Artık birileriyle değil, kendimle
baş etmeye çalışıyorum ..
Kimseyi kaybetme gibi bir korkum da
Kalmadı... Olmayacak da bundan sonra.
Kendimi kazanmak yetiyor bana.

Çünkü kendim için en doğrusunu
ben biliyorum.

Neyin bana iyi
geldiğini mesela.

Nelere susup, nelere cevap vermem
gerektiğini öğrendim geçen zaman
içinde geçte olsa öğrendim

Biraz geç oldu farkındayım.
O yüzden de, herşeyin bir zamanı
olduğuna inanıyorum.

Bazı gerçeklerle yüzleşmem
gerekiyormuş meğer.

Tanıklık etmek gibi kendine.
Ya olduğu gibi kabullenmek gerekti
birilerini

Beni, ben olduğum için sevenleri
tercih ettim.

Kendi çıkarları uğruna sırtını dönenleri
kendi haline bıraktım.
Nasıl sa

"Su testisi su yolunda kırılır" dedim.
Asıl hatayı ben, haddinden fazla değer
verdiklerimde yaptım.

Ve tabi ki de en büyük yanlışı da
onlardan gördüm..

Çok da iyi oldu...
Olgunlaştım, kendi yaralarımı sarmayı öğrendim kendi içimde.
Yeni bir sayfa açtım, eskiye dair ne
varsa olduğu yerde bıraktım.
Ne yaşarsan yaşa, ne kadar kırılırsan
kırıl,

"Hayat kaldığı yerden devam ediyor"
dedim kendime.

Ve gördüm ki, iyiysem, güzelsem
herkes benimle.

Sakın düşme, tutunacak kimsen
kalmıyor heybende!.."??

Kimseyi kendinden çok sevme
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme .!