumGökyüzü maviyken neden fümelendiYürek sızısıydı esen yel


Seyrederken mehtabın ışığında yelelendiNefti güzel bahar yeli gibi ağladı gönüleVaat ediyordu bedeli candıSığmıyordu bu kısacık ömreRuhumun derinliklerinde tazelendi


Yanıyordu gözlerinde sevdanın ışığıKestiremiyordu Samanyolu renk fırtınasında dönen bileşiğiGelen dalgalı akımdı hilâl de derledi tebessümlerini

Çekti sahneyi bulut mu kapladı gölgelendiCıvıldayan bahar kuşu gibi özeniyordu yaprağaMurat dileyen dudaklarında duası aşkın badesinde mezelendi

Begonya gibi toprak diliyordu çağlayan tomurcuğuUçsuz iklimlerde sevda kırığı


Depreniyordu yürek göçüğüSorsam mı kim kurutmuş değiştirmiş bu nehrin yatağınıAktı firari gönlümde gölgelendi

Bahar sarhoşluğu değiyordu sabahın uykularınaKuruyan dudaklar sevda iklimine susamışGöçerken bırakmıştı hayalî ‘ni

Yaz yağmurlarına

Mahmur gözlerinden süzülen Sevginin ışığıBacayı aştı kalbin kapakçıklarında bilelendiGece uykuları fedaydı yıldızlar şahitKaç yürek özlemlenir Boyun büker esen seherde


Umut rüzgarlarında şimdi bezmimde çerçevelendi

Ey şiir seni kendi haline havale ediyorum

Ya terk et yada gel yüreğimin derinlerinde kalBir maziyi devirdin dilemedin geçmişinden ikbâlÇoban yıldızı gibi seni yazayım mı yenidenKalemime takılma dön köşküneNokta virgülüne değmiyorum


Yağmur damlası gibi ruhuma can verŞiir çoktan kendini aştın seni yeniden yazıyorum

Gönlünü yokla bak gelen sıradan değil

Hoş bir gülendi..​