Gzlerini zerime dikmiş y漼znde gl켼mseme bana doğru ilerliyordu. " Merhaba" dedi O dakikalarda bu kelimenin hayatımı ne denli değiştireceğini tahmin edemezdim. 2 yıldır arkadaşlığımız devam ediyordu. Fındık kabuğunu dolduramayacak bir sebepten bilmem kaıncı kez ayrılmıştık.
Bana inat olsun diye arkadaşlarımdan birine ıkma teklif etmişti. Aylardan sonra beni bir cafeye davet ettiğinde her şeyden habersiz barışmak i秧in ağırdığını dş缼nerek gittim. Saatler boyu flrtnden bahsetti. Sahte g漼lmsemeler takılıyor gz춼mn n춼ne dşen gz yaşlarımı engellemeye 춧alışıyordum. Artık gcm t켼kenmişti. Hızla ayağa kalktım. O da hızla kalktı kolumu tuttu ve gitmeme izin vermedi. Beni deliler gibi sevdiğini sylediğinde etrafımdaki meraklı gzlere aldırmadan hı涧kırıklarla ağlamaya başladım. En kısa zamanda diğer kıza her şeyi anlatıp ayrılacaktı.
Bu olaydan sonra 2 hafta geti. Beni hi aramadı acaba o kızı mı tercih etmişti. Bir telefon kul秼besinden onu aradım. Karşımdaki ses onun trafik kazası geirdiğini yoğun bakımda olduğunu syl綼yordu. Ona " senin iin dkt綼ğm her damla gzyaşının cezasını umarım 춧ekersin" demiştim. Ama byle olsun istememiştim. Bu kez onu tamamen kaybetme korkusundan ağlıyordum. Ankara'^da bir hastanedeydi. Doktorlar yaşaması iin şans vermiyordu. Cenaze işlemleri başlamıştı. Tabutuna konulacak yakaya takılacak fotoğraflar hazırlanmıştı. Eş dost hastane kapısında bekliyordu. Bu bekleyiş 槼 ayı tamamlamıştı. Doktorlar anneyi hastanın yaşam destek nitelerinden 缧ıkarılması iin ikna etmeye alışıyordu. 秇nk onlara g켶re yaşasa bile eski sağlıklı gnlerine dnemeyecekti. Anne kararlıydı son nefesine kadar yanında olacaktı. G춼nlerce yanından ayrılmadan onunla konuştu. Ellerini tutmuş yine gelecekten sz ederken parmaklarını kıpırdatarak oğlunun tepki verdiğini frd涼. Sevinten hastane koridorlarında kahkahalar atıyordu. Doktorların " Olmaz" dediğini ana-oğul başarmıştı.
2 yıl olmuştu onu bu sre i缧erisinde hi grmemiştim. Bu s綼re ierisinde onu hi g秶rmemiştim. Şimdi karşımdaydı ok değişmişti. Bazı zamanlar beni ileden 秧ıkartıyordu ona katlanamıyordum. Psikolojik tedavi gryordu. Yine bir ayrılık zamanıydı telefonda evlenme teklifinde bulunduğunda ciddiye almamıştım. Israrla kendisini g漶rmeye gelmemi istiyordu yine bir ameliyat geirmişti. Ziyarete gittiğimde evlenme teklifini yineledi. Hayatımızın 3 yılını bu kaza yz缼nden kaybetmiştik. Artık başka vakit kaybetmenin bir anlamı yoktu.

Rya gibi bir dğ켼nle hayatımızı birleştirdik. Tabuta konması iin hazırlanan fotoğrafı duvara astık. Ona her baktığımızda k缧k kızımıza ve hayata sımsıkı sarılarak bize verdiği mutluluk iin Allah'a ş짼krediyoruz. Tm mutluluklar sevenlerin olsun...