Kendi adıyla anılan hastalığı târif ederek dünyâ tıp literatürüne geçen Türk hekimi. Hulûsî Behçet 1889 yılında İstanbul’da doğdu. 1910 yılında tıp tahsilini tamamladı. 1914 senesine kadar Gülhâne Askerî Hastanesinde cildiye asistanlığı yaptı. Çalışmalarını ilerletmek için Avrupa’ya giden Hulûsi Behçet, önce Budapeşte, sonra da Berlin’de bulundu ve 1919 yılında yurda döndü. 1933 yılında İstanbul Üniversitesi yeni uygulamalarla açıldığında Hulûsî Behçet, Tıp Fakültesi Deri Hastalıkları ve Frengi Kliniğine profesör tâyin edildi. On dört yıl boyunca başarı ile hizmet etti.

Hulûsî Behçet ’in çalışmaları özellikle “Wright çıbanı”, “Dermatitis figus carica” ve “Frengi” üzerinde oldu. Daha sonra 1922 yılında üzerinde çalışmaya başladığı bir hastalığı 1947 Eylülünde Cenevre’de toplanan Milletlerarası Tıp Kongresine sundu. Bu hastalık, gözde “iridosiklit” (iris ve siliar cismin iltihâbı), “ağızda aft” ve “cinsel bölgelerde afta benzer oluşumlar” olmak üzere üç ana belirti ile özetlenmekteydi. Bu hastalık Zürih Tıp Fakültesi Dermatoloji Profesörü Mischneri’nin teklifi üzerine “Morbus Behçet” (Behçet Hastalığı) olarak adlandırılıp kabul edildi.
1939 yılında ordinaryüs profesör olan Hulûsî Behçet ’in Klinikte ve Pratikte Frengi Teşhisi ve Deri Hastalıkları adıyla kıymetli bir eseri vardır.

Dünyâda Tıp literatüründe adı çok geçen Türk hekimi Hulûsî Behçet, 8 Mart 1948’de öldü.

Bir hastalığı teşhis ederek (behçet hastalığı) ona adını veren ilk ve Türk'tür. Ülkemizde 'Prof' unvanına layık görülen ilk kişidir. Tıbbı bir hastalık tedavi eden bir meslekten ibaret değil "Cemiyetin ve Beşeriyetin ızdırabına el uzatan yüksek bir uğraş" olarak görürdü. Hayatını kaybeden bu değerli bilim insanı, bugün bilimsel makalelerde halen atıf almayı sürdürmekte.