-
- Üyelik Tarihi
- 14 Ocak 2014
-
- Mesajlar
- 1,409
-
- MFC Puanı
- 354
Hüzün...
Hayatın istisnai dönem ve dönemeçlerinde, tuzla buz olmuş anlarda, kifayetsiz sözcüklere doğuverir, sessiz sedasız.
Anlam arayışının özünde, gizemi kavrayışın eşiğinde.
Bizi sarıp kendimize getiren, ruhun elemi gibi görünse de halin demine aşinalık varsa sevip şükretmeyi de öğreten.
Varlık olmanın nidasını o kahkahalardan çok hüznün sadeliğinde görürüm bu yüzden. Yalın, duru, sadece kendi olabilen hüzün sizi türlü eğlence ve söylencelerle yola çıkarıp bırakmaz. Kanaati yolun manasını keşfettirir gönlüyle görebilene, anların gel geç tüketmişliklerini değil.
İnsana hüzün yakışır, içindeki dua seyrinin teslimiyeti ile.
Kederin değil kaderin ölçüsünü kalben kabul misali.
Hüznün ruhtaki musiki tadı dayanılır anlamı ile anlam arayanlara ayan,Yaradana aracısız bir beyandır.
Asrevya-2018 Temmuz
