DeStina
MFC Üyesi
- Üyelik Tarihi
- 9 Haz 2015
- Konular
- 11,091
- Mesajlar
- 13,910
- MFC Puanı
- 27,850
Kor Ateşlerin Üstündeki Habbab bin Eret
Habbâb b. Eret demircilik yapardı. Ümmü Emmâr isimli Kureyşli bir kadının kölesiydi. Okuma yazma bilen, kimsesi olmayan bir delikanlıydı. Müşrikler vücudunu dikenler içinde sürükler, demirden elbiselerin altında yakıp kavururlardı. Bir defasında müşrikler onu kor ateşin üzerine yatırmış, sırtındaki yağlar ateşi söndürünceye kadar o hâlde tutmuşlardı. İşkence izleri ölünceye kadar silinmemiş, yıllar sonra bu izleri gören Hz. Ömer hayretler içinde kalmış, daha önce böyle bir şey görmediğini söylemişti.
Ümmü Emmar ateşte kızdırdığı demirle Habbâbın başını dağlar, Habbâbın aklı başından gider ama yüreğindeki imanı kimse alamazdı.
Âmir b. Füheyre, Suheyb-i Rumî, Mikdad b. Esved ve daha niceleri insanlık tarihinin en büyük zulümlerine maruz kaldılar. Üç beş gün değil yıllarca acı ve azap çektiler. Ama sabır ve namazla Allahtan yardım dileyip, zalimin zulmü karşısında dik durdular. Açlığa, işkenceye, ölüme tebessüm ettiler.
Lat ve Uzzanın Kendilerine Bile Hayrı Yok
Hanım sahabiler de Allah yolunda nice eza ve cefalar çektiler. Onlar Ümmeti Muhammedin Meryemi, Asiyesi oldular.
Acımasızca dövülüp öldü zannedildiği için terk edilen Zinnire işkenceler altında gözlerini kaybetti. Ona bu zulmü reva görenler karşısına geçip alay ediyorlardı. Ebû Cehil: Lat ve Uzza seni kör etti. dediğinde Zinnire direnmeye devam ederek: Lat ve Uzzanın kendilerine hayrı yok. Sizin onlara taptığınızı bile bilmiyorlar. diye cevap veriyordu. Kureyşlilerin alay ettiği masum cariye bir sabah uyandığında gözleri eskisinden daha iyi görüyordu. Mekkelilerin değersiz gördüğü köle, Rabbinin mucizesi ile şereflenmişti.
Müslüman olmadan önce Hz. Ömer müminlere karşı oldukça sert ve acımasızdı. Hz. Lübeyneyi yoruluncaya kadar döver, bıraktığı zaman ise Seni acıdığım için değil yorulduğum için bıraktım, dinlendikten sonra tekrar döveceğim. derdi. Lübeyne Hz. Ömerden korkmaz: Eğer Müslüman olmazsan Allah aynısını sana da yapacaktır. diye cevap verirdi.
Zinnire ve kızı Ümmü Ubeys, Nehdiyye ve kızı, Lübeyne Hatun ve diğerleri ümmetin gururu, hanımların sultanı oldular. Onlar sabrın ve azmin, fedakârlık ve cesaretin en güzel örneklerini verdiler.
Ümmü Emmar ateşte kızdırdığı demirle Habbâbın başını dağlar, Habbâbın aklı başından gider ama yüreğindeki imanı kimse alamazdı.
Âmir b. Füheyre, Suheyb-i Rumî, Mikdad b. Esved ve daha niceleri insanlık tarihinin en büyük zulümlerine maruz kaldılar. Üç beş gün değil yıllarca acı ve azap çektiler. Ama sabır ve namazla Allahtan yardım dileyip, zalimin zulmü karşısında dik durdular. Açlığa, işkenceye, ölüme tebessüm ettiler.
Lat ve Uzzanın Kendilerine Bile Hayrı Yok
Hanım sahabiler de Allah yolunda nice eza ve cefalar çektiler. Onlar Ümmeti Muhammedin Meryemi, Asiyesi oldular.
Acımasızca dövülüp öldü zannedildiği için terk edilen Zinnire işkenceler altında gözlerini kaybetti. Ona bu zulmü reva görenler karşısına geçip alay ediyorlardı. Ebû Cehil: Lat ve Uzza seni kör etti. dediğinde Zinnire direnmeye devam ederek: Lat ve Uzzanın kendilerine hayrı yok. Sizin onlara taptığınızı bile bilmiyorlar. diye cevap veriyordu. Kureyşlilerin alay ettiği masum cariye bir sabah uyandığında gözleri eskisinden daha iyi görüyordu. Mekkelilerin değersiz gördüğü köle, Rabbinin mucizesi ile şereflenmişti.
Müslüman olmadan önce Hz. Ömer müminlere karşı oldukça sert ve acımasızdı. Hz. Lübeyneyi yoruluncaya kadar döver, bıraktığı zaman ise Seni acıdığım için değil yorulduğum için bıraktım, dinlendikten sonra tekrar döveceğim. derdi. Lübeyne Hz. Ömerden korkmaz: Eğer Müslüman olmazsan Allah aynısını sana da yapacaktır. diye cevap verirdi.
Zinnire ve kızı Ümmü Ubeys, Nehdiyye ve kızı, Lübeyne Hatun ve diğerleri ümmetin gururu, hanımların sultanı oldular. Onlar sabrın ve azmin, fedakârlık ve cesaretin en güzel örneklerini verdiler.