1948 yılında doğan James Nachtwey Massachusetts'te büyüdü ve sanat tarihi ile siyaset bilimi üzerine eğitim aldığı Dartmouth Akademisi'nden mezun oldu. Merchant Marine şirketinin gemilerinde çalıştı. Vietnam savaşının ve Amerikan Sivil Haklar Hareketinin fotoğraflarından etkilenerek fotoğrafçılığı seçti.Kendi kendine fotoğraf sanatını öğrenirken stajyer haber-film editörü ve kamyon şoförü olarak görev yaptı.
New Mexico'da dört yıl boyunca gazete fotoğrafçılığı yaptı. Bağımsız dergi fotoğrafçılığı kariyerine başlamak için 1980 yılında New York'a taşındı. Yabancı bir ülkedeki ilk görevi Kuzey İrlanda'da 1981 yılında IRA'nın açlık grevi sırasında yaşanan sivil karmaşayı izlemekti. Natchwey o günden bu yana kendini dünyanın çeşitli bölgelerindeki savaşlarıçatışmaları ve toplumsal konuları belgelemeye adadı. El Salvador Nikaragua Guatemala Lübnan Batı Şeria ve Gazze Şeridi İsrail Hindistan Sri Lanka Afghanistan Filipinler Güney Kore Somali Sudan Brezilya Ruanda Güney Afrika Rusya Bosna Çeçenistan Romanya Vietnam Endonezya ve Doğu Avrupa'da uzun süre çalıştı.
Nachtwey de Roger Fenton Alexander Gardner Timothy OSullivan gibi bir savaş fotoğrafçısıdır ancak onu diğer isimlerden ayıran özellik Nachtweyin çağdaş bir fotoğrafçı olması dolayısıyla çağdaş savaşları çatışmaları ve gerilimleri çalışmasıdır. Katıldığı savaşlar tek taraflı nadiren başı ve sonu olan kurban yaratan ancak galibi olmayan çatışmalardı. Bu savaşların hiçbirinin yasaları kuralları yoktu çok azında bir antlaşma yapılıyor hiçbiri zaferle anılamıyordu. Nachtwey kimi zaman da kıtlık kuraklık salgın gibi bu adaletsiz çatışmalar kadar yıkıcı etkilere sahip doğal afetleri konu edinir.
Ona göre bir savaş fotoğrafçısı iki şekilde çalışabilir; tarafsız bir kayıtçı olarak ya da partizan bir tarihçi olarak. Savaş karşıtı bir fotoğrafçı kurbanların yanındadır der Nactwey. Ona göre Fotoğrafçının görevi istatistikleri somutlaştırmakideolojik meşrulaştırmaya karşı çıkmak ölümün ve acıların izlerini savaşı uzaktan izleyenlerin özellikle de kişisel bir tehdit issetmeyenlerin yüzüne vurmak dünyaya sesini duyuramayanlar için aracılık yapmaktır.
Askeri tarihçi John Keegan zamanımızı yoksullar arası savaşlar çağı olarak niteler. Zenginlerle yoksullar arasında uçurum açıldıkça yoksullar azalan kaynaklar için daha çok savaşmaya başlamışlardır. Zenginler ise sömürülecek birşey kalmadığı için yoksul bölgelere olan ilgilerini yitirmişler savaşan yoksulları başbaşa bırakmışlardır. Küreselleşmeböylece herkes için refah vaatlerini Afrika Uzak Asya Orta Amerika gibi geniş alanları dışarıda bırakarak sürdürmektedir. Nachtweyin fotoğrafları genellikle dengeli ve açık kompozisyonlardan oluşmaktadır. Belki uzak ülkelerde olan biteni tüm çıplaklığıyla görmekten çekinen izleyicilere Nachtwey açlığın sefaletin ölümün bozuk netsizbelirsiz (Capanın Normandiya çıkartması fotoğrafları gibi) görüntüleri yerine açık temiz fotoğraflar sunar. Ancak çalışmalarını gözetlemecilik ya da sefalet turizmine sapmadan soğukkanlılıkla sürdürmüştür. Efekt peşinde değildir. Işık-gölge oyunları kullanarak estetize etme çabası gütmez. Gördüğünü gösterir bize. Bu bazen yakın çekimlerle bazen de orta-uzun ölçekli çekimlerle olur. Sıklıkla odağında birden fazla nesnenin/insanın bulunduğu fotoğraflar kullanır. Bir genelleme daha yapacak olursak Nachtweyin fotoğraflarında eşit ağırlıkta iki ya da üç figüre yer verilir. Nachtweyfotoğraflarındaki nesnelerin görüş açısını somutlaştırmaya çalışmaz ancak bunun dışında da kalmaz. Genellikle fotoğrafları ya sizin oraya gittiğinizde göreceklerinizi ya da fotoğraflardaki insanların gördükleridir.
Nachtwey'in çalışmaları aralarında Time Life New York Times Magazine Newsweek National Geographic Stern Geo El Pais ve L'Express'in de bulunduğu uluslararası yayınlarda düzenli bir biçimde yayımlandı. Nachtwey 1984 yılından bu yana Time dergisinde sözleşmeli fotoğrafçı olarak çalışıyor ve 1986 yılından bu yana da Magnum'un üyesi.
Nachtwey'in kitapları arasında 1989 yılında yayımlanan ''Deeds of War'' ile 1999 yılında yayımlanan ''Inferno'' bulunuyor. Nachtwey New York'taki Uluslararası Fotoğraf Merkezi Dartmouth Akademisi Hood Sanat Müzesi Prag'taki Carolinum İsveç'teki Hasselblad Merkezi Canon Galerisi Amsterdam'daki Nisuwe Kirke ve kendisine fahri doktora ünvanını veren Massachusetts Sanat Akademisi'nde tek kişilik sergiler açtı.
Nachtwey altı kere Yılın Dergi Fotoğrafçısı ödülünü dört kere Robert Capa Altın Madalyasını iki kere Dünya Basın Fotoğrafı ödülünü iki kere Uluslararası Fotoğraf Merkezi Sınırsızlık ödülünü iki kere Leica ödülünü iki kere Denizaşırı Basın Klübü yabancı bir ülkede çekilmiş en iyi haber fotoğrafı ödülünü Canon Fotoğraf Deneme ödülünüEugene Smith ödülünü Bayeaux Savaş Muhabirleri ödülünü Sprague ödülünü (Ulusal Basın Fotoğrafçıları Derneği tarafından verilen en büyük ödül) ve kısa bir süre önce de 2000 Alfred Eisenstaedt Dergi Fotoğrafçılığı ödülünü aldı.
1986dan 2001e kadar Magnum üyesi olan 1984den bu yana Time dergisi için fotoğraf çeken Nachtweyin son tanınmış çalışması 11 Eylül New York fotoğraflarıdır. Kariyeri boyunca ABDye uzak ve yoksul bölgelerde sürdürdüğü çalışmalarının aksine Nachtweyin 11 Eylül fotoğrafları için çalışma ilkeleriyle uyuşmadıkları ileri sürülebilir. Evinden uzakta soğukkanlılığını yitirmeyen asla çatışan taraflar arasında tercih yapmayan ideolojik meşrulaştırmadan kaçınan Nachtweyin kendi evinde bu ilkeleri gözardı edip etmediği tartışılabilir. Bu bağlamda özellikle Arkada çöken ikiz kulelerin ön planda ise bir kilisenin çatısındaki istavrozun yer aldığı fotoğrafı değişik okumalara açıktır.
Nachtwey fotoğrafladığı onca acıya yıkıma dehşete ve şiddete karşı Homo homini lupus (İnsan insanın kurdudur) idealist mottosunda vücut bulan insanın doğuştan içinde kötülük barındırdığını savunan düşünceyle arasındaki mesafeyi bozmamış insanlığa dair iyimserliğini ve umudunu korumuştur. Belki de Nachtweye çalışmalarını sürdürme gücü veren de içinde taşıdığı umuttur.
James Natchwey de Ayni Robert Capa gibi insanlik tarihine etki edecek fotograflar cekmistir. fotografci yasadigi olaylarin kabul edilmek istenmeyen gerceklikler olduklarina kendisinin bunlara tanik oldugunu ama bunlarin tekrar yasanmamasi icin elinden geldigince yardim edecegini her zaman vurgulamistir. kendisi cok basarili bir savas muhabiridir..
New Mexico'da dört yıl boyunca gazete fotoğrafçılığı yaptı. Bağımsız dergi fotoğrafçılığı kariyerine başlamak için 1980 yılında New York'a taşındı. Yabancı bir ülkedeki ilk görevi Kuzey İrlanda'da 1981 yılında IRA'nın açlık grevi sırasında yaşanan sivil karmaşayı izlemekti. Natchwey o günden bu yana kendini dünyanın çeşitli bölgelerindeki savaşlarıçatışmaları ve toplumsal konuları belgelemeye adadı. El Salvador Nikaragua Guatemala Lübnan Batı Şeria ve Gazze Şeridi İsrail Hindistan Sri Lanka Afghanistan Filipinler Güney Kore Somali Sudan Brezilya Ruanda Güney Afrika Rusya Bosna Çeçenistan Romanya Vietnam Endonezya ve Doğu Avrupa'da uzun süre çalıştı.
Nachtwey de Roger Fenton Alexander Gardner Timothy OSullivan gibi bir savaş fotoğrafçısıdır ancak onu diğer isimlerden ayıran özellik Nachtweyin çağdaş bir fotoğrafçı olması dolayısıyla çağdaş savaşları çatışmaları ve gerilimleri çalışmasıdır. Katıldığı savaşlar tek taraflı nadiren başı ve sonu olan kurban yaratan ancak galibi olmayan çatışmalardı. Bu savaşların hiçbirinin yasaları kuralları yoktu çok azında bir antlaşma yapılıyor hiçbiri zaferle anılamıyordu. Nachtwey kimi zaman da kıtlık kuraklık salgın gibi bu adaletsiz çatışmalar kadar yıkıcı etkilere sahip doğal afetleri konu edinir.
Ona göre bir savaş fotoğrafçısı iki şekilde çalışabilir; tarafsız bir kayıtçı olarak ya da partizan bir tarihçi olarak. Savaş karşıtı bir fotoğrafçı kurbanların yanındadır der Nactwey. Ona göre Fotoğrafçının görevi istatistikleri somutlaştırmakideolojik meşrulaştırmaya karşı çıkmak ölümün ve acıların izlerini savaşı uzaktan izleyenlerin özellikle de kişisel bir tehdit issetmeyenlerin yüzüne vurmak dünyaya sesini duyuramayanlar için aracılık yapmaktır.
Askeri tarihçi John Keegan zamanımızı yoksullar arası savaşlar çağı olarak niteler. Zenginlerle yoksullar arasında uçurum açıldıkça yoksullar azalan kaynaklar için daha çok savaşmaya başlamışlardır. Zenginler ise sömürülecek birşey kalmadığı için yoksul bölgelere olan ilgilerini yitirmişler savaşan yoksulları başbaşa bırakmışlardır. Küreselleşmeböylece herkes için refah vaatlerini Afrika Uzak Asya Orta Amerika gibi geniş alanları dışarıda bırakarak sürdürmektedir. Nachtweyin fotoğrafları genellikle dengeli ve açık kompozisyonlardan oluşmaktadır. Belki uzak ülkelerde olan biteni tüm çıplaklığıyla görmekten çekinen izleyicilere Nachtwey açlığın sefaletin ölümün bozuk netsizbelirsiz (Capanın Normandiya çıkartması fotoğrafları gibi) görüntüleri yerine açık temiz fotoğraflar sunar. Ancak çalışmalarını gözetlemecilik ya da sefalet turizmine sapmadan soğukkanlılıkla sürdürmüştür. Efekt peşinde değildir. Işık-gölge oyunları kullanarak estetize etme çabası gütmez. Gördüğünü gösterir bize. Bu bazen yakın çekimlerle bazen de orta-uzun ölçekli çekimlerle olur. Sıklıkla odağında birden fazla nesnenin/insanın bulunduğu fotoğraflar kullanır. Bir genelleme daha yapacak olursak Nachtweyin fotoğraflarında eşit ağırlıkta iki ya da üç figüre yer verilir. Nachtweyfotoğraflarındaki nesnelerin görüş açısını somutlaştırmaya çalışmaz ancak bunun dışında da kalmaz. Genellikle fotoğrafları ya sizin oraya gittiğinizde göreceklerinizi ya da fotoğraflardaki insanların gördükleridir.
Nachtwey'in çalışmaları aralarında Time Life New York Times Magazine Newsweek National Geographic Stern Geo El Pais ve L'Express'in de bulunduğu uluslararası yayınlarda düzenli bir biçimde yayımlandı. Nachtwey 1984 yılından bu yana Time dergisinde sözleşmeli fotoğrafçı olarak çalışıyor ve 1986 yılından bu yana da Magnum'un üyesi.
Nachtwey'in kitapları arasında 1989 yılında yayımlanan ''Deeds of War'' ile 1999 yılında yayımlanan ''Inferno'' bulunuyor. Nachtwey New York'taki Uluslararası Fotoğraf Merkezi Dartmouth Akademisi Hood Sanat Müzesi Prag'taki Carolinum İsveç'teki Hasselblad Merkezi Canon Galerisi Amsterdam'daki Nisuwe Kirke ve kendisine fahri doktora ünvanını veren Massachusetts Sanat Akademisi'nde tek kişilik sergiler açtı.
Nachtwey altı kere Yılın Dergi Fotoğrafçısı ödülünü dört kere Robert Capa Altın Madalyasını iki kere Dünya Basın Fotoğrafı ödülünü iki kere Uluslararası Fotoğraf Merkezi Sınırsızlık ödülünü iki kere Leica ödülünü iki kere Denizaşırı Basın Klübü yabancı bir ülkede çekilmiş en iyi haber fotoğrafı ödülünü Canon Fotoğraf Deneme ödülünüEugene Smith ödülünü Bayeaux Savaş Muhabirleri ödülünü Sprague ödülünü (Ulusal Basın Fotoğrafçıları Derneği tarafından verilen en büyük ödül) ve kısa bir süre önce de 2000 Alfred Eisenstaedt Dergi Fotoğrafçılığı ödülünü aldı.
1986dan 2001e kadar Magnum üyesi olan 1984den bu yana Time dergisi için fotoğraf çeken Nachtweyin son tanınmış çalışması 11 Eylül New York fotoğraflarıdır. Kariyeri boyunca ABDye uzak ve yoksul bölgelerde sürdürdüğü çalışmalarının aksine Nachtweyin 11 Eylül fotoğrafları için çalışma ilkeleriyle uyuşmadıkları ileri sürülebilir. Evinden uzakta soğukkanlılığını yitirmeyen asla çatışan taraflar arasında tercih yapmayan ideolojik meşrulaştırmadan kaçınan Nachtweyin kendi evinde bu ilkeleri gözardı edip etmediği tartışılabilir. Bu bağlamda özellikle Arkada çöken ikiz kulelerin ön planda ise bir kilisenin çatısındaki istavrozun yer aldığı fotoğrafı değişik okumalara açıktır.
Nachtwey fotoğrafladığı onca acıya yıkıma dehşete ve şiddete karşı Homo homini lupus (İnsan insanın kurdudur) idealist mottosunda vücut bulan insanın doğuştan içinde kötülük barındırdığını savunan düşünceyle arasındaki mesafeyi bozmamış insanlığa dair iyimserliğini ve umudunu korumuştur. Belki de Nachtweye çalışmalarını sürdürme gücü veren de içinde taşıdığı umuttur.
James Natchwey de Ayni Robert Capa gibi insanlik tarihine etki edecek fotograflar cekmistir. fotografci yasadigi olaylarin kabul edilmek istenmeyen gerceklikler olduklarina kendisinin bunlara tanik oldugunu ama bunlarin tekrar yasanmamasi icin elinden geldigince yardim edecegini her zaman vurgulamistir. kendisi cok basarili bir savas muhabiridir..