İnsanın içi ağrır mı hiç? Ağrıyor işte...
Dibe yuvarlanıyorum,ağır geliyorum kendime...
Kendime birikiyorum kendimi yabancılaştırarak kendime...
Tanıyamıyorum çoğu zaman beni.
En sevdiğim çiçek adlarını unutuyorum bazen.
Bazen de yürüdüğüm yolu!
Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense.
Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı Olamayacağı...
İlk ışıkdan sağa dönüyorum hep.
Senden değil,seninle karşılaşmaktan korkuyorum.
Şekil değiştirmişiz biz.
Ben giderken,sen gelirken değişen ne varsa bilmediğim;
Karşılaştığımızda bir şamar gibi karşılaşmalardan korkmak değil bu.
Korkudan korkmak benimkisi...
Ve anladım ki ayrılığa değil,ayrı kalmaya yeniliyor İnsan....
Dibe yuvarlanıyorum,ağır geliyorum kendime...
Kendime birikiyorum kendimi yabancılaştırarak kendime...
Tanıyamıyorum çoğu zaman beni.
En sevdiğim çiçek adlarını unutuyorum bazen.
Bazen de yürüdüğüm yolu!
Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense.
Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı Olamayacağı...
İlk ışıkdan sağa dönüyorum hep.
Senden değil,seninle karşılaşmaktan korkuyorum.
Şekil değiştirmişiz biz.
Ben giderken,sen gelirken değişen ne varsa bilmediğim;
Karşılaştığımızda bir şamar gibi karşılaşmalardan korkmak değil bu.
Korkudan korkmak benimkisi...
Ve anladım ki ayrılığa değil,ayrı kalmaya yeniliyor İnsan....