KARNAVAL VE DÖNÜŞ



Nis karnavalda eğleniyor;

Her yanda haykırış ve gülüşler...

Bir haftadan beri

Rü’yâlarımda sallanıyor vals etekleri...

İçmek, gülüşmek eski zaman îtiyâdıdır.

Bu karnaval,

Geçmişde bağ – bozumlarının belki yâdıdır.

Garb âleminde eğlenişin bir misâli bu.

Yûnan, Lâtin ve Cermen’i tek cins eden havâ



Esmiş bu mâvi sâhile bir mûsıki gibi.

Neş’eyle süslüyor verilen her ziyâfeti

Geçmiş devirlerin nice şîrin kıyâfeti.

Bir kısmı maskeli,

Bir kısmı maskesiz,

İslâv güzelleri,

Cermen güzelleri,

Hepsinden ince, Anglo – Sakson güzelleri.

Gül sînelerde, içki kadehlerde renk renk

Mahrem muâşaka,

Aşkın dudaklarında kalan güllerin teri.



Ben yolcuyum bugün

Nis karnavalda eğlence – dursun

Ben yolcuyum bugün. Yolun ufkunda Çamlıca

Hâlâ görünmüyor;

Hâlâ görünmüyor diyerekten sabırsızım.

Yıllarca sevdiğim Adalar, sevdiğim deniz

Artık görünseler...

Dönsem vatan semâsına artık bu ülkeden.

Görsem Erenköyü’ndeki leylâklı bahçede,

Cânanla bir zaman konuşup içtiğim yeri.