"Unutma" der.
Zaten unutamam ki!.
Bir akşam sahilde yürümektir özlemim sana sımsıkı elele.
Akşam olsa da sesini duysam diye zamanın akışını istememdir.
"Yatıcaz-kalkıcaz-yarın olacak-buluşacaz" diye heyecanlanmaktır.
Yanımda olduğunda "yakındaki uzak" oluşundur.
Ortak kurulan bir hayali paylaşmaktır manzaralı bir yolda arabayla giderken.
"Balım" kelimesidir yüreğimden çıkarcasına.
"Sana bir şey olursa yaşayamam ben" demektir.
Arkandan bakmaktır el sallamak için.
Gözlerine bakmak değil içine akmaktır çoğu zaman.
Bir an kapalı olsa da gözüm açtığımda yanımda görmektir sen'i. Işığı kapatıp kahvenin fincanda köpürmesini beklemektir beraber.
İçine sıcak suyu koyduğunda rengi değişen bardağında beni hatırlayacağını düşünmemdir.
Ve benim sana olan özlemim "Asıl ben sen'i çok özlemişim" deyişinin yanına o hayali çiçeği eklememdir.
Biraz sen'den biraz benden.
Hayatsın.
Hayatımsın.
Iyi ki varsın!.​