Bir ömrün ayaz günlerinin savurduğu her hangi bir gecede yağan karın yüzüne vurduğu ,acıyı hissetmeden içinin karamsarlığığını gözlerine hapsederek yürüyen güzel kadın ne kadar bitkin ve yorgun olduğunun farkına dahi varmadan adımlarıyla inatlaşırcasına noel gecesinin o zengin sessizliğinde yetim gözyaşlarıyla ilerliyordu.Karşıdan gelen arabanın ışıklarıyla irkilirken bir anda karanlığa yenildi bitkin bedeni.Iyimisiniz korkmayın sakın bayıldınız diyordu derin bir erkek sesi sizi arabama aldım üyormusunuz ?Kadın henüz ne oldugunu anlamaya çalışırken onu inceleyen adamın utangaç tavırları gözünden kaçmadı..hayır üşümüyorum halsizim biraz teşekkür ederim ilginize diye cevap verdi...yoo önemli değil bu arada adim Hakan memnun oldum ben Ceyda !!! kar yogunlaştı yollar kapanmadan ilerlesek iyi olucak sıcak bir şey içmelisiniz ?hala tam olarak kendine gelemeyen ceyda umarsızca tamam diye cevap verdi..caddeler bomboştu suskunluk hakim olmuştu düşüncelere Ceyda yan gözle inceliyor erkeğin yüzünden anlamlar çıkarmaya çalışıyordu simsiyah dalgalı saçların arsızlığını ciddi tüm ifadesini gizlemeye çalışan gözlere saklamış yer yer derin çizgileri olan bir yüz tamamlıyordu Ceyda bütün cesaretini toplayarak sordu , buradamış yaşıyorsunuz ?evet burda yaşıyorum biliyorsunuz bir çok yer kapalı noel dolayısıyla işyerim var erken kapattım eve gidiyordum ... hmmmm anlıyorum sizi alıkoydum eminim yorgunsunuzdur diye cevap verdi Ceyda... hayır hayır gec yatarım genellikle yalnızlk işte alışkanlıkları oluyor insanın..Hakan glümsemeyle hüzün arasında anlamları donuk bir bakış attı..Ceyda hayatında ilk defa gördügü ve tanımadığı bu adamı anlaşılmaz bir güvenle incelemeye devam ediyordu bir hayli uzaklaşmışlardı Hakan hiç bir yön belirlemeden şehrin bir sokağından diğerine geçiyordu sanki hiç bitmesini istemediği bir yolculuğa çıkmış misali...evlimisiniz diye sordu hakan aniden Ceyda gülümsedi hayır değilim ..hiç evlenmedinizmi ??ayrıldım diye cevap verdi Ceyda...ya siz ?hakan yine biraz utangaç fakat daha cesaretli ses tonuyla evliydim bende ayrıldım anlaşamadık dedi...sanki Ceyda bütün hüzünlerini saatlerce yürüdüğü caddelere terketmişti ılık bir heyecan sarmıştı titreyen ellerini......beraber olduğunuz biri varmı diye sordu ceyda yüzüne arkadaşça bir ifade ekleyerek ,Hakan ona doğru baktı ve hayır sevgilim yok sen olacaksın benim sevgilim diye cevap verdi...Ceyda bütün şaskınlığını gizlemeye çalışsada , tek bir kelime dahi etmeden yağan karın yoğunluğunda içindeki ses evet ben olacağım diyordu.... Hakan ani bir frenle arabayı durdurdu ve ceydanın ellerini avuçlarına alarak kendine çekti. onu kollarına alıp sabah ışıklarının gerceği yüzlerine yansıyana dek birbirlerine sımsıkı kenetlendiler, bitmesin istiyordu ikiside tanımlayamadıkları bu muhteşem anları...Ceyda Hakanın gözlerine bakarak gitmeliyim artık dedi sabah oldu,aşkımm! diye haykırdı Hakan Ceydanın dudaklarına ilk öpücüğünü bırakırken kelimeler yetersizliğini haykıriyordu; kalp atışlarında mucizenin saniyeleri ilk bakışta aşk diyordu bunun adına...