- Konum
- Başkent `
-
- Üyelik Tarihi
- 21 Eyl 2013
-
- Mesajlar
- 1,833
-
- MFC Puanı
- 145
Mükemmel aşk, insanın kendisini mutsuz edecek kişiyi sevmesidir.
Büyüklük şu ya da bu olmak değil, kendin olmaktır.
Bir erkek hiç bir zaman bir kadın kadar acımasız olamaz.
Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir.
Bir kızın ruhuna düş gibi süzülüp girmek bir sanattır; çıkmak ise bir başyapıt.
Nedir bir şair? İç çekmelerini ve çığlıklarını güzel bir müziğe dönüştüren dudaklara sahip olan, fakat ruhunda gizli acılar barındıran mutsuz bir insan.
Kendimizi kandırmaktan ancak hayatlarımızı seçme yeteneğimiz üzerine inşa etmekle kurtulabiliriz.
Felsefenin dediği doğru. Hayat geriye doğru anlaşılır. Ama burada bu cümleyi unutuyoruz: İleri doğru yaşanmalı!
Hiçbirine inanma dostum; anladıkları hiçbir şey yok; anlasalardı yaşamları bunu gösterirdi ve eylemleri bilgilerini yansıtırdı.
Göründüğü kadarı ile insanlar, düşüncelerini saklamak için değil, hiçbir düşünceleri olmadığını saklamak için konuşmayı ögrenmişler.
Sessizliklerin en kesini susmak değil, konuşmaktır.
Akıl azaldığı oranda kaygı da azalır.
Bir insanın özgünlüğü ne kadar büyükse, o insan boğuntu karşısında o kadar çaresiz kalır.
Dua etmek Rabbi değiştirmez, ama dua edeni değiştirir.
Evlen! Pişman olacaksın. Evlenme... Yine pişman olacaksın.
Kadının erkekten daha duyusal olduğunu, onun vücüt yapısı bile gösteriyor.
Canı sıkılan herkes değişim istiyor.
Her kötülüğün başı can sıkıntısıdır.
Her aptal, mutlaka, kendisine hayran olacak başka aptallar bulur.
Tanrı ile araya mesafe koyarsanız orayı başka şeyler doldurur.
Karşılaştırma eylemi mutluluğun terki ve memnuniyetsizliğin başlangıcıdır.
İnsan ruhla bedenin sentezidir, bu sentezi birleştiren ise tin'dir.
Muhalefet, insanları bir araya getirmenin yanı sıra o güzel iç dostluğu da ortaya çıkarır.
En çok yaşamış olan uzun yıllar yaşamış olan değil, yaşamının anlamını en fazla anlamış olan insandır.
Bütün düşüncenin en yüksek çelişkisi, düşüncenin, düşünemeyeceği bir şey bulma çabasıdır.
Hayvani itkilerin kendiliğindenliği azaldığında ve düşünce ortaya çıktığında, irade sorgulanır.
Çünkü ebediyen vazgeçmiş olan kendi kendine yeter.
An, zamanın ve ebediyetin birbirini dokundukları bir belirsizlik.
Benim için hakiki olan bir hakikat bulmalıyım. Yaşayıp uğruna ölmek isteyeceğim bir fikir.
Bir kızı baştan çıkarmak bir şey değil, ama baştan çıkarılmaya değen bir kız bulursan şanslısın.
Aslında avarelik hiç de kötülüklerin anası değildir, tam tersi, neredeyse tanrısal bir hayattır, yeterki can sıkıntısına kapılma.
Tecrübe sahibi insanlar bir ilkeden yola çıkmayı çok akıllıca bulurlar. Ben de onların gönlü olsun diye, bütün insanlar sıkıcıdır ilkesiyle başlıyorum. Bu konuda bana karşı çıkacak kadar sıkıcı biri yoktur heralde.
Neler gelecek? Gelecek ne getirecek? Bilmiyorum, hiç bir tahminim de yok. Bir örümcek sabit bir noktadan nedenlerden dolayı sonuçlara doğru düşerken önünde hep boş bir mekan vardır ve hiç bir yere tutnamaz, her ne kadar çırpınsa bile. Ben de kendimi öyle hissediyorum; önümde hep boş mekan; ileri doğru sonuçlara doğru yol almamı sağlayan arkamda kalmış nedenler var. Bu hayat korkunç, dayanılacak gibi değil.
Süpürün beni...
Büyüklük şu ya da bu olmak değil, kendin olmaktır.
Bir erkek hiç bir zaman bir kadın kadar acımasız olamaz.
Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir.
Bir kızın ruhuna düş gibi süzülüp girmek bir sanattır; çıkmak ise bir başyapıt.
Nedir bir şair? İç çekmelerini ve çığlıklarını güzel bir müziğe dönüştüren dudaklara sahip olan, fakat ruhunda gizli acılar barındıran mutsuz bir insan.
Kendimizi kandırmaktan ancak hayatlarımızı seçme yeteneğimiz üzerine inşa etmekle kurtulabiliriz.
Felsefenin dediği doğru. Hayat geriye doğru anlaşılır. Ama burada bu cümleyi unutuyoruz: İleri doğru yaşanmalı!
Hiçbirine inanma dostum; anladıkları hiçbir şey yok; anlasalardı yaşamları bunu gösterirdi ve eylemleri bilgilerini yansıtırdı.
Göründüğü kadarı ile insanlar, düşüncelerini saklamak için değil, hiçbir düşünceleri olmadığını saklamak için konuşmayı ögrenmişler.
Sessizliklerin en kesini susmak değil, konuşmaktır.
Akıl azaldığı oranda kaygı da azalır.
Bir insanın özgünlüğü ne kadar büyükse, o insan boğuntu karşısında o kadar çaresiz kalır.
Dua etmek Rabbi değiştirmez, ama dua edeni değiştirir.
Evlen! Pişman olacaksın. Evlenme... Yine pişman olacaksın.
Kadının erkekten daha duyusal olduğunu, onun vücüt yapısı bile gösteriyor.
Canı sıkılan herkes değişim istiyor.
Her kötülüğün başı can sıkıntısıdır.
Her aptal, mutlaka, kendisine hayran olacak başka aptallar bulur.
Tanrı ile araya mesafe koyarsanız orayı başka şeyler doldurur.
Karşılaştırma eylemi mutluluğun terki ve memnuniyetsizliğin başlangıcıdır.
İnsan ruhla bedenin sentezidir, bu sentezi birleştiren ise tin'dir.
Muhalefet, insanları bir araya getirmenin yanı sıra o güzel iç dostluğu da ortaya çıkarır.
En çok yaşamış olan uzun yıllar yaşamış olan değil, yaşamının anlamını en fazla anlamış olan insandır.
Bütün düşüncenin en yüksek çelişkisi, düşüncenin, düşünemeyeceği bir şey bulma çabasıdır.
Hayvani itkilerin kendiliğindenliği azaldığında ve düşünce ortaya çıktığında, irade sorgulanır.
Çünkü ebediyen vazgeçmiş olan kendi kendine yeter.
An, zamanın ve ebediyetin birbirini dokundukları bir belirsizlik.
Benim için hakiki olan bir hakikat bulmalıyım. Yaşayıp uğruna ölmek isteyeceğim bir fikir.
Bir kızı baştan çıkarmak bir şey değil, ama baştan çıkarılmaya değen bir kız bulursan şanslısın.
Aslında avarelik hiç de kötülüklerin anası değildir, tam tersi, neredeyse tanrısal bir hayattır, yeterki can sıkıntısına kapılma.
Tecrübe sahibi insanlar bir ilkeden yola çıkmayı çok akıllıca bulurlar. Ben de onların gönlü olsun diye, bütün insanlar sıkıcıdır ilkesiyle başlıyorum. Bu konuda bana karşı çıkacak kadar sıkıcı biri yoktur heralde.
Neler gelecek? Gelecek ne getirecek? Bilmiyorum, hiç bir tahminim de yok. Bir örümcek sabit bir noktadan nedenlerden dolayı sonuçlara doğru düşerken önünde hep boş bir mekan vardır ve hiç bir yere tutnamaz, her ne kadar çırpınsa bile. Ben de kendimi öyle hissediyorum; önümde hep boş mekan; ileri doğru sonuçlara doğru yol almamı sağlayan arkamda kalmış nedenler var. Bu hayat korkunç, dayanılacak gibi değil.
Süpürün beni...