-
- Üyelik Tarihi
- 14 Ocak 2014
-
- Mesajlar
- 1,409
-
- MFC Puanı
- 354
Hindistan'da çok eski tarihlerden bu yana dans önemli bir kültürel olgu olarak yer almaktadır.
Mohenjodaro kalıntılarında ortaya çıkarılan dans eden genç kız heykelinin yaklaşık olarak M.Ö. 2. yüzyıla ait olduğu kabul edilmektedir. Madhya Pradesh eyaletindeki Bhimabetaka mağaralarındaki kaya resimlerinde ard arda dizilmiş dans eden gruplar mükemmel bir biçimde gösterilmiştir.
Sanchi'nin girişine dans eden Apsaralar oyulmuştur. Ajanta ve Ellora duvar resimleri, Khajuraho yontuları, Hoysala hanedanına ait tapınak duvarları Hint danslarının antik dönemlerden beri ne kadar popüler olduğunun göstergesidir.
Yüzyıllar boyunca Hindistan'da dans bir tür tapınma yöntemi ve coşkunun dışa vurumu olarak kullanılmıştır. Tapınak dançıları (Devasis) Tanrı ve Tanrıçaları memnun edebilmek için kutsal dansları sürdürebilmek için çok zor bir yaşamı kabullenmişlerdir. Devadasi sistemi Hindistan'ın bazı eyaletlerinde hala yaygındır.Karnataka ve Orissa buna bir örnektir.
Portekizli gezgin Domingo Paes M.S. 1520-22 yıllarında Vijayanagar krallığını ziyaret etmiş ve bu ziyaret sonrası geride krallıkta gördüğü dansçılara ait oldukça detaylı bilgiler bırakmıştır. Orjinal kronikleri Paris'teki Fransa Milli Kütüphanesi'nde saklanmaktadır. Paes, özellikle genç bayan dansçılara yoğun eğitimlerin verildiği büyük dans salonlarını gezmiştir. Duvarlar, adımlarını düzenlemelerine yardımcı çok çeşitli dans duruşları içeren resimlerle süslenmişti. Kral Krishna Devaraya bu dans eğitimleriyle çok yakından ilgileniyor ve salonları periyodik olarak ziyaret ediyordu. Navaratri festivali kutlamaları sırasında dans gösterilerine büyük önem veriliyordu. Dansçılar altın, inci ve elmaslarla işlenmiş son derece zengin süslerle donatılmışlardı.
Dans eden Tanrı Shiva (Nataraja) Hint dansının en önde gelen simgesidir. Başının üstünde duran ay duyuların kontrolünün sembolüdür. Bedeni etrafına sarılmış yılanlar hayat veren yaşam güçleri üzerindeki kontrolünün ispatıdır. Kötü bir şeytanın üzerine kalmış ayağı, egoyu alt etmenin sembolüdür.
Hint dansları kaynağını toplumun dinsel dürtülerinden alır. Dansların motiflerine yansıyan renkli içeriğin kökeni ülkenin çok engin mitolojik birikimine dayanmaktadır. Dans teknikleri Bharata'nın Natya Şastra'sı gibi yaklaşık iki bin yıl önce yazılmış birkaç bilimsel incelemeye dayanmaktadır. Hint dansları üç farklı türden oluşur. "Nritta" beden, kol ve bacakların hareketlerine dayanan sade ve basit dans. "Nritya" sembolik vücut duruşları ve el hareketlerinin yüz anlatımıyla ilişkilendirilmesiyle yapılan dans. "Natya" drama öğelerine sahip, söz dünyasının kullanımını da içeren dans. Bütün türler "mudras" yani dans sırasında el kol hareketlerinden oluşan figürleri kullanmaktadır. Dansçılar izleyicilerle iletişim kurmak için tüm bedenlerini kullanırlar.
En önemli klasik hint dansları: Bharata Natyam, Kathakali, Kathak and Manipuri, Kuchipudi, Odissi ve Mohini Attam'dır. Bunların yanı sıra ülke çapında yaygın sayısız yöre ve kabile dansı bulunmaktadır.
Alıntı