Maria Missakian

yüksekkaldirim'da bir akşam
maria missakian'i düşündüm
eger kendimi biraksam
yagmur olabilirdim yagardim

kasim'da bir çinar olurdum
yaprak yaprak dökülürdüm
kalbimi siki tutmasam

döküp saçip boşaltsam
içimde yükselen şiiri
kaldirimlara döküp harcasam
gözleri balikçil gözleri
dudaklarinda tutup rüzgari
maria missakian adinda biri
gelse gögsüne kapansam

gece gölgesine sokulsam
gökyüzünde bulutlar büyüseler
yagmuru dinlesem anlatsam
şimşekler kirilip dökülseler
bizi sokaklarda biraksalar
leylekler üşüyüp gitseler
dönüp arkalarina bakmadan

yine akşam oldu attilâ ilhan
üstelik yalnizsin sonbaharin yabancisi
belki paris'te maria missakian
avuçlarinda bir çarmih acisi
gizlice bir sefalet gecesi
çocugunu bogarmiş gibi bogup paris'i
sana kaçmayi tasarlar her akşam