- Konum
- Bursa - İnegöl
-
- Üyelik Tarihi
- 12 Kas 2013
-
- Mesajlar
- 6
-
- MFC Puanı
- 0
İnsana en çok koyan şeylerden biri de ; ...
Ayağımı yorganıma göre uzattım. Yorganımın, ayağımdan "alçak" olduğunu fark ettiğimde , şırpıntı bir neşeye gözümü açtım. Öksüz kalmış rüzgar eşliğinde, ışığımın üşengeç nezlinde telefonumu elime aldım.
Düne baktım...
"Canım" sözünden bir pay çıkartıp kendime, hayatına bölüne bilmeyi varsaydım. İçtenliğine bir soru yoğurup, cevaplarla baş ederken, canında sakat kaldım.
Düne baktım...
Üşengeçliği artan ışığıma yaklaşarak, "Bebeğim" lafına eğilip, gözlerinden sağılan yaşlara nispet edercesine ağladım. Hiç susmadım ve utanmadım. Bir büyünün etrafında dans ederken, yorulup yığılmıştım...
Düne baktım...
"Hayatım"deyişin de bir süre takılı kaldım. Ömrüme yığılan yalnızlık lekesini, dudaklarınla sildiğinden bu yana sen benim hayatımdın.
Düne baktım...
"Her şeyim "e yakışmadı hiç bir şey.
En alçak yoksunluğumla beraber, yorganıma sarılıp bugünüme sığdırılan bir hoşça kal sözüne adadım yarınımı.
Düne bakıp görülen heves, bugün adi bir dileğin etrafında asılmakta, ömrü uzun ağaçlara...
Bugün , yaşanması beklenen şeylerin, yarın yine beklenti hale gelmesi ne kadar acı.
Bugünden farkıydı, yarına eğilmiş dilek ağacı...
B.A
Ayağımı yorganıma göre uzattım. Yorganımın, ayağımdan "alçak" olduğunu fark ettiğimde , şırpıntı bir neşeye gözümü açtım. Öksüz kalmış rüzgar eşliğinde, ışığımın üşengeç nezlinde telefonumu elime aldım.
Düne baktım...
"Canım" sözünden bir pay çıkartıp kendime, hayatına bölüne bilmeyi varsaydım. İçtenliğine bir soru yoğurup, cevaplarla baş ederken, canında sakat kaldım.
Düne baktım...
Üşengeçliği artan ışığıma yaklaşarak, "Bebeğim" lafına eğilip, gözlerinden sağılan yaşlara nispet edercesine ağladım. Hiç susmadım ve utanmadım. Bir büyünün etrafında dans ederken, yorulup yığılmıştım...
Düne baktım...
"Hayatım"deyişin de bir süre takılı kaldım. Ömrüme yığılan yalnızlık lekesini, dudaklarınla sildiğinden bu yana sen benim hayatımdın.
Düne baktım...
"Her şeyim "e yakışmadı hiç bir şey.
En alçak yoksunluğumla beraber, yorganıma sarılıp bugünüme sığdırılan bir hoşça kal sözüne adadım yarınımı.
Düne bakıp görülen heves, bugün adi bir dileğin etrafında asılmakta, ömrü uzun ağaçlara...
Bugün , yaşanması beklenen şeylerin, yarın yine beklenti hale gelmesi ne kadar acı.
Bugünden farkıydı, yarına eğilmiş dilek ağacı...
B.A