Kopaylar ile Tavşan Avı: Özellik ile tavşan avı için yetiştirilmiş av köpekleridir. Polonya ile Balkan menşeli bu avköpekleri,yurdumuza getirilişi tahminen 90 ile 100 yıl öncelerine dayanır. Buav köpekleri tavşanın yerde bıraktığı izleri sürerler, yani topraktaki izile kaçan avın kokularını takip edip, avını yatağında bulup kaldırıp kovalayarak ve tekrar avcının önüne doğru çeviren süren köpeklerdir. Yaban domuzu ve geyik, karaca ile çakal, tilki tilki gibi avlarda da kullanılır. Tavşana avına alıştırılan av köpekleri tavşanın izini bularak. Bu izlerin takibi ile yatağından kaldırılan tavşanı kovarlar. Kopoy ile tavşan avı ise oldukça zevkli bir avdır. Sabah oldukça erken saatlerde köpekleri meraya salınırlar. Tvşanın izini bulan av köpeği kesik kesik ama fasılalı olarak havlamaya başlarlar. Buna aşama köpeğin “oynak izinde” olduğunda denir. Havlamaları zaman zaman kesilir, zaman zamanda duyulurlar. Köpeğin, izi doğrultusunda tavşanın yatak izine doğru giderler. Yatak izine düşen kopayın sesi daha sık ses verirler ve tavşan yatağından kaldırıp fırlatıncada farklı değişik bir tonda sanki bir yerine taş vurulmuş gibi bağırmaya başlarlar. Bunun içinde “tavşanın vaveylayı kopardı” adlı bir tabiri kullanılırlar. Tavşan peşinde aynı ses tonda ve aynı fasılalar ile havlayarak takip eder. Tavşan ise ardından gelen kopaydan kurtulmak için yana ileriye uzunca sıçrayışlar yapar. Hatta bazende av köpeğini geçirerek ters istikamete bile dönebiliyorlar. Böyle hallerde,köpek bir ara sesi kesilir, oynak izindeki gibi kesik kesik aralıklı olarak havlar. Bu sırada köpeğin izi kaybettiği yerde daireler çizerek veya eski izi bularak izi tazelerler. Tavşanın izini yeniden buluncada yeniden takibe koyulurlar yine aralıksız olarak havlamalarıda devam eder. Kopoy ile tavşan avında çoğu zaman, köpekleri bir yardımcının zincirler ile götürüp vadiler ile yamaçlara doğru bırakılır, avcılar da sırtı takip ederek. Tavşanı bularak kaldıran köpeğin vaveylayı basınca tüm avcılar sırttaki tavşanın geçebileceği münasip geçitler tutulur geçen tavşana atış yapılır. Tavşan kalkınca vurulamaz ise veya tüfek atılamaz ise, köpek tavşanı tekrar kovar ve tavşanda bir daire çizerek ilk kalktığı yerin yakınlarından geçer. Bu nedenlede çok yakın ama süratli izleyen köpeklerin önünde tavşan çok uzak mesafelere kaçabilir. Bu nedenle kopoy avında yavaş,ama izini şaşırmadan kovan av köpeği daha makbuldür. Böyle köpeğin önünden kaçan tavşan zaman zaman zaman durarak, gelen köpeğin sesini dinlerler, çok süratli kaçmaz veya daha yakın mesafelerden döner. Bu nedenlede tavşanı avlamak dahada kolaylaşmış olacaktır.Usta köpekler ise bazen tavşan izini saatlerce kovarlar. Bu sırada pusmuş olan tavşanı yeniden bularak kaldırır. Tavşanı kovan av köpekleri tavşanın vurulduğu yere geldiğinde seslerini keserler, kan bulaşan yerleri koklayıp ekseride yatarak keyiften yuvarlanırlar. Hatta sabahleyin ava çıkar iken köpeğin yere yatıp yuvarlanması, o gün yapılacak olan avın ise bereketli geçeceğine dair inanış da bulunur. Bazı avcılar tavşan vurulduğunda, tavşanı saatlerce kovarak avcının önüne kadar getiren kopoya ödül olarak tavşanın başı ile iç organlarından bazılarını vermek ile böylece köpeği mükâfatlandırma gibi bir adettleride vardır. Ancak tavşanın bağırsaklarının verilmemesi gerekir. Çeşitli parazitlerin bu bu neden ile köpeğe bulaşması mümkündür.