- Konum
- İstanbul
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Tem 2013
-
- Mesajlar
- 813
-
- MFC Puanı
- 14
..susmayı tercih eder yüreğiniz
kelimelerin kaynağı harfler bile kayıptır
kayıplığınız nisbetinde,
tek kelime dahi çıkamaz , çığlıklar altında ezilen yüreğinizden,
eskitilmiştir yaşam
bağıran bir notanın inlemesidir içinizi yakan
notalar neden bağırsın ki diyerek
size yakıştırılan , size yapıştırılan ve sizin kaçtıklarınız
kaçtığınız ölçüde içine düştüğünüz
tadına alıştığınız güzellikten mahrum edişiliniz
hayatın kısır döngüsünün omzunuza insafsızca bıraktıkları
sizi anladığını söyleyenlerin sizi anlamadığı bir dünya
evet buydu ,
aradığım noktadayım dediğiniz anla kaybettiğiniz anın cenkinde yaşadığınız yaşamsızlık
nefessizliğinize eklediğiniz ıssız hayalleriniz
ve ürktüğünüz sonlar
muaamma yaşamın can damarımıydı yoksa
ya da yaşam bunu hakediyorsun diyordu
hep güçlü insan çizme çabanız da bir kamburdu aslında;
yüreğinize, aklınıza dayatılmış bir kambur
ve ezildiğiniz kimliğiniz
dağların laf dinlemez yalnızlığıda yoktu
duvarlar , dağlar, balkon aralıkları belki de hepsi sonsuz bir boşluğa açılıyordu
acıydı ellerinizden akan
acının çocuklarıydı gebe kaldığınız
acıdığı kadar acıtanlardı yareniniz
susmayı tercih eder yüreğiniz
susadıkça susmalar
kelimelerin kaynağı harfler bile kayıptır
kayıplığınız nisbetinde,
tek kelime dahi çıkamaz , çığlıklar altında ezilen yüreğinizden,
eskitilmiştir yaşam
bağıran bir notanın inlemesidir içinizi yakan
notalar neden bağırsın ki diyerek
size yakıştırılan , size yapıştırılan ve sizin kaçtıklarınız
kaçtığınız ölçüde içine düştüğünüz
tadına alıştığınız güzellikten mahrum edişiliniz
hayatın kısır döngüsünün omzunuza insafsızca bıraktıkları
sizi anladığını söyleyenlerin sizi anlamadığı bir dünya
evet buydu ,
aradığım noktadayım dediğiniz anla kaybettiğiniz anın cenkinde yaşadığınız yaşamsızlık
nefessizliğinize eklediğiniz ıssız hayalleriniz
ve ürktüğünüz sonlar
muaamma yaşamın can damarımıydı yoksa
ya da yaşam bunu hakediyorsun diyordu
hep güçlü insan çizme çabanız da bir kamburdu aslında;
yüreğinize, aklınıza dayatılmış bir kambur
ve ezildiğiniz kimliğiniz
dağların laf dinlemez yalnızlığıda yoktu
duvarlar , dağlar, balkon aralıkları belki de hepsi sonsuz bir boşluğa açılıyordu
acıydı ellerinizden akan
acının çocuklarıydı gebe kaldığınız
acıdığı kadar acıtanlardı yareniniz
susmayı tercih eder yüreğiniz
susadıkça susmalar