Hz. Meymune, Hz. Abbasın hanımı Ümm-i Fadlın kızkardeşi idi. İlk önce cahiliyye devrinde Mesud bin Amr ile evlenmişti. Ondan ayrılınca, Ebû Rühüm bin Abdiluzza ile nikâhlandı. Bu da vefat edince dul kaldı.
Resulullah efendimiz, Hicretin yedinci senesi Hayberin fethinden sonra, Zilkade ayında, umre niyeti ile yola çıktı. Cuhfede bulunduğu sırada Hz. Abbas ile buluşunca, Hz. Abbas, Ya Resulallah! Meymune binti Hâris dul kaldı. Onu kendine hanımlığa alsan olmaz mı diye teklifte bulundu. Bunun üzerine Peygamber efendimiz Ebu Rafi ile ensardan bir zatı Mekkeye dünürlüğe gönderdi.
Hz. Meymune, Resulullahın kendisine dünür olduğu haberini deve üzerinde iken alınca, dedi ki:
- Deve de, üzerindeki de Resulullahındır.
Peygamber efendimizin teklifini severek kabul etti. Bu işin gereğinin yapılmasını da ablası Ümm-i Fadla, o da kocası Hz. Abbasa bıraktı.
Böylece Hz. Abbas, Hz. Meymunenin nikâhlanmasında vekil oldu. Resulullah efendimiz Mekkede umreyi tamamladıktan sonra, Medineye dönerlerken Şerif mevkiine gelince, Hz. Abbas, dörtyüz dirhem mehir ile Hz. Meymuneyi Resulullaha nikâhladı. Burada düğün merasimi de yapıldı.
Hz. Meymune, Resulullahın nikâhı ile şereflenen, son hanımı oldu. Peygamberimiz bundan sonra bir daha evlenmedi.
Hz. Meymune çok hayır yapar, ibadette bulunurdu. Dinî emir ve yasaklara da son derece dikkat ederdi. Hz. Aişe onun hakkında buyurmuştur ki:
- Meymune bizim hepimizden fazla Allahü teâlâdan korkan ve sıla-i rahmi, yani yakın akrabaları gözeten bir hanım idi.
Hz. Meymune bazan borç alır ve hayır işlerine harcardı. Bir ara çok borçlanmıştı. Bunu nasıl ödeyeceğini sordukları zaman dedi ki:
- Resulullah efendimizden işittim. Buyurdu ki: Herkes iyi niyetle borçlanırsa, Allahü teâlâ onun borcunu öder.
Hz. Meymune 671 senesinde Mekkede hastalandığında dedi ki:
- Beni Mekkeden çıkarınız! Çünkü Resulullah efendimiz, benim Mekkenin dışında vefat edeceğimi haber verdi.
Kendisini çıkardıkları zaman, Resulullaha nikâhı yapılmış olduğu yerde vefat etti. Cenaze namazını yeğeni Hz. Abdullah bin Abbas kıldırdı. Cenazesi kaldırılacağı zaman Hz. Abdullah şöyle dedi:
- Bu Resulullahın hanımıdır. Cenazeyi fazla sallamayın ve edeple yola devam edin.
Hz. Meymune, Resulullahın son nikâhı olduğu gibi, hanımlarının da en son vefat edeni idi.
Kendisinden 46 hadis-i şerif veya başka bir rivayete göre 76 hadis-i şerif rivayet edilmiştir. Bunlardan 7 tanesi Buhârî ve Müslimde, diğerleri de çeşitli hadis ve fıkıh kitaplarında vardır.
Hz. Meymunenin ismi daha önce "Berre" iken, Resulullah efendimiz değiştirerek Meymune yaptı.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Hilal Kabilesindendir. Hicretin yedinci senesi sonunda Resulullah'la (s.a.v) evlenmişlerdir. Resulullah'ın (s.a.v) en son evlendiği hanımdır.
O zahide ve abide idi. Hz. Aişe (r.a.) 'den şöyle rivayet olunmuştur : "Meymune hepimizden daha müttaki idi, sıla-ı rahmi daha çok yapardı."
Hz. Meymune (r.a) Validemiz Tebuk harbinde yaralıların arasında geziyor, yaralıların yarasını tedavi ediyor, ve Hak yolunda çarpışıyordu. Rivayet edilir ki, İslam Tarihinde ilk defa, muhariplere yardım etmek gayesiyle, kadınlardan bir fırka meydana getiren kadın, bu Validemizdir. Keramet ve şeref yolunda çarpışanların yaralarını tedavi ve ihtiyaçlarını temin ediyordu. Hatta o anda kendisine düşman oklarından biri isabet etti, yaralandı. Eğer Allah'ın (c.c) yardımı olmasaydı hemen can verecekti. Çünkü yarası çok derindi.
Hz. Meymune (r.a) Hz. Abbas'ın (r.a) ailesi Lübabetü'l-Kübra 'nın kızkardeşidir. Üstad Seyyid Muhammed Reşid Rıza diyor ki :
"Hz. Abbas (r.a) Hz. Muhammed'e (s.a.v) Meymune ile evlenmesini teşvik ediyordu. Çünkü Meymune'nin vekili olarak Hz. Abbas onun nikahını kıydı."
Eğer bu mutlu evlenmede büyük maslahatlar olmasaydı Hz. Abbas (r.a.) , yalnız zevcesinin hatırı için bu kadar gayret etmezdi. Daha sonra bu evlenme bilfiil meyvesini verdi.Meymune'nin (r.a) kavmi Resulullah'ın (s.a.v) tarafını tuttu ve cemaat cemaat gelip müslüman oldular. Onların Resulullah'a (s.a.v) yardımı İslam ordusunu kuvvetlendirdi. Hz. Meymune (r.a) bu şerefe nail olduğu zaman ömrünün sonunu yaşıyordu.
Ey insaflı ve değerli okuyucu!... Acaba bu evlenmede siyasi mülahazalardan başka, şehvet duygusu gibi bir şey düşünülebilir mi? Haşa bin defa haşa!... Bu evlenme ancak fazilet, mürüvvet ve siyasetle İslam'a hizmet düşüncesinden başka bir şey değildir. Bu nedenle hepsi bir araya gelerek Resulullah'ı (s.a.v) bu evlenmeye sevketti. Bu evlenme Hz. Muhammed 'in (s.a.v) derin bir görüşe sahip olduğunun açık delillerindendir. Eğer gaye bu olmasaydı, bu ihtiyar ve dul kadınların yerine, gerek Kureyşlilerden gerekse diğer kabilelerden binlerce genç, güzel , bakire kızlarla evlenebilirdi. Çünkü O Zat-i Kibriya'nın akrabası olmak için binlerce can atanlar vardı. O, her doğru kalbin dostu ve bütün kainatin muhterem bir Peygamberi idi. Emin idi. Bütün kemal sıfatları kendisinde toplanmıştı. O nefsine tabi olarak evlenmekten müfsitlerin dediğinden çok uzaktır. Çünkü Kamil Resul ve masum Peygamberdir. Artık Peygamberlik O ' nunla sonuçlanıyordu. Peygamberlerin sonuncusu nasıl olur da eksik sıfatlarla tavsif olunur? Onun en yüce bir varlık olduğuna delil şu ayet-i celiledir :
"Şüphesiz sen en güzel ahlak üzere yaratılmışsın." (Kalem Suresi - 4)
"Muhammed içinizden herhangi bir adamın babası değil, O Allah'ın (c.c) elçisi ve Peygamberlerin sonuncusudur..." (Ahzab Suresi - 40)
Resulullah efendimiz, Hicretin yedinci senesi Hayberin fethinden sonra, Zilkade ayında, umre niyeti ile yola çıktı. Cuhfede bulunduğu sırada Hz. Abbas ile buluşunca, Hz. Abbas, Ya Resulallah! Meymune binti Hâris dul kaldı. Onu kendine hanımlığa alsan olmaz mı diye teklifte bulundu. Bunun üzerine Peygamber efendimiz Ebu Rafi ile ensardan bir zatı Mekkeye dünürlüğe gönderdi.
Hz. Meymune, Resulullahın kendisine dünür olduğu haberini deve üzerinde iken alınca, dedi ki:
- Deve de, üzerindeki de Resulullahındır.
Peygamber efendimizin teklifini severek kabul etti. Bu işin gereğinin yapılmasını da ablası Ümm-i Fadla, o da kocası Hz. Abbasa bıraktı.
Böylece Hz. Abbas, Hz. Meymunenin nikâhlanmasında vekil oldu. Resulullah efendimiz Mekkede umreyi tamamladıktan sonra, Medineye dönerlerken Şerif mevkiine gelince, Hz. Abbas, dörtyüz dirhem mehir ile Hz. Meymuneyi Resulullaha nikâhladı. Burada düğün merasimi de yapıldı.
Hz. Meymune, Resulullahın nikâhı ile şereflenen, son hanımı oldu. Peygamberimiz bundan sonra bir daha evlenmedi.
Hz. Meymune çok hayır yapar, ibadette bulunurdu. Dinî emir ve yasaklara da son derece dikkat ederdi. Hz. Aişe onun hakkında buyurmuştur ki:
- Meymune bizim hepimizden fazla Allahü teâlâdan korkan ve sıla-i rahmi, yani yakın akrabaları gözeten bir hanım idi.
Hz. Meymune bazan borç alır ve hayır işlerine harcardı. Bir ara çok borçlanmıştı. Bunu nasıl ödeyeceğini sordukları zaman dedi ki:
- Resulullah efendimizden işittim. Buyurdu ki: Herkes iyi niyetle borçlanırsa, Allahü teâlâ onun borcunu öder.
Hz. Meymune 671 senesinde Mekkede hastalandığında dedi ki:
- Beni Mekkeden çıkarınız! Çünkü Resulullah efendimiz, benim Mekkenin dışında vefat edeceğimi haber verdi.
Kendisini çıkardıkları zaman, Resulullaha nikâhı yapılmış olduğu yerde vefat etti. Cenaze namazını yeğeni Hz. Abdullah bin Abbas kıldırdı. Cenazesi kaldırılacağı zaman Hz. Abdullah şöyle dedi:
- Bu Resulullahın hanımıdır. Cenazeyi fazla sallamayın ve edeple yola devam edin.
Hz. Meymune, Resulullahın son nikâhı olduğu gibi, hanımlarının da en son vefat edeni idi.
Kendisinden 46 hadis-i şerif veya başka bir rivayete göre 76 hadis-i şerif rivayet edilmiştir. Bunlardan 7 tanesi Buhârî ve Müslimde, diğerleri de çeşitli hadis ve fıkıh kitaplarında vardır.
Hz. Meymunenin ismi daha önce "Berre" iken, Resulullah efendimiz değiştirerek Meymune yaptı.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Hilal Kabilesindendir. Hicretin yedinci senesi sonunda Resulullah'la (s.a.v) evlenmişlerdir. Resulullah'ın (s.a.v) en son evlendiği hanımdır.
O zahide ve abide idi. Hz. Aişe (r.a.) 'den şöyle rivayet olunmuştur : "Meymune hepimizden daha müttaki idi, sıla-ı rahmi daha çok yapardı."
Hz. Meymune (r.a) Validemiz Tebuk harbinde yaralıların arasında geziyor, yaralıların yarasını tedavi ediyor, ve Hak yolunda çarpışıyordu. Rivayet edilir ki, İslam Tarihinde ilk defa, muhariplere yardım etmek gayesiyle, kadınlardan bir fırka meydana getiren kadın, bu Validemizdir. Keramet ve şeref yolunda çarpışanların yaralarını tedavi ve ihtiyaçlarını temin ediyordu. Hatta o anda kendisine düşman oklarından biri isabet etti, yaralandı. Eğer Allah'ın (c.c) yardımı olmasaydı hemen can verecekti. Çünkü yarası çok derindi.
Hz. Meymune (r.a) Hz. Abbas'ın (r.a) ailesi Lübabetü'l-Kübra 'nın kızkardeşidir. Üstad Seyyid Muhammed Reşid Rıza diyor ki :
"Hz. Abbas (r.a) Hz. Muhammed'e (s.a.v) Meymune ile evlenmesini teşvik ediyordu. Çünkü Meymune'nin vekili olarak Hz. Abbas onun nikahını kıydı."
Eğer bu mutlu evlenmede büyük maslahatlar olmasaydı Hz. Abbas (r.a.) , yalnız zevcesinin hatırı için bu kadar gayret etmezdi. Daha sonra bu evlenme bilfiil meyvesini verdi.Meymune'nin (r.a) kavmi Resulullah'ın (s.a.v) tarafını tuttu ve cemaat cemaat gelip müslüman oldular. Onların Resulullah'a (s.a.v) yardımı İslam ordusunu kuvvetlendirdi. Hz. Meymune (r.a) bu şerefe nail olduğu zaman ömrünün sonunu yaşıyordu.
Ey insaflı ve değerli okuyucu!... Acaba bu evlenmede siyasi mülahazalardan başka, şehvet duygusu gibi bir şey düşünülebilir mi? Haşa bin defa haşa!... Bu evlenme ancak fazilet, mürüvvet ve siyasetle İslam'a hizmet düşüncesinden başka bir şey değildir. Bu nedenle hepsi bir araya gelerek Resulullah'ı (s.a.v) bu evlenmeye sevketti. Bu evlenme Hz. Muhammed 'in (s.a.v) derin bir görüşe sahip olduğunun açık delillerindendir. Eğer gaye bu olmasaydı, bu ihtiyar ve dul kadınların yerine, gerek Kureyşlilerden gerekse diğer kabilelerden binlerce genç, güzel , bakire kızlarla evlenebilirdi. Çünkü O Zat-i Kibriya'nın akrabası olmak için binlerce can atanlar vardı. O, her doğru kalbin dostu ve bütün kainatin muhterem bir Peygamberi idi. Emin idi. Bütün kemal sıfatları kendisinde toplanmıştı. O nefsine tabi olarak evlenmekten müfsitlerin dediğinden çok uzaktır. Çünkü Kamil Resul ve masum Peygamberdir. Artık Peygamberlik O ' nunla sonuçlanıyordu. Peygamberlerin sonuncusu nasıl olur da eksik sıfatlarla tavsif olunur? Onun en yüce bir varlık olduğuna delil şu ayet-i celiledir :
"Şüphesiz sen en güzel ahlak üzere yaratılmışsın." (Kalem Suresi - 4)
"Muhammed içinizden herhangi bir adamın babası değil, O Allah'ın (c.c) elçisi ve Peygamberlerin sonuncusudur..." (Ahzab Suresi - 40)