Misofonya, işitsel bir hastalık değil duyma ile ilgili bir algı bozukluğudur. Bazı ince, ritmik, hafif seslere karşın aşırı hassas olma durumudur.
Bir misofonya hastasının, hastalığının en şiddetli dereceye ulaştığı vakitler sabah, uyanma ile gelen ilk saatler ve gece yarılarıdır. Özellikle uykusuzluk durumunda aşırı şiddetlenebilir. Günümüzde her 10 insandan 2’sinde bulunabilen bu hastalık hakkında herkesin bilgisi olmalı, kimde olduğu belli olmaz!
Günümüzde çok rastlanan bir psikolojik rahatsızlıktır ve ciddileşmesi durumunda sosyal yaşamı etkileyecek pozisyona gelebilmektedir. Makalenin görselinden de bilgi edinebilirsiniz.​

- Geceleri yüksek sesle müzik dinlemekten rahatsız olmak.

- Sabahları alarm ile uyanınca aşırı asabi olmak.

- Gereksiz gürültüleri durduramadığı vakitlerde öfkelenmek, hemen parlayacak durumda olmak. (Arabaların oluşturduğu ses kirliliği, insanların haykırırcasına gülüşleri, özellikle ağız şapırdatması ve gereksizce çıkartılan ritmik ağız sesleri.)
Özellikle sessizlik ve odaklanma esnasında çıkarılan gereksiz gürültüler. (Masaya kalem vurmak, yere ayak tabanını vurmak, saatin tik-tak sesi gibi.)

- Sabah uyanırken kullandığı alarm sesini günün herhangi bir vakitte duyduğunda tedirgin olmak, huzursuzlanmak.

- Gündüzleri değil, geceleri sevmek. (Sessizliğinden dolayı.)

- Bebek ağlamasına karşın cani bir öfke beslerler, gerçekten o sesi kesmek adına canice şeyler düşünürler.

- Patlamış mısır gibi şeyler.. aah! Birde sinemada..
En belirgin özellikleri ise Alarm Öfkesi, Bebek Ağlaması ve Ağız Şapırdatma durumudur.​

Misofonya hastaları genellikle az konuşan insanlardır, doğa seslerinden ve akustik bir yankıdan aşırı haz alırlar. Dağa çıkıp bağırarak seslerinin yankılarını duymak içlerinde bir huzur dalgalanması oluşturur.
- Slow müzik dinlemekten hoşlanırlar, ve sesten bir anlam beklerler. Onlar için sesin bir ahengi, bir anlamı olmalıdır. Bu nedenle onlara bir şeyler hatırlatan veya sözlerini beğendikleri müzikleri tercih ederler, ve yine bu nedenle gereksiz pop şarkılardan nefret ederler! (Aşk bu kızıl ötesi yaralı müzesi.. AAH!)
Evet itiraf ediyorum, bende bir misofonya hastasıyım ve KAHROLSUN GEREKSİZ POP ŞARKILAR! Düşündükçe tüylerim diken diken oluyor..​

Buradan size bu konuda bir bilgi vermem kesinlikle yanlış, size tek önerim bir psikiyatriste görünmenizdir. Belirli ilaçlar kullanmanız söz konusu. Bu arada, ben hastalığımı seviyorum, “Neden tedavi olmuyorsun kardeşim!” diyorsanız eğer..
Açıkçası Misofonya bir hassaslık sendromuda sayılabilir.​