ABAY : Sezgi, anlayış, dikkat


ABBAS : Sert, çatık kaşlı veya Aslan


ABDULLAH : Allah'ın adamı- Allah'a ait olan, onun yolundan giden kişi


ABİDİN : Dua eden / Duacı


ACUN : Dünya,varlık


ADEM : Allah'ın yarattığı ilk insan / Adam


ADİL : Adaletli / Hakça davranan


ADNAN : Eski Türk isimlerinden / İki gökyüzü, iki cennet anlamında


AFFAN : Kendini kötülüklerden uzak tutan


AHMET : Övülmeye değer/ Beğenilmiş / Allah'a şükreden /


AKAD : Soyluluk, Onurlu bir kişiliğe sahip olmak


AKAY : Beyaz ay,dolunay


AKEL : Dürüst,güvenilir


AKGÜN : Mutlu,sevinçli gün


AKIN : Hızlı bir biçimde düşmana yapılan saldırı


AKİF : Dünya işlerinden uzaklaşıp, ibadet için Allah'a yönelen


AKİL : Akıllı , Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş , yaptıklarının farkında olan


AKTAÇ : Beyaz taç,gelin tacı


AKTAN : Aydınlık gece


ALAADDİN : Din uğruna çalışan


ALDEMİR : Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir


ALİ : Yüce, yüksek, şanlı, onurlu kimse


ALİCAN : Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı, girişken


ALİM : Bilim adamı, bilgin ilim bilen, ilimle uğraşan kimse


ALİŞAN : Şanı şerefi en yüksek olan


ALKAN : Kızıl kan


ALKIN : Sevdalı,aşık


ALP : Kahraman,cesur,savaşçı


ALPAR : Yiğit,cesur


ALPASLAN : Aslan gibi cesur,savaşçı beyi


ALPAY : Cesur,yiğit


ALPER : Alp + Er Cesur erkek Soylu erkek anlamında


ALPHAN : Yiğit,hükümdar


ALPTEKİN: Alp+ Tekin Soylu prens, güvenilir ve soylu


ALTAN: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi


ALTAY: Yüksek orman anlamında. Orta Asya'da bir sıradağ


ALTUĞ: Al+Tuğ Kırmızı + Tuğ değerli taşlarla süslü tuğ


ANDAÇ: Armağan,hediye


ANIL: Ölçülü davranan, hoşa giden kimse


ARAL: Takımada,sıradağlar.


ARAS: Sahip çıkılan buluntu, Doğu anadoluda bir ırmağın adı


ARCAN: Saf,temiz


ARDA: Halef, ardından gelen


AREL: Temiz,dürüst


ARGÜN: Temiz gün, günlük güneşlik, yaşama sevinci veren gün


ARIKAN: Temiz soy


ARIN: Temiz,saf - Alın


ARİF: Anlayışlı,tanınmış,meşhur,bilgi sahibi


ARKAN: Temiz kandan gelen - Üstün,galip


ARMAĞAN: Hediye,ödül


ARMAN: Hasret,özlem - Sıkıntı


ARSLAN: Yırtıcı,güçlü,yiğit


ARTAÇ: Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden


ASIM: Temiz, namuslu, sağlam karakterli


ASİL: Soylu, soylu bir aileden gelen,seçkin insan


ASLAN: Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı


ASRIN: Bu asıra ait, bu devire uygun


ASUTAY: Hırçın tay


AŞKIN: Benzerlerinden daha üstün - Coşkun


ATA: Baba, ced, Ecdat, Büyükbaba, Bilge


ATABEK: Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi


ATABEY: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan


ATACAN: Hoşgörülü,babacan


ATAHAN: Han soyundan gelen, soylu yiğit


ATAK: Canlı,girişken-Cömert-Nişancı


ATAKAN: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran


ATALAY: Ünlü,şöhretli


ATAMAN: Ata kişi,önder


ATANUR: Atasından aldığı nuru taşıyan


ATASOY: Ataların soyundan gelen


ATAY: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü


ATEŞ: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması


ATIF: Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen


ATIL: İleri hamle yap, anlamında Atıl, atılmak


ATILAY / ATALAY: Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse


ATILGAN: Engelleri aşan - Korkusu olmayan


ATINÇ: Atılgan / Atak


ATİLLA / ATTİLA: Hunların "Tanrının Kırbacı" denilen büyük hükümdarı


ATLIHAN: At + Han kelimelerinden, İyi ata binen yiğit Han


AVNİ: Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili


AYBAR: Gösterişli,heybetli


AYBARS: Ay ve Pars kelimelerinden, Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı


AYBERK: Sağlam kişilik- Ayın parlaklığı


AYDEMİR: Ay gibi ışıklı,temiz,demir gibi güçlü


AYDIN: Beyni çağdaş düşüncelerle aydıınlanmış, bilgili kişi


AYGÜN: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün


AYHAN: Ay gibi güzel yüzlü hakan Ay +Han


AYKAN: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı


AYKUT: Kutlu ay, armağan, ödül


AYTAÇ: Başında ay gibi ışıklı taç bulunan Ay + Taç


AYTEK: Ay gibi


AYTEKİN: Tek ay, uğur getiren ay


AYTUNÇ: Ay gibi güzel,tunç kadar sağlam


AYYÜCE: Ay gibi aydınlık nurlu ve yüce olan er


AZER: Azerbaycan kelimesinin kökü olan Azer'den..


AZİM: Bir şeyler yapmak için kararlı kişi, Azmeden, Azimli


AZİZ: Onur sahibi yüce, Saygıdeğer, Manevi gücü çok üstün


AZMİ: Kemikli, kemikle ilgili / Azim sahibi


ABİDE: Anıt - Değerli eser


AÇELYA: Fundagiller familyasından, kokusuz ama güzel renkli çiçek.


ADALET: Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetmek.


ADİLE: Adaletli olan, doğruluktan ayrılmayan.


AFET: İnsanlığın önleyemediği büyük doğal felaket


AFİFE: Namuslu, iffetli, temiz ve dürüst


AFİTAP: Güneş / Çok güzel


AFŞAR: Atak, uyumlu, Oğuz boylarından birinin adı (Avşar)


AHSEN: En güzel, Çok güzel


AHU: Ceylan, karaca, maral - Güzel kadın


AJDA: Filiz, sürgün - Üzeri çentik çentik olan şey


AKASYA: Küçük sıra yapraklı, süs için yetiştirilen bir ağaç.Salkımağacı


AKGÜL: Beyaz gül, gül gibi


AKGÜN: Aydınlık gün


AKİFE: Sebatlı, kararlı - İbadet eden


ALARA: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama


ALARCIN: Güzelliğini ateşin kırmızılığından alan


ALÇİN: Kırmızı renkli küçük bir kuş türü


ALEV: Ateşin çıkardığı yalım


ALEYNA: Esenlik ve güzelliklere sahip, esenlik içinde olan


ALİYE: Yüce, yüksek


ALTAN: Kızıl Şafak


ALTIN: Değerli bir metal (Paslanmayan, en iyi iletken)


ANDAÇ: Bir kimseyi hatırlamak için saklanan şey, hatıra


ARİFE: Tecrübeli, bilgili, sezgi ve anlayışa sahip


ARZU: İstek, özlem eğilim


ASENA: Türk Mitolojisinde Ergenekon destanında adı geçen dişi kurt


ASİYE: Acılı kadın / Direk


ASLI: Kök, köken - Aşık Kerem'in sevgilisi


ASLIHAN: Kökeni soylu han soyundan


ASRIN: Çağdaş, bu asıra ait olan, asıra uygun olan


ASU: Asi, ehlileşmeyen huysuz at - İsyankar


ASUDE: Sessiz, sakin dinlendirici


ASUMAN: Gök, gökkubbe, sema


ASYA: Yeryüzünün anakaralarından (kıta) birinin adı


AŞKIN: Aşmış, ileri, üstün/ Senin aşkın


ATEŞ: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması


ATIFET: Karşılık beklemeden gösterilen sevgi, iyilik sever


ATİKE: Özgür - Soylu - Güzel, genç kız


AYBEL: Ay gibi dikkat çeken, aya benzeyen güzelliğiyle farkedilen, seçilen


AYBEN: Ay gibi. Ayın kendisi


AYBÜKE: Ay gibi parlak, aynı zamanda zeki, akıllı


AYCA: Ay gibi parlak ve aydınlık


AYCAN: İçi aydınlık


AYÇA: Ayın ilk günlerde aldığı biçim, hilal


AYÇİN: Ayçın, ay gibi, aya benzer


AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki - Parmakları, endamı güzel kadın


AYDAN: Aya benzer ay gibi


AYDİL: Güzel, parlak, aydınlık gönül


AYFER: Ayışığı


AYGEN: Gönül dostu


AYGÜL: Ay gibi güzel ve parlak renkli


AYLA: Kadın, eş zevce /Ayın çevresindeki ışıklı daire


AYLİN: Ayın çevresinde görülen ışıklı daire


AYNUR: Ay gibi ışıklı, pırıl pırıl


AYPARE: Ay parçası


AYSEL: Ay gibi parlak ve güzel


AYSEN: Aydan farksız, ayın yerdeki benzeri, güzel sevimli


AYSU: Ay gibi parlak, berrak su


AYSUN: Ay gibi güzel ve parlaksın


AYŞAN: Şanı ay gibi parlak olan


AYŞE: Yaşam, dirlik,


AYŞEGÜL: Güleç, güler yüzlü


AYŞEM: Ay ışığı - Benim Ayşem


AYŞEN: Ay gibi neşeli, parlak ve aydınlık


AYŞENUR: Nur gibi parlak, pırıl pırıl, ay gibi güzel


AYŞİN: Ay gibi, aya benzeyen


AYTAÇ: Ay gibi taçlı


AYTEN: Ay gibi beyaz tenli


AYTÜL: Tül gibi şeffaf ve ince ay ışığı gibi parlak


AZİME: Azmeden, yapmak için kesin kararlı / iri, kemikli yapılı


AZİZE: Kutsal, ermiş kadın - Sevgi hitabı


AZMİYE: Niyetli, kararlı


AZRA: Bakire, el değmemiş​