Mutluluk...
Bir çift tatlı sözdür, yumuşacık bir dokunuştur.
Affetmektir, sevmektir, sevilmektir.
Çevreye dağıtılan bir tebessümdür, bir kahkahadır mutluluk.

Mutluluk elimizde olanlara sevinmek, olmayanlar için ise üzülmemektir.
Her zaman bizden daha iyi durumda olanları değil bizden daha zor durumda olanları düşünmektir.

Birazcık işleri ertelemek, hayatın frenine basıp birazcık yavaşlamak kendimize zaman ayırmaktır.
Bir çiçeği gördüğünde ona tebessümle yaklaşmak ve onu sevmek ve koklamaktır..
Bahar yağmuru altında yürümek ve ıslanmak, yağmur sonrası toprak kokusunu teneffüs etmektir.

Eşine veya sevdiğine seni seviyorum demek, bir güzel söz söylemek, bir tatlı bakış kondurmak, bir demet çiçek vermektir.
Evladına doya doya sarılıp, kokusunu içine çekmektir..

Bazen bir bardak çay yanında sıcak bir simit ve peynirdir mutluluk.
Mutluluk bir yerde bakış açımızdır;
Pozitif olmak, hep siyah- beyazdan ziyade diğer renkleri de görebilmektir.

Her günümüzü son günümüz olarak bilip tüm canlıları sevmek, incitmemek, çevremize güven vermektir.
Olaylar karşısında empati yapabilmektir.
Kış ortasında bile baharı yaşamak, yaşatmaktır, mutluluk...
Mutluluk aramakla bulunacak bir şey değildir,
onu inşa etmek gerekir...!

Doğan CÜCELOĞLU Saygıyla