104- HÜMEZE SÛRESİ
Sûre Mekke-i Mükerreme'de nazil olmuştur ve bunda icma vardır. Ancak Hibetullah ibn Selâme medenî olduğuna dair bir kavil de nakletmiştir.[1] Kıyâme Sûresinden sonra nazil olmuştur.[2]
l. Diliyle çekiştirip yüzünden de alay edenin vay haline.
Bu âyet-i kerimenin (veya Sûrenin) Cümeyl ibn Amir el-Cumahî hakkında nazil olduğu söylenmiştir.[3]
İbnu'l-Münzirin İbn İshak'tan rivayetine göre Ümeyye ibn Halef, Hz. Peygamber (sa)"i gördüğünde onu diliyle çekiştirip yüzüne açıkça alay edermiş. Bunun üzerine Allah Tealâ bu Sûreyi indirmiş.[4] el-Ahnes ibn Şerîk (veya Şüreyk) (İbn Abbâs, Süddî, Kelbî), el-As ibn Vâil es-Sehmî (Urve), el-Velîd ibnu'l-Muğîra (İbn Cüreyc ve Mukatil) ve Übeyy ibn Halef hakkında nazil olduğunu söyleyenler de vardır.[5] Ancak bunlardan el-Ahnes ibn Şüreyk daha sonra müslüman ve müellefe-i kulûb'dan olmakla bu âyet-i kerimenin onun hakkında inmiş olması*nı Alusi uzak görür.[6]
[1] ibnul-Cevzî, age. ix,226.
[2] Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/969.
[3] Taberî, age. xxx,i89.
[4] Suyûtî, Lübâbu'n-Nukûl, ıı, 199-205.
[5] îbnu'l-Cevzî, age. ıx,226; Kurtubî, age. xx, 125.
[6] Alûsî. age. XXX,230.
Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/969.
Sûre Mekke-i Mükerreme'de nazil olmuştur ve bunda icma vardır. Ancak Hibetullah ibn Selâme medenî olduğuna dair bir kavil de nakletmiştir.[1] Kıyâme Sûresinden sonra nazil olmuştur.[2]
l. Diliyle çekiştirip yüzünden de alay edenin vay haline.
Bu âyet-i kerimenin (veya Sûrenin) Cümeyl ibn Amir el-Cumahî hakkında nazil olduğu söylenmiştir.[3]
İbnu'l-Münzirin İbn İshak'tan rivayetine göre Ümeyye ibn Halef, Hz. Peygamber (sa)"i gördüğünde onu diliyle çekiştirip yüzüne açıkça alay edermiş. Bunun üzerine Allah Tealâ bu Sûreyi indirmiş.[4] el-Ahnes ibn Şerîk (veya Şüreyk) (İbn Abbâs, Süddî, Kelbî), el-As ibn Vâil es-Sehmî (Urve), el-Velîd ibnu'l-Muğîra (İbn Cüreyc ve Mukatil) ve Übeyy ibn Halef hakkında nazil olduğunu söyleyenler de vardır.[5] Ancak bunlardan el-Ahnes ibn Şüreyk daha sonra müslüman ve müellefe-i kulûb'dan olmakla bu âyet-i kerimenin onun hakkında inmiş olması*nı Alusi uzak görür.[6]
[1] ibnul-Cevzî, age. ix,226.
[2] Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/969.
[3] Taberî, age. xxx,i89.
[4] Suyûtî, Lübâbu'n-Nukûl, ıı, 199-205.
[5] îbnu'l-Cevzî, age. ıx,226; Kurtubî, age. xx, 125.
[6] Alûsî. age. XXX,230.
Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/969.