Bardagım doldu günesim attı, gün karanlıga kavuştu demek.
Yarım ekmek arası telasların sonu vedaya gebeymiş. Hayret! Ustam son lokmanı iyi çigne.
Uzasın kısaldıgı yerden vakitler.
Hatırı kırılmasın çayların.
Bir yudum daha al da öyle git.
Hangi kavuşmak kavuştu ki bendeki ilk olsun.
Dert bir degil,bırak gidişinle bin olsun.
Bu dertlerin başı derde girsin.
Ayrılıgın gözü kör olsun.
Gözüm kopacaksa fırtına daglar savrulsun.
Ateşler sönsün yokuşlar yorulsun.
Ipler inceldigi yerden kopsun.
Gözümün içine son kez bakta öyle git.
Yârin verdigi dermana boynumuz kıldan ince,ha gitmek ha kalmak laf düşmez
yar isteyince. Bir sızı tüllenir şimdi şuramda ipince.
Sızıma sız,sızlansın daha da, sevdam okşa basımı öp alnımdan,yarama sabır,sabrıma tevekkul bas oglun gibi ele ver,
kızın gibi gelin et de git.
Dokuz bogumluk sözlerin kalacaksa bogazımda, aşk paresi kanamalı közlerin donacaksa dudagımda ...
Alev alev geceler üşüşecekse son duragıma sözler sussun,
kanım donsun,dudagım dudagımdan kopsun, üşüşsün alevler.
Neyzen son besteni ruhuma üfle de öyle git.
Bir ticaret ki akan kar etmez satan kar etmez. Bu derdi öyle her pazar götürmez.
Nice dil döksen ipekten kumaşı kör terzi öremez, beni maharetinle işle. Soy beni soysuzlugumdan , çıkar al renkli kurdelanı.
Bir selamını iliştir gögüme, tüccar ruhunu rahmana sat da öyle git.
Aşk armagandır.
Ve onu kazanmak gerekir.
Dille olmaz paklanmalı içi yaralı kir.
Hesabı iyi yapmalı.
Toplamalı bir bir.
Vuracaksan ille de mührünü.
Dilim kopsun içim yansın hesabım hesaplara sıgmasın.
Dagılsın daglarım, nakışlarım karışsın. Ve bitsin bu ızdırap.
Nakkaş ecel mührünü vur da öyle git...


Barış Cem Kaya​