Hz. Fatıma (s.a), buyurmuşlardır ki: Hüseyine (a.s) bir aylık hamileyken karnımda hararetle birlikte bir ağrı hissetmiştim. Durumu babama anlattım. Bunun üzerine babam bir testi su istedi. Daha sonra bu suya bir dua okuyarak içmemi emretti. Suyu içince yüce Allah da ağrımı kesti.
(Hüseyin) üç aylıkken karnımdaki hareketliliği iyice hissetmeye başlamıştım. Bu yüzden hiç yemek veya içmek istemiyordum. Sanki yüce Allah beni bir yudum sütle doyurmuştu (ve bu yüzden açlık hissetmiyordum). Ona olan hamileliğimle birlikte evimizde hayır ve bereket bulmuştum. Allah, karnımdaki çocukla beni arkadaş etmişti. Zorunlu işlerim olmadıkça dışarı çıkmıyordum. Hamile olduğum dışarıdan anlaşılıyordu, ama asla bir ağırlık hissetmiyordum.
Hamileliğimin altıncı ayına geldiğimde artık gece karanlığında bir lambaya ihtiyaç duymuyordum. Ne zaman seccademe oturacak olsam, karnımdaki bebeğin (Allahı) tespih ve takdis seslerini duyuyordum. Zamanla da bedenimi bir yorgunluk aldı.
Altıncı ayımdan on gün geçiyordu ki ansızın uykuya daldım. Rüyamda biri yanıma gelmiş ve sırtıma dokunmuştu. Derhal uykudan uyanıp abdest aldım ve iki rekât namaz kıldım. Namazın ardından tekrar uykum geldi. Uyudum. Bu kez rüyamda beyaz giysili birinin başucumda oturduğunu, yüzüme ve sırtıma üflediğini görmüştüm. Korkuyla uyandım ve tekrar abdest alıp dört rekât namaz kıldım. Ancak yine uykum geldi. Rüyamda aynı şahıs yanıma gelerek beni oturttu ve boynuma bir dua astı.
Ertesi sabah Peygamberin (s.a.a) yanına gittim. O gün Peygamber, Ümmü Selemenin evindeydi. Resul-i Ekrem bana baktığında yüzünde sevinç alametleri gördüm. Onu böyle görünce rüyadan dolayı içimi saran endişelerim kaybolup gitmişti.
Daha sonra rüyamı Peygambere (s.a.a) anlattım. Bunun üzerine Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: Sana müjdeler olsun! Yanına gelenlerin ilki, kadınların rahimlerinin vekili arkadaşım Azrail idi. Daha sonra yanına gelip yüzüne üfleyen kimse ise Ehlibeytimin kadınlarının rahimlerinin vekili, arkadaşım Mikail idi.
Söz buraya varınca Resul-i Ekrem ağladı ve beni bağrına basıp şunları söyledi: Üçüncü kişi ise Cebrail idi. Doğrusu yüce Allah, onu, senin evlatlarına hizmetçi kılmıştır.
Bu cevabın ardından eve döndüm. Bir süre sonra da Hüseyin (a.s) dünyaya geldi.
(Hüseyin) üç aylıkken karnımdaki hareketliliği iyice hissetmeye başlamıştım. Bu yüzden hiç yemek veya içmek istemiyordum. Sanki yüce Allah beni bir yudum sütle doyurmuştu (ve bu yüzden açlık hissetmiyordum). Ona olan hamileliğimle birlikte evimizde hayır ve bereket bulmuştum. Allah, karnımdaki çocukla beni arkadaş etmişti. Zorunlu işlerim olmadıkça dışarı çıkmıyordum. Hamile olduğum dışarıdan anlaşılıyordu, ama asla bir ağırlık hissetmiyordum.
Hamileliğimin altıncı ayına geldiğimde artık gece karanlığında bir lambaya ihtiyaç duymuyordum. Ne zaman seccademe oturacak olsam, karnımdaki bebeğin (Allahı) tespih ve takdis seslerini duyuyordum. Zamanla da bedenimi bir yorgunluk aldı.
Altıncı ayımdan on gün geçiyordu ki ansızın uykuya daldım. Rüyamda biri yanıma gelmiş ve sırtıma dokunmuştu. Derhal uykudan uyanıp abdest aldım ve iki rekât namaz kıldım. Namazın ardından tekrar uykum geldi. Uyudum. Bu kez rüyamda beyaz giysili birinin başucumda oturduğunu, yüzüme ve sırtıma üflediğini görmüştüm. Korkuyla uyandım ve tekrar abdest alıp dört rekât namaz kıldım. Ancak yine uykum geldi. Rüyamda aynı şahıs yanıma gelerek beni oturttu ve boynuma bir dua astı.
Ertesi sabah Peygamberin (s.a.a) yanına gittim. O gün Peygamber, Ümmü Selemenin evindeydi. Resul-i Ekrem bana baktığında yüzünde sevinç alametleri gördüm. Onu böyle görünce rüyadan dolayı içimi saran endişelerim kaybolup gitmişti.
Daha sonra rüyamı Peygambere (s.a.a) anlattım. Bunun üzerine Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: Sana müjdeler olsun! Yanına gelenlerin ilki, kadınların rahimlerinin vekili arkadaşım Azrail idi. Daha sonra yanına gelip yüzüne üfleyen kimse ise Ehlibeytimin kadınlarının rahimlerinin vekili, arkadaşım Mikail idi.
Söz buraya varınca Resul-i Ekrem ağladı ve beni bağrına basıp şunları söyledi: Üçüncü kişi ise Cebrail idi. Doğrusu yüce Allah, onu, senin evlatlarına hizmetçi kılmıştır.
Bu cevabın ardından eve döndüm. Bir süre sonra da Hüseyin (a.s) dünyaya geldi.