Türk musikisinin en temel ritim aletlerinden biridir.Kudüm adının anlamını ve etimolojisini bilemesek de,kudüm sazına isim babası olan grubun ve bu günkü kişiliğini kazandıranların Mevleviler olduğunu söyleyebiliriz.Tasavvuf musikisinin dışındaki formlarda da kullanılmıştır.Belirli seslere akordlanabilen bu enstruman Mevlevi ayinlerinde semazenlerin sema ritmini darplarla düzenleyerek ritmik bir bütünlük oluşmasına katkıda bulunmaktadır. Kudüm 4 parçadan meydana gelmiştir;bakır gövde,deve derisi,simitler,zahme.Yan yana koyulmuş birbirinden farklı büyüklükteki tas biçimli iki ayrı gövdeye deri gerilmesi ile oluşur.Gövdeyi meydana getiren iki çanak,dövme bakır veya ağaçtan imal edilirler.İki çanağın büyüklüğünün birbirinden farklı olmasının nedeni, icra sırasında farklı tını elde etmek içindir.Kalın tınıyı veren çanağın adı DÜM ,tiz tınıya sahip olanın adı TEK tir.Çapı 15-16cm olan dümün derinliği 30-32cm,çapı 14-15cm olan tekin derinliğiyse 28-30cmdir.Kudümün vurmalı çalgı olarak belli bir akordu yoktur.Ancak üstadlar dümün icra edilen makamın karar sesine tekin ise makamın güçlü derecesine çekilmesini uygun görürler.
[/FONT]