Hüzün Dolu Gönlümün Işığı
Derin duygular İçimi kaplayan hiç bitmeyen duygularım Ne de yakınsınız bana, gecenin bir saatinde üşüyen ayaklarımı ısıtmaya çalışan çoraplarım gibi, ne de yakınsınız bana Üşüyen gönlümü de sizlere teslim ettim; duygularım, iyi bakın şu gönlüme Sizleri tanımayan yok ruhumun her zerresinde. Kiminizin adı sevdam, kiminizin hasretlik, kiminizin yalnızlık Sayıca çoksunuz ama hep aynı bulutun rahmetlerisiniz, hepiniz hüzün dolu, hepiniz karanlıksınız Hayatın bir köşesine sıkışmak, yudum yudum yalnızlığı içmek, karanlığı bile tek başına solumak Yârimdan uzakta, sevenlerimden uzakta, ailemden uzakta olmak Tek başına küçük bir odaya sığ(ama)mak Bağırmak istemek, ama hep susmak zorunda olmak Yârimin gözlerinden uzakta yaşamaya çalışmak
Çıkıyorum odamdan diğer bir odaya geçiyorum, orada ailemi görüyorum. Diğer bir odada arkadaşlarımı, bir diğerinde ise sevenlerimi görüyorum. Yanı başımda selam duruşunu görüyorum asker kardeşimin. Sofraya oturuyorum, tek bir kaşık var, ama onlarca suret var karşımda. Çay bardaklarının hepsi dolu, ama sadece biri dudaklarla buluşuyor. Ve sürekli kapımın zili çalıyor, ama hiçbirine cevap gelmiyor kim o sorularımın Kapımın önünde bir sürü ayakkabı, ama içeride sadece ben varım. Etrafımda onlarca suret görüyorum, ama hiçbirine dokunamıyorum. Yârimle göz göze geliyorum, ama ona sarılamıyorum
Şiirler okuyorum, ey sevgili, sana gönlümü açıyorum. Saatlerce göz gözeyiz, ben sana aşkımı anlatıyorum. Sonra bir bakıyorum ki, elimde bir fotoğraf, meğer karşımda sen yokmuşsun Her an seninleyim, ama her bakışımın sonunda yanımda olmadığını fark etmek beni daha fazla kahrediyor. Varlığını hep hissetmek, ama çok uzağında olmak Elimi saçlarına uzatıyorum, daha saçlarına kavuşmadan gidiveriyorsun Sana sarılıyorum gibi oluyor, ama ellerim yine benle buluşuyor Hayalinle baş başa oldukça aşkım semâya yükseliyor
Senden başkasını düşünecek tek bir zerreye bile ruhumda yer yok, gönlümde yer yok Beni onca hayaller arasında ayakta tutan tek gerçeğimsin. Müsveddelerden bana kalan sevdiğimsin Varlığını alın çizgilerimde hissediyorum, gönlümün sıcaklığında hissediyorum Uzadıkça şu ayrılık, seni daha çok sevdiğimi anlıyorum İçimi kaplayan yaşama sevincime ağlıyorum Gözlerine saatlerce bakabilmenin gerçekten aşk olduğunu anlıyorum Aşkın doğaçlama yaşanacağını anlıyorum Sen hüzün dolu gönlümün ışığı, ay yüzlüm; gönlünde doldurduğum senet mutluluğumuz olsun O hayran olduğum gülüşün umutlarımız olsun Ben simsiyah bir mürekkep, sen bembeyaz bir kâğıt; aşkımız dünyaya koca bir ders olsun
Enes Başak
Derin duygular İçimi kaplayan hiç bitmeyen duygularım Ne de yakınsınız bana, gecenin bir saatinde üşüyen ayaklarımı ısıtmaya çalışan çoraplarım gibi, ne de yakınsınız bana Üşüyen gönlümü de sizlere teslim ettim; duygularım, iyi bakın şu gönlüme Sizleri tanımayan yok ruhumun her zerresinde. Kiminizin adı sevdam, kiminizin hasretlik, kiminizin yalnızlık Sayıca çoksunuz ama hep aynı bulutun rahmetlerisiniz, hepiniz hüzün dolu, hepiniz karanlıksınız Hayatın bir köşesine sıkışmak, yudum yudum yalnızlığı içmek, karanlığı bile tek başına solumak Yârimdan uzakta, sevenlerimden uzakta, ailemden uzakta olmak Tek başına küçük bir odaya sığ(ama)mak Bağırmak istemek, ama hep susmak zorunda olmak Yârimin gözlerinden uzakta yaşamaya çalışmak
Çıkıyorum odamdan diğer bir odaya geçiyorum, orada ailemi görüyorum. Diğer bir odada arkadaşlarımı, bir diğerinde ise sevenlerimi görüyorum. Yanı başımda selam duruşunu görüyorum asker kardeşimin. Sofraya oturuyorum, tek bir kaşık var, ama onlarca suret var karşımda. Çay bardaklarının hepsi dolu, ama sadece biri dudaklarla buluşuyor. Ve sürekli kapımın zili çalıyor, ama hiçbirine cevap gelmiyor kim o sorularımın Kapımın önünde bir sürü ayakkabı, ama içeride sadece ben varım. Etrafımda onlarca suret görüyorum, ama hiçbirine dokunamıyorum. Yârimle göz göze geliyorum, ama ona sarılamıyorum
Şiirler okuyorum, ey sevgili, sana gönlümü açıyorum. Saatlerce göz gözeyiz, ben sana aşkımı anlatıyorum. Sonra bir bakıyorum ki, elimde bir fotoğraf, meğer karşımda sen yokmuşsun Her an seninleyim, ama her bakışımın sonunda yanımda olmadığını fark etmek beni daha fazla kahrediyor. Varlığını hep hissetmek, ama çok uzağında olmak Elimi saçlarına uzatıyorum, daha saçlarına kavuşmadan gidiveriyorsun Sana sarılıyorum gibi oluyor, ama ellerim yine benle buluşuyor Hayalinle baş başa oldukça aşkım semâya yükseliyor
Senden başkasını düşünecek tek bir zerreye bile ruhumda yer yok, gönlümde yer yok Beni onca hayaller arasında ayakta tutan tek gerçeğimsin. Müsveddelerden bana kalan sevdiğimsin Varlığını alın çizgilerimde hissediyorum, gönlümün sıcaklığında hissediyorum Uzadıkça şu ayrılık, seni daha çok sevdiğimi anlıyorum İçimi kaplayan yaşama sevincime ağlıyorum Gözlerine saatlerce bakabilmenin gerçekten aşk olduğunu anlıyorum Aşkın doğaçlama yaşanacağını anlıyorum Sen hüzün dolu gönlümün ışığı, ay yüzlüm; gönlünde doldurduğum senet mutluluğumuz olsun O hayran olduğum gülüşün umutlarımız olsun Ben simsiyah bir mürekkep, sen bembeyaz bir kâğıt; aşkımız dünyaya koca bir ders olsun
Enes Başak
