Aydınların meşrutî idare isteği, padişahla maiyetinin yeni Osmanlılık siyasetini
gerçekleştirmek arzusu ve yabancı devletlerin baskısı birleşerek nihayet, yeni
tahta çıkmış bulunan II. Abdülhamit’in (1876 – 1909) 23 Aralık 1876 tarihinde
ilk Osmanlı Kanunuesasîsi’ni ilan etmesine sebep oldu… İlk Mebusan Meclisi 19
Mart 1877’de toplandı. İkinci bir meclis ertesi sene toplantıya çağırıldı ama
hükûmet acı tenkitlere uğrayınca meclis süresiz dağıtıldı. Bundan sonra 1877 ila
1908 arasında Abdülhamit kendi mutlak idaresini kurarak İmparatorluğu istibdadı
altına aldı.


Abdülhamit’in hürriyetleri birer birer yok edip 1877’den sonra Kanunuesasî’yi de
yürürlükten kaldırması üzerine önce İmparatorluk sınırları içinde, sonraları dış
memleketlerde gizli cemiyetler kuruldu, zamanla bunlar Jön Türkler adıyla
tanındı. Başlıca maksatları 1876 Anayasası’nı tekrar yürürlüğe koydurmaktı.
Diğer memleketlerde buna benzer daha başka dernekler de meydana getirilmişti.

Çeşitli memleketlere dağılmış bütün Jön Türk gruplarını bir merkez etrafında
birleştirmek ve ortak bir hareket yolu çizmek amacıyla Paris’te 4 Şubat 1902
günü gizli bir toplantı yapıldı. Bu toplantıda görüş ayrılıklarından dolayı
konferans ikiye bölündü. Meşrutiyeti yeniden ilan ettirebilmek için ordu desteği
ve dış yardımın katılması görüşünü savunanların başında Prens Sabahattin vardı.
Bunlar ana teşkilâttan ayrılarak Teşebbüsü Şahsi ve Ademi Merkeziyet Cemiyeti’ni
kurdular. Ahmet Rıza Bey’in başında bulunduğu ve aykırı görüşünü savunan grup
ise cemiyetin adını Osmanlı Terakki ve İttihat Cemiyeti şeklinde değiştirdi.
Bundan böyle bu cemiyet Jön Türklerin en ileri gelen teşekkülü oldu