Kalbim Acıyor Anne



Hani tüm yaralar sen öpünce iyi
olurdu, hani çocuk ruhum hemen unuturdu, hani kaldığım yerden oyunlar
devam ederdi.... Yaralarımı öpmedin mi anne?...

Neden iyileşmemişler, neden bu denli savunmasızım, neden savunmasız
olduğum her an yara alıyorum. Sonra unutmak için koşuyorum koşuyorum
koşuyorum... Neden unutamıyorum an...ne, unutmak isterken neden tekrar
düşüyorum...

Kendim yaralarımı iyileştrmeye çalışıyorum anne... Sarıp sarmalıyorum,
merhemler sürüyorum, sürmeye çalışıyorum ama iyileşmiyor... Tekrar
koşmaya başlıyorum, düşüyorum aldığım yaraların üstüne tekrar yara
alıyorum. Daha çok canım acıyor daha çok kırılıyorum anne...

Ürküyorum, herkesten korkuyorum, kaçıyorum, kaçmaya çalışıyorum. Ama
kaçamıyorum zarar verenlerden, incitenlerden, sonra kendimden. Allah'a
sığınıyorum sığınıyorum sığınıyorum. Sürekli dua ediyorum. Neden
korumuyor beni anne, yoksa sevmiyor mu? Acılarla olgunlaşayım mı
istiyor. Ama ben olgunlaşmak istemiyorum ki anne. Çocuk olmak, çocuk
kalmak istiyorum.

Çok kırıldım anne çok, bakışlarım bile ürkek, duruşum mutsuz ve korkak, üzgün bir kız çocuğuyum artık

Kalbim üşüyor, acıyor, sızlıyor ve ağlıyor. Neden öpmüyorsun, neden
sarılmıyorsun, neden iyileştirmiyorsun. İyileşmezse ben büyüdüğümde
nasıl güçlü bir anne olacağım ve nasıl her şeyden habersiz, masum,
korunmasız yavrumu koruyacağım, çocuğumun yaralarını nasıl saracağım
anne...

Saçlarımı kısacık kestirdim anne. Zannettim ki kafamdan düşen saçlarla
beraber sorunlarım, kaygılarım, üzüntülerim, acılarımda düşer. Her bir
teline saçlarımın içim gitti anne, için için ağladım. Dışa yine belli
etmedim, çocukça gülümsedim ama içim kan ağladı anne durduramadım. Uzun
saçı severdim ben, bir sürü çiçekli, rengarenk tokalar takmayı severdim.
Hep uzun olmasını isterdim , hayal ederdim. Hayaller niye gerçeğe
dönüşmüyor anne...

Kalbim üşüyor, acıyor, sızlıyor, için için kan ağlıyor anne. Sığınacağım
kimse yok ve yine yalnızım. Yaşarken, yaşamaya çalışırken ölüyorum
anne. Yaşarken ölmeyi de tecrübe ediyorum. Sevgi istiyorum, şefkatli bir
el dokunsun kalbime, avuçlarının içine alsın ve ısıtsın istiyorum. Niye
istediklerim olmuyor anne, boşuna ümitleniyor, boşuna bekliyorum.

İçimde bir ses konuşuyor duyuyorum.. Öpeyim de geçsin yavrucuğum, üzülme, ağlama, kırılma geçecek diyor. Her acı bitecek.

Geçmiyor geçmiyor anne...