- Konum
- ىαкαяyλ
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Kas 2009
-
- Mesajlar
- 24,120
-
- MFC Puanı
- 79
Manisa
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçeleri
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçeleri
Manisanın biri merkez olmak üzere on altı ilçesi vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 221.694 olup, 158.928i ilçe merkezinde, 62.766sı köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 30, Karaoğlanlı bucağına bağlı 5, Munadiye bucağına bağlı 11, Osmancalı bucağına bağlı 29, Üçpınar bucağına bağlı 19 köyü vardır. Yüzölçümü 2125 km2 olup, nüfus yoğunluğu 104tür. İlçe toprakları genelde hafif dalgalı düzlüklerden meydana gelmiştir. Güneyinde Manisa Dağı yer alır. Manisa Ovasını Gediz Nehri sular.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri çekirdeksiz üzüm, pamuk zeytin ve meyvedir. Hayvancılık ikinci derecede gelir kaynağıdır. Pamuklu dokuma, alüminyum, radyatör, sıhhî tesisat gereçleri, un, yem, bitkisel yağ, çırçır, tuğla ve kiremit fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi, Manisa Dağı eteğinde kurulmuştur. İzmir-Balıkesir karayolu ilçeden geçer. Denizden yüksekliği ortalama 70 metredir. Kışları ılık, yazları ise bunaltıcı sıcak geçer. Türkiyede îmâr plânı hazırlanıp tatbik edilen ilk şehirdir. Târihî eserlerle dolu olan Manisa, modern bir şehirdir. Yunanlılar kaçarken Manisanın dörtte üçünü yakmışlar ve bu harâbeler üzerine modern bir Manisa kurulmuştur. Manisa Dağı eteklerindeki şehir; Tabakhâne, Akhal ve Haydar dereleri ile bölünmüştür. Bu derelerin hepsinin üzeri örtülmüş olup, günümüzde böyle dereler yoktur. İrili ufaklı 30 köprü ile birbirine bağlanan şehrin her mahallesinde eskiden kalma köprüye rastlanır. Yeni Manisa ovaya doğru inmiştir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ahmetli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 19.554 olup, 10.190ı ilçe merkezinde, 9364ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 15 köyü vardır. İlçe toprakları hafif dalgalı düzlüklerden meydana gelir. Güneyinde Boz Dağlar yer alır. Başlıca akarsuyu Gediz Nehridir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri çekirdeksiz üzüm, pamuk ve meyvedir. İlçe merkezi İzmir-Ankara karayolu ve İzmir-Afyon demiryolu üzerinde yer alır. Ulaşım rahatlığı ve anayol üzerinde olması sebebiyle gelişmiş bir yerleşim merkezidir. Turgutluya bağlı bir bucakken 19 Haziran 1987de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu. Belediyesi 1951 yılında kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Akhisar: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 152.397 olup, 73.944ü ilçe merkezinde, 78.453ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 73, Mecidiye bucağına bağlı 16 köyü vardır. İlçe toprakları Akhisar Ovası ve etrâfındaki dağlardan meydana gelir. Kuzeyinde Demirci ve Gölcük dağları, batısında Yund Dağları güneyinde Çal Dağı doğusunda Göldağ yer alır. Bu dağlar arasında kalan ova akarsuların getirdiği alüvyonlu topraklardan teşekkül etmiştir. Başlıca akarsuları Kum Çayı, Gördes Çayı ve Kayacık Deresidir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri pamuk, zeytin, tütün, çekirdeksiz üzüm, buğday, arpa, kavun, karpuz ve turfanda sebzedir. Dünyâca meşhur şark tütününün en kaliteli türleri Akhisarda yetişir. Otu bol olan platolarda hayvancılık yapılır. İlçede küçük sanâyi gelişmiştir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi, İzmir-Balıkesir demiryolu ve İzmir-Bursa karayolu üzerinde yer alır. İl merkezine 52 km mesâfededir. Manisanın en zengin ve en kalabalık ilçesidir. Denizden yüksekliği 106 metredir. Belediyesi 1923te kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Alaşehir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 91.362 olup, 36.649u ilçe merkezinde, 54.713ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 57, Yeşilyurt bucağına bağlı 4 köyü vardır. Yüzölçümü 977 km2 olup, nüfus yoğunluğu 77dir. İlçe toprakları iki yanı dağlarla çevrili ovadan meydana gelir. Batısında Bozdağlar, kuzeydoğusunda Uysal Dağı yer alır. Alaşehir Ovasını, Alaşehir Çayı sular.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri arpa, pamuk, buğday, tütün, armut, zeytin ve üzümdür. Hayvancılık ikinci dercede gelir kaynağıdır. En çok sığır beslenir. Yağ, çırçır, fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi İzmir-Uşak-Afyon demiryolu üzerinde yer alır. Denizden yüksekliği 109 metredir. İl merkezine 108 km mesâfededir. İlçe belediyesi 1884te kurulmuştur. Eski ismi Philadelpheia olup, Bergama Kralı Birinci Attalos Pliladelphustan gelir. Yedinci ve onuncu asırlarda İslâm orduları buraya kadar gelmişlerdir. 1075te Anadolu Fâtihi Birinci Sultan Süleyman Şah tarafından fethedilmiştir. Alaşehir eski çağların önemli ve büyük bir şehri ve askerî üssü idi. 1176da Miryokefalon Meydan Savaşında Sultan İkinci Kılıç Arslana fecî şekilde yenilen Bizans İmparatoru Manuel Kommenos, Alaşehire çekilip yaralarını tedâvi ettirmiştir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Üçüncü Haçlı Seferinde Almanya İmparatoru Friedrich Barbarossa, Alaşehir önlerine gelmiştir. 1255te İznik Bizans İmparatorluğu ile Selçuklu Türkleri arasındaki muâhede (antlaşma) Alaşehirde yenilenmiştir. Yakup Bey Alaşehire saldırmış şehri Katalonyalı paralı askerler savunmuştur. 1307de Alaşehir Germiyanoğullarına vergi ödemeye mecbur kalmış, bu para ile Kütahyada medrese yapılmıştır. 1335te Aydınoğlu Umur Bey, Alaşehiri yeniden fethetmiştir. Bizanslılar tekrar ele geçirince 1391de Yıldırım Bâyezîd Han, Alaşehiri fethetmiştir. Türkler tarafından en son fethedilen Anadolu şehirlerinden biridir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Demirci: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 60.184 olup, 20.576sı ilçe merkezinde 39.608i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 56, Borlu bucağına bağlı 17, Yarbasan bucağına bağlı 18 köyü vardır. Yüzölçümü 1233 km2 olup nüfus yoğunluğu 49dur. İlçe toprakları dağlarla kaplı olup, Demirci Dağları engebelidir. Ovalar çok az yer tutar. Dağlar ormanlarla kaplıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi halı dokumacılığına dayanır. İlçede çok sayıda yün, pamuk ipliği ve halı fabrikası vardır. Halılar yurt dışına ihraç edilir. Toprakların çok engebeli olması yüzünden tarım gelişmemiştir. Ayva ve erik başta olmak üzere az miktarda meyve yetiştirilir. Eriği kabızlığı önleyici ilâç yapımında hammadde olarak kullanılmak üzere ihraç edilir. Ormancılık ve hayvancılık gelişmiştir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi Simav Dağları, eteklerinde kurulmuştur. Denizden yüksekliği 850 metredir. İl merkezine 171 km mesâfededir. Çok eski birtârihe sahiptir. Belediyesi 1884te kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Gölmarmara: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 16.729 olup, 10.976sı ilçe merkezinde, 5753ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 9 köyü vardır. İlçe toprakları hafif engebeli düzlüklerden meydana gelir. Doğusunda Demirci Dağları, güneyinde Marmara Gölü yer alır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri, tütün, çekirdeksiz üzüm, buğday, arpa, kavun, karpuzdur. Gölde başta sazan balığı olmak üzere çeşitli su ürünleri avlanır. İlçe merkezi, Demirci Dağları eteklerinde düz bir arâzide kurulmuştur. Akhisara bağlı bucak merkeziyken, 19 Haziran 1987de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu. Belediyesi 1923te kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Gördes: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 38.853 olup, 9767si ilçe merkezinde 29.086sı köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 59 köyü vardır. İlçe toprakları dağlıktır. Kuzeyinde Kepez Dağı, kuzeydoğu ve doğusunda Demirci- Simav Dağları, güneydoğuda Çomaklı Dağı, orta kısımda Gördes Çayı Vâdisi yer alır. Gördes Çayı Vâdisinde Gediz Ovasının bir bölümü sayılan Gördes Ovası vardır. Dağlar iğne yapraklı ağaçlardan meydana gelen ormanlarla kaplıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri, buğday, arpa, ayva, zeytin, kiraz, susam, tütün ve baklagillerdir. Hayvancılık ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır. En çok koyun ve sığır beslenir. Kızılçam ormanlarında reçine üretimi yapılır. Halı dokumacılığı gelişmiştir. İlçe topraklarında feldispat, mika, linyit ve uranyum yatakları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi Gördes Çayı kıyısında yer alır. 1940taki toprak kayması neticesinde oturulamıyacak hâle gelen ilçe, sağlam bir arâzide yeniden kurulmuştur. İl merkezine 108 km mesâfededir. Belediyesi Cumhûriyetten önce kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Kırkağaç: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 45.608 olup, 21.421i ilçe merkezinde, 24.187si köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 10, Gelenbe bucağına bağlı 21 köyü vardır. Yüzölçümü 543 km2 olup, nüfus yoğunluğu 84tür. İlçe topraklarının büyük bölümü ovalarla kaplıdır. Güneybatısında Soma Dağı yer alır. Başlıca akarsuyu Bakırçaydır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi, tarım ve mâdenciliktir. Başlıca tarım ürünleri kavun, karpuz, buğday, zeytin, üzüm, arpa baklagiller olup ayrıca az miktarda tütün, mısır, pamuk ve susam yetiştirilir. Kavunu ülke çapında meşhurdur. İlçe toprakları linyit, yatakları TKİye bağlı Garp Linyitleri Müessesesi tarafından işletilir. Zeytinyağı, çırçır ve tarım araçları üreten atölyeler vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi Soma-Akhisar karayolu üzerinde yer alır. Doğusundan Bandırma- İzmir demiryolu geçer. İl merkezine 73 km mesâfededir. Eski bir târihe sâhib olan ilçe, çok sayıdaki câmi ve minâreleriyle dikkat çekicidir. Balıkesire bağlı iken 1880de Manisaya bağlanmıştır. Belediyesi 1888de kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Köprübaşı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 15.847 olup, 5816sı ilçe merkezinde, 10.031i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 18 köyü vardır. İlçe toprakları orta yükseklikte engebeli arâziden meydana gelir. Kuzeyinde Demirci Dağları yer alır. Demirköprü Barajının bir kısmı ilçe sınırları içinde kalır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi, ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Kızılçam ormanlarında reçine üretimi yapılır. Halı dokumacılığı gelişmiştir. Hayvancılık ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır. Tarıma müsâit yerlerde buğday, üzüm, zeytin, kiraz yetiştirilir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi Demirköprü Barajı kıyısında yer alır. Demirci-Sâlihli Karayolu ilçeden geçer. Gördes, ilçesine bağlı bir bucakken 9 Mayıs 1990da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu. Belediyesi 1968de kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Kula: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 48.132 olup, 17.208i ilçe merkezinde, 30.924ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 39, Gökçeören bucağına bağlı 10 köyü vardır. Yüzölçümü 960 km2 olup, nüfus yoğunluğu 50dir. İlçe toprakları Gördes-Uşak Platosunda yer alır. Başlıca akarsuyu Gediz Irmağıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarım ve dokumacılığa dayanır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve üzüm olup, ayrıca az miktarda tütün, mısır, susam, zeytin ve kiraz yetiştirilir. Hayvancılık ve halı dokumacılığı gelişmiştir. Meşhur Kula halıları ev tezgahlarında ve iş yerlerinde dokunur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi, Ankara-İzmir karayolu kıyısında kurulmuştur. İl merkezine 118 km mesâfededir. İlçedeki 18 ve 19. asırlardan kalma 300den çok Kula evi 1979da sit alanı olarak ilân edilmiş ve korunmaktadır. Belediyesi 1877de kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Salihli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 132.735 olup, 70.861i ilçe merkezinde, 61.874ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 83, Karataş bucağına bağlı 43 köyü vardır. Yüzölçümü 1302 km2 olup, nüfus yoğunluğu 102dir. İlçe toprakları etrâfı dağlarla çevrili ovadan meydana gelir. Kuzey ve kuzeydoğusunda Dibek Dağı güneyinde Bozdağlar yer alır. Dağlardan kaynaklanan suları Gediz Irmağı toplar.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi, tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri üzüm, buğday, pamuk, çiğit, tütün ve meyvedir. Hayvancılık ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır. Tarıma bağlı sanâyi gelişmiştir. Salihli Palamut ve Valeks Fabrikası, pamuk ipliği, dokuma, salça, çırçır, nebâtî yağ fabrikaları, başlıca sanâyi kuruluşlarıdır. İlçe topraklarında altın ve uranyum yatakları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi İzmir-Ankara karayolu ve kenarında yer alır. İl merkezine 72 km mesâfededir. İlçe belediyesi 1899da kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Sarıgöl: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 34.682 olup, 10.677si ilçe merkezinde, 24.005i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 28 köyü vardır. Yüzölçümü 423 km2 olup, nüfus yoğunluğu 82dir. İlçe toprakları genelde düzdür. Orta ve batısında Alaşehir Ovası, kuzey ve doğusunda Uysal Dağı, güneyinde ise Bozdağlar yer alır. Dağlardan kaynaklanan suları Kocaçay toplar. Sulama gâyeli Afşar Barajı Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri üzüm, arpa, buğday, mısır ve pamuk olup ayrıca az miktarda susam, zeytin ve kiraz üretimi yapılır. İlçe merkezi, topraklarının orta kesiminde yer alan ovada kurulmuştur. Manisa- Afyonkarahisar demiryolu kuzeyinden, Salihli-Denizli karayolu ilçe merkezinden geçer. İl merkezine 140 km mesâfededir. Alaşehire bağlı Bucak iken 1957de ilçe oldu. Belediyesi 1942de kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Saruhanlı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 73.888 olup, 12.977si ilçe merkezinde, 60.911i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 37, Halitpaşa bucağına bağlı 8 köyü vardır. Yüzölçümü 898 km2 olup, nüfus yoğunluğu 82dir. İlçe toprakları genelde düzdür. Güneydoğusunda Çal Dağı, kuzeybatısında Yunt Dağı, doğu, güney ve batısında Gediz Ovası yer alır. Başlıca akarsuyu Kum Çayıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri, buğday, üzüm, pamuk, zeytin, tütün, arpa, mısır ve susamdır. Ayrıca çeşitli sebze ve meyve yetiştirilir. Çırçır, nebâtî yağ, pamuk ipliği ve dokuma fabrikaları ve atölyeleri başlıca sanâyi kuruluşlarıdır. İlçe topraklarında magnezit yatakları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi, Manisa-Balıkesir karayolu ve demiryolunun kenarında kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İl merkezine 18 km mesâfededir. 1945te bucak, 1959da ilçe oldu. İl merkezine yakınlığı yüzünden fazla gelişmemiştir. Belediyesi 1953te kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Selendi: 1990 nüfus sayımına göre toplam nüfûsu 25.415 olup 6773ü ilçe merkezinde, 18.642si köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 38 köyü vardır. Yüzölçümü 791 km2 olup nüfus yoğunluğu 34tür. İlçe toprakları Gördes- Uşak Platosunun hafif dalgalı düzlüklerinden meydana gelir. Başlıca akarsuları Eynes ve Selendi çaylarıdır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri, buğday, arpa ve baklagiller olup, ayrıca az miktarda mısır, üzüm, susam, kiraz ve zeytin yetiştirilir. Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır. İlçe topraklarında bakır- kurşun-çinko yatakları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi, Selendi Çayı Vâdisinde kurulmuştur. Gelişmemiş küçük bir yerleşim merkezidir. İl merkezine 158 km mesâfededir. Osmanlı Devleti zamânında ilçe merkezi günümüzde Karaselendi diye anılan köyde idi. 1954te ilçe olan Selendinin belediyesi aynı sene kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Soma: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 76.641 olup, 49.977si ilçe merkezinde, 26.664ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 59 köyü vardır. Yüzölçümü 826 km2 olup, nüfus yoğunluğu 90dır. İlçe toprakları, orta yükseklikteki engebeli arâziden meydana gelmiştir. Güneyinde Soma Dağı, batı ve iç kesimlerinde Soma Ovası yer alır. Başlıca akarsuyu Bakırçaydır. Yağcılar Deresi üzerinde sulama gâyeli Sevişler Barajı yer alır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarım sanâyi ve mâdenciliğe dayalıdır. İlçe topraklarındaki linyit yatakları 1910dan beri işletilmektedir. Çıkarılan kömürün bir bölümü Soma Termik Santralinde kullanılır. Un ve nebâtî yağ fabrikaları, başlıca sanâyi kuruluşlarıdır. Ovalarda yetiştirilen başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, zeytin, nohut ve mısır olup, ayrıca az miktarda pamuk, susam, kiraz ve üzüm yetiştirilir.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi İzmir-Balıkesir demiryolu kıyısında yer alır. Bergamayı Akhisara bağlayan karayolu ilçeden geçer. İl merkezine 86 km mesâfededir. Eski ismi Germedir. Belediyesi Cumhûriyetten önce kurulmuştur.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Turgutlu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 100.697 olup, 73.634ü ilçe merkezinde, 27.063ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 35 köyü vardır. İlçe toprakları genelde düzdür. Kuzeyinde Çal Dağı, güneyinde ise Bozdağlar yer alır. Gediz Ovasının bir bölümü ise ilçe sınırları içinde kalır. Başlıca akarsuları Gediz Irmağı ve Irlamaz Çayıdır. Dağlık kesimlerde kızıl çam ormanları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri, üzüm, buğday, çiğit, pamuk, tütün, arpa, mısır, zeytin ve susamdır. Sebze ve meyve yetiştiriciliği gelişmiştir. Ovalık kesimde sığır, dağlarda koyun besiciliği yapılır. Un, nebâtî yağ, konserve, çırçır, beton direk, tarım aracı, tuğla ve kiremit fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşları olup ilçe topraklarında demir, nikel yatakları vardır.
[FONT=Tahoma, Verdana][/FONT]
İlçe merkezi Irlamaz Çayı kenarında kurulmuştur. İzmir-Uşak demir ve karayolu ilçeden geçer. İl merkezine 30 km mesâfededir. Eski ismi Kasabadır. Denizden yüksekliği 70 metredir. İlin en gelişmiş ilçelerinden biridir. Belediyesi 1872de kurulmuştur.