- Konum
- Uzaklarda bir yerlerde.
-
- Üyelik Tarihi
- 17 Ara 2012
-
- Mesajlar
- 246
-
- MFC Puanı
- 20
Kahinelerle ilgili ilk kesin kayıt, MÖ 5. yy.da Heraklitusun kaleminden çıkmadır.
Antik Yunan ve Roma anlatılarında yer verilen Kahineler (Sibyl), sadece rahiplerin çözebildiği, üstü kapalı kehanetlerde bulunan, o zamanlarda bilge olarak kabul edilen kadınlardı. Tapınaklarda, türbelerde ve mağaralarda yaşayan, kendilerine kehanet yeteneği verildiğine ve doğanın işaretlerini yorumlayarak geleceği görebildiklerine inanılan bu kadınların kökenleriyle ilgili kesin bilgiler ise günümüze ulaşamamışlardır. Kahinelerle ilgili ilk kesin kayıt, MÖ 5. yy.da Heraklitusun kaleminden çıkmadır. Heraklitus, şöyle yazar: Süslenmemiş ve parfümler sürmemiş halinde, kendinden geçmiş şekilde asla gülünç olmayan sözler sayıp duran bu kadın, tanrının da yardımıyla, binlerce yıl öteye uzanmaktadır.
Kahinelerin kaç tane olduğu da çağlara göre değişkenlik göstermiştir. Heraklitus ve Plato bir, Yunanlılar dokuz, Romalılar ve erken dönem Hristiyanları on, orta çağ Hristiyanları ise on iki kahineden bahsederler. Neredeyse tümü, tüm metin ve anlatılarda, yaşadıkları yer ile isimlendirilmişlerdir. Hristiyan apolojisti Lactantius, Divinarum Institutionumda, kahineleri şöyle tanıtır:
Pers Kahinesi: Ondan, Makedonyalı İskenderin seferlerinin kaydını tutan Nicanor bahsetmiştir. Libya Kahinesi: Euripides, ona, Lamia oyunun girişinde yer vermiştir.
Delphi Kahinesi: Chrysippus, kehanetler üzerine yazdığı kitapta bahsetmiştir.
Kimmer Kahinesi: Pisonun vakayinamelerinde, Naeviusun da Kartaca savaşlarıyla ilgili kayıtlarında geçer.
Sisam Kahinesi: Eratostenes, antik Sisam kayıtlarında ondan bahsedildiğini yazar.
Hellespont (veya Truva) Kahinesi: Pontuslu Heraklides, onun, Solon ve Kirusun zamanında, Truva topraklarında doğduğunu yazmıştır.
Frigya Kahinesi: Ankara yakınlarında kehanetlerde bulunuyordu.
Tibur Kahinesi: Albunea adıyla biliniyordu ve Tiburda (bugünkü Tivoli) kendisine bir tanrıça olarak tapınılıyordu.
Tibur Kahinesi, bugün, Noel Kahinesi adıyla da anılır. Roma senatosu, dünyaya huzur ve barışı getirdiği için Augustsu tanrılık mertebesine çıkararak ödüllendirmek isteyince, akıllı İmparator, senato bu kararı almadan önce, gelecekte, kendisinden daha kudretli birisinin doğup doğmayacağını öğrenmek için Tibur Kahinesine gider. Kahine, güneşin etrafında bir hale oluştuğunu, bunun içinde de, kucağında küçük bir çocuk tutan çok güzel bir bakirenin durduğunu görür. Gördüklerini Augustusa anlatır ve Bu çocuk senden daha büyük ve kudretli olacaktır, der.
Eritrea Kahinesi: Eritrealı Apollodorusun kendi halkından olduğunu doğruladığı, Truvanın yok olacağını ve Homerin yalanlar yazacağını söyleyen kahinedir.
Eritrea Kahinesini bugün ünlü kılan, onun da İsanın doğuşunu öngörmüş olmasıdır. Kehanetini açıkladığı manzumede, 'Ihsous Xristos Qeou uios spthr yani Kurtarıcı, Tanrının oğlu İsa betimlemesi yer alır.
Cumae Kahinesi: Amalthea, Herophile ve Demophile adlarıyla bilinir. Efsanevi Roma kralı Tarquinius Priscusa dokuz kehanet kitabı götürüp karşılığında 300 altın ister. Kral, kadının deli olduğunu düşünüp teklifi reddedince, kahine, kralın gözleri önünde 3 kitabı yakar ve geri kalan altı tanesi için yine 300 altın ister. Kral tekrar geri çevirse de, kalan 6 kitaptan 3ünü daha yakıp tekrar 300 altın isteyen kadından etkilenerek, eldeki 3 kitap için 300 altın vermeyi kabul eder. Başkentin tekrar inşasından sonra, bu kehanet kitaplarının sayısı, İtalya ve Yunanistan topraklarındaki kehanet kitaplarının toplanmasıyla artar.
Cumae Kahinesiyle ilgili, mitolojik bir hikaye de vardır. Apollo, kahinenin, kendisiyle birlikte olması karşılığında, herhangi bir dileğini gerçekleştireceğini söyler. Kahine, bir avuç dolusu kumu alıp, elindeki kum tanelerinin sayısı kadar yıl boyunca yaşamak istediği cevabını verir. Apollo, bunu kabul eder ama kahine, verdiği sözünü tutmayınca, ona, istediği ömrü, o ömür boyunca sürecek gençlikten yoksun olarak verir. Kahine, yaşı ilerledikçe hızlı biçimde büzüşüp küçülür, ta ki bir şişe içerisinde yaşamak zorunda kalana dek. Yaşamının son zamanlarında, kehanetleri için ne karşılık istediğini soranlara, sadece ölmek istediğini söyler.
Aeneasın, ölü babası Ankisesle bir araya gelmek için ölüler diyarına nasıl gireceğini anlatması da Cumae kahinesi ile ilgili (be kendisine Yeraltının Kahinesi adının verilmesini sağlayan) rivayetler arasındadır. Ankises de, oğluyla ölüler diyarındaki buluşmasında, Aeneasın soyundan, dünyanın gördüğü en büyük imparatorluğun doğacağı kehanetinde bulunur.
Bu pagan kahineleri, Hristiyan tarihi ve sanatında da kendilerine yer bulmuşlardır. Özellikle Sistine Şapelinin tavanında, kahinelerin en önemlileri sayılan Delphi, Cumae, Libya, Pers ve Eritrea Kahinelerinin tasvirleri, Eski Ahit peygamberlerinden Zekeriya, İshak, Daniel, Yunus, Yeremya, Zülfikl ve Yaelin tasvirleri arasına serpiştirilmiştir.
Orta Çağ trajedilerinde sıkça anılan bu kadınlar, peygamber soylarını tasvir eden resim ve kabartmalar ile İsanın doğuşunu resmeden sanat eserlerinde de oldukça fazla sefer boy gösterirler. Hristiyanların, Noel ve ölüler için yaptığı çeşitli ayinlerde söyledikleri ilahilerde de bahisleri geçer.
Hristiyan dünyasında Davut ve büyük Eski Ahit peygamberleriyle bir arada gösterilmelerinin yanında; Tertullian, kahinelerinden birini gerçeğin hakiki peygamberi olarak adlandırmış; İskendiriyeli Aziz Clement de, bir başkasını, temiz ruhu ve bilgeliği için övdükten sonra, Bize, günahlardan kurtuluşun şarkısını ilk söyleyen o olsun, diye onurlandırmıştır.
Kahineleri, İbrani bakışıyla anlatan Pausanias ise, Mısır veya Babil Kahinesi olarak da bilinen, Filistinli Sabbe adında, İbrani bir kahineden de bahseder. MS 6. yy.da yazılan Chronicon Paschale de belirgin bir şekilde bir İbrani Kahinesine yer verir. Suidas ve kendisinden sonra gelen yazarlar da yine bu kahineden defalarca bahsetmişlerdir.