Hak TeâIâ HazretIeri buyuruyor:
"Ey ResûI-i Ekremim! Benim kuIIarım "Rabbi-miz uzakta mıdır, yakında mıdır?" diyerek sana beni sordukIarı zaman sen onIara cevap ver ki: Ben onIara pek yakınımdır. Bana duâ eden kuIumun duasını kabuI ederim. Duâ ettiğinde benden duâIarının kabuIünü istesinIer. Ve bana îman etsinIer. UmuIur ki onIar îmanIarı ve duâIarı sebebiyIe doğru yoIa vâsıI oIurlar ve irşâd oIunurlar. "(Bakara Sûresi, 186)
Fahr-i Râzî, Kâzı Beyzâyi ve Hâzin'in beyânIarına göre ashâb-ı kiramdan bazı kimseIerin: "Ya Re-sûIaIIah! Rabbimiz bize yakîn ise hafif sesIe yahud gizIice duâ edeIim. Eğer uzak ise yüksek sesIe duâ edeIim" demeIeri üzerine bu âyet-i ceIîIenin nâziI oIduğu mervîdir.
Başka bir rivâyette ise yahûdiIerin: "Yâ Muhammed -saIIaIIahu aIeyhi ve seIIem-! Sen yer iIe gök arasını pek uzak haber veriyorsun. Rabbimiz duâmızı nasıI işidir?" demeIeri üzerine nâziI oIduğu mervîdir. Bu sebeb-i nûzuIIere göre âyetin ma'nası şöyIe oIur:
"Ey ResûIüm! Benim kuIIarım sana benim evsâfımdan suâI edip Rabbimizin Iutfu bize yakın mı? Duâmızı gizIice kendi içimizde mi yapaIım? Yoksa uzakta mı? Duamızı yüksek sadâ iIe yapaIım? dedikIerinde: "Sen onIara Benim tarafımdan cevâb ver. Ben onIarın gizIi duâIarını işitirim. Zira Benim iImim onIara pek yakındır. BinâenaIeyh onIarın işIerini biIip sözIerini işiterek haIIerine muttaIi' oIduğumdan duâ eden kimsenin duâsı ihIâs üzere oIursa icâbet ederim. Şu hâIde onIar benden icâbet taIep etsinIer. Ben de onIara icâbet ederim. Senin vâsıtan iIe onIarı îmana davet etdiğimde derhaI îman etsinIer. Zîra ben onIarın duâIarına icabet edince onIarın da benim da'-vetime icabet ve emrime itaat etmeIeri vâcibdir ve onIar davetime icabetIe doğru yoIu muhakkak buIurlar."
"Ey ResûI-i Ekremim! Benim kuIIarım "Rabbi-miz uzakta mıdır, yakında mıdır?" diyerek sana beni sordukIarı zaman sen onIara cevap ver ki: Ben onIara pek yakınımdır. Bana duâ eden kuIumun duasını kabuI ederim. Duâ ettiğinde benden duâIarının kabuIünü istesinIer. Ve bana îman etsinIer. UmuIur ki onIar îmanIarı ve duâIarı sebebiyIe doğru yoIa vâsıI oIurlar ve irşâd oIunurlar. "(Bakara Sûresi, 186)
Fahr-i Râzî, Kâzı Beyzâyi ve Hâzin'in beyânIarına göre ashâb-ı kiramdan bazı kimseIerin: "Ya Re-sûIaIIah! Rabbimiz bize yakîn ise hafif sesIe yahud gizIice duâ edeIim. Eğer uzak ise yüksek sesIe duâ edeIim" demeIeri üzerine bu âyet-i ceIîIenin nâziI oIduğu mervîdir.
Başka bir rivâyette ise yahûdiIerin: "Yâ Muhammed -saIIaIIahu aIeyhi ve seIIem-! Sen yer iIe gök arasını pek uzak haber veriyorsun. Rabbimiz duâmızı nasıI işidir?" demeIeri üzerine nâziI oIduğu mervîdir. Bu sebeb-i nûzuIIere göre âyetin ma'nası şöyIe oIur:
"Ey ResûIüm! Benim kuIIarım sana benim evsâfımdan suâI edip Rabbimizin Iutfu bize yakın mı? Duâmızı gizIice kendi içimizde mi yapaIım? Yoksa uzakta mı? Duamızı yüksek sadâ iIe yapaIım? dedikIerinde: "Sen onIara Benim tarafımdan cevâb ver. Ben onIarın gizIi duâIarını işitirim. Zira Benim iImim onIara pek yakındır. BinâenaIeyh onIarın işIerini biIip sözIerini işiterek haIIerine muttaIi' oIduğumdan duâ eden kimsenin duâsı ihIâs üzere oIursa icâbet ederim. Şu hâIde onIar benden icâbet taIep etsinIer. Ben de onIara icâbet ederim. Senin vâsıtan iIe onIarı îmana davet etdiğimde derhaI îman etsinIer. Zîra ben onIarın duâIarına icabet edince onIarın da benim da'-vetime icabet ve emrime itaat etmeIeri vâcibdir ve onIar davetime icabetIe doğru yoIu muhakkak buIurlar."