Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Hamd

sapıklarınkine değil.



FİL SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



(Ey Resûlüm!). Rabbinin

bunların üzerine bölük bölük kuş(lar) gönderdi. Ki bunlar onlara (fil sâhiblerine) pişkin tuğladan (yapılmış) taş(lar) atıyordu. Derken (Allah) onları yenik ekin yaprağı gibi yapıverdi.



FİL VAK'ASI: Habeş hükümdarı Necaşînin

Kâ'beyi ziyaret edenler o kiliseyi ziyarete gelmediler. Ayrıca Fukaym kabilesinden Nüfeyl adlı bir genç gece gizlice getirdiği pislikleri ile kilisenin her tarafını kirletti. Bunu bahane eden Ebrehe büyük bir ordu hazırlayarak Mekke üzerine yürüdü. Ordusunun önünde Necaşîden getirdiği büyük bir fil vardı. Fili ordunun önünde yürütmekle ordusunun galib geleceğini sanıyordu.



Böylece ordu Mekke üzerine yürüdü. Şehre gireceği zaman fil yere çöktü ve bir daha ileri gitmedi. Bütün uğraşmalar onu Mekke istikametine götüremedi. Başka yönlere ise koşa koşa gidiyordu. Tam bu sıralarda Allahü teâlâ Ebâbil denilen kuşları gönderdi. Ağızlarında ve ayaklarında taşıdıkları taşları Ebrehenin ordusu üzerine attılar. Âyet-i kerîmede de belirtildiği gibi

ordu "yenilmiş ekin yaprağı" gibi oldu.



Bu hâdisenin vuku bulduğu seneye Arablar "Fil senesi" derlerdi. Bu vak'adan 50-55 gün sonra Peygamber Efendimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" dünyâya teşrif buyurdu.



KUREYŞ SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Kureyş'i emniyet ve selâmete

kendilerine korkudan emînlik veren(dir.).



[1] Kureyşliler kışın Yemene

yazın da Şâma gezmek ve ticâret yapmak maksadıyla giderlerdi.



MÂÛN SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Dîni (Müslimânlığı) yalan sayanı gördün mü? İşte yetîmi[1] şiddetle iten

zekâtı[3] da men' ederler.



[1] Bir rivâyetde Ebû Cehlin vârisi olduğu köle.



[2] Ebu Cehl.



[3] Mâûn

bir kişinin diğerinden ödünç aldığı şeye de denir.



KEVSER SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



(Habibim!) Hakîkat

hayırsız nesli kesik.



[1] İslâm âlimlerine göre.



İZÂH: Bu mübârek sûre

Peygamberimizin "sallallahü aleyhi ve sellem" nâil olduğu ni'metleri ve onun iki kudsî vazifesini bildirmektedir. Âyet-i kerîmedeki "Kevser" lâfzı için islâm ulemâsı çeşitli ma'nâlar vermişlerdir. Cumhur ulemâya göre:



a) Cennette bir ırmaktır veya bir havuzdur ki suyu baldan tatlı

sütten daha ziyâde beyaz ve kardan daha soğuktur.



b) Kur'ân-ı Azîmdir ki: O dünyevî ve uhrevî hayırları toplıyan bir kitâbdır.



c) Resûl-i Ekremin "sallallahü aleyhi ve sellem" hâiz olduğu şeref-i nübüvvettir.



d) Gökte ve yerde Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" için çok zikir ve senâdır.



e) Resûlullahın evlâd ve etbaıdır.



f) Resûlullahın Eshâb ve ulemâ-yı ümmetidir.



Peygamberimizin "sallallahü aleyhi ve sellem" oğlu Kâsım vefât edince

ferahlıyorlardı. İşte bu sûre-i celîle o kâfirlerin bâtıl düşüncelerini reddetti. Pek kısa bir sûre olmasına rağmen birçok hakîkatlere işaret etmektedir.



KÂFİRÛN SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Yâ Hâbibim! Onlara de[1]: Ey kâfirler ben sizin tapmakta olduklarınıza (putlarınıza) tapmam. Benin ibâdet edeceğime de (Allahü teâlâya) siz kulluk ediciler değilsiniz. Ben sizin taptıklarınıza (hiçbir zaman) tapmış değilim. Siz de benim kulluk etmekte olduğuma (hiçbir vakit) kulluk ediciler değilsiniz. Sizin dîniniz size

benim dînim bana.



[1] Mekke müşriklerinden Ebû Cehl

şu teklîfde bulundular: "Bir yıl o bizim ilâhımıza ibâdet etsin. Bir yıl da biz onun Allahına ibâdet edelim." Bunun üzerine bu âyet-i kerîme nâzil oldu.



NASR SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Allahın nusratı ve fetih gelince

tevbeleri çok kabûl edendir.[1]



[1] Bu sûrede

buyurdu.



TEBBET SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Ebû Lehebin iki eli kurusun. (Kendisi de) kurudu (helâk oldu ya). Ona ne malı (Babasından mîras kalan malı)

karısı da Odun hammalı olarak. Boynunda bükülmüş bir ip de olduğu halde.



İZÂHI: Bu sûre-i celîle

dökerdi. Ayrıca Peygamberin "sallallahü aleyhi ve sellem" ardından koğuculuk yapardı.



Ebû Leheb

çocukları bile yanına yaklaşamadı. Ancak üç gün sonra defnedilebildi. Bilâhare zevcesi de ölüp lâyık olduğu cezâya kavuştu.



İHLÂS SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Ya Muhammed "sallallahü aleyhi ve sellem"! De ki; O

doğurulmamışdır. Hiçbir şey onun dengi (ve benzeri) değildir.



[1] Bütün mahlûkâtın kendisine yöneleceği ve sığınacağı zât-ı ehâdiyetdir. Ayrıca bu kelime bir sıfatı ehâdiyyedir.



FELÂK SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



(Yâ Muhammed! "aleyhisselâm") Yarattığı şeylerin şerrinden

Sabahın Rabbine sığınırım de[1].



[1] Lebid bin Asam isminde bir yahûdi

Resûl aleyhisselâm evvelki sıhhatine kavuşdu. Muavvizeteyn sûrelerinin onbir âyet olması buna işâretdir.



NÂS SÛRESİ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



(Yâ Muhammed! "aleyhisselâm"). İnsanların Rabbine

sığınırım de[1].



[1] Tefsîr-i Lübab'a göre bu sûrede vâkı olan beş adet "Nas" lâfzı

beş ayrı sınıf insana işarettir. Bunlar:



1- Çocuklar

2- Gençler

3- İhtiyârlar

4- Sâlihler

5- İnsan şeytanlarıdır.



ÂYETEL KÜRSÎ



Rahmân ve Rahîm olan Allahın ismi ile.



Allah

çok büyüktür.


​

SÜBHANEKE



Ey Allahım! Seni noksanlıklardan tenzîh eder; bütün kemâl sıfatlarıyla tavsif ederim. Sana hamd ederim. Senin ismin yücedir. (Ve senin şânın her şeyin üstündedir)[1]. Senden başka ilâh yoktur. [1] Bu kısm cenâze nemâzı kılınırken ilâve edilir.



ETTEHIYYÂTÜ



Her türlü hürmet

Muhammed (aleyhisselâm) Onun kulu ve resûlüdür.



ALLAHÜMME SALLİ



Ey Allahım! İbrahime "aleyhisselâm" ve âline rahmet ettiğin gibi

(Efendimiz) Muhammede "aleyhisselâm" ve âline de rahmet eyle. Muhakkak sen hamîd ve mecîdsin.



ALLAHÜMME BÂRİK



Ey Allahım? İbrahime "aleyhisselâm" ve âline bereketler ihsan ettiğin gibi

(Efendimiz) Muhammede "aleyhisselâm" ve âline de bereketler ihsan eyle. Muhakkak sen hamîd ve mecîdsin.



RABBENÂ ÂTİNÂ



Yâ Rabbî! Dünyâda ve âhırette bize iyilikler ver ve bizi nârın (ateşin) azâbından koru. Ey merhametlilerin en merhametlisi

senin rahmetinle...



KUNUT DÜÂSI



Ey Allahım! Biz senden yardım dileriz. Sana istiğfar ederiz. Senden hidâyet isteriz. Sana îmân ederiz. Sana tevbe ve sana tevekkül ederiz. Bütün hayırlarla seni överiz. Sana (ni'metlerine) şükreder

küfrân-ı ni'met etmeyiz. Sana karşı fısk ve fücur edeni atar ve terk ederiz.



Ey Allahım! Ancak sana ibâdet eder

sana koşar ve iltica ederiz.



Rahmetini recâ (Ümid) eyler ve azâbından korkarız. Çünkü senin azâbın gerçeği örten kâfirlere mutlaka ulaşır.

​