Hatırla

hatırla
ayrılıktan ilk sen konuşmuştun
içimde buzullar ağlamıştı
fokların gözleri
yüreğimde acıyla kapanmıştı
ne kadar aşk varsa
o an denizlerim gibi
kıpkızıl güllerim yanmıştı

şimdi
sesim duyulmuyor
seyircilerim suspus olmuş
söyle bana
durma söyle
bu saatten sonra
hangi aşk kalıcı olur
hangi aşk yıldızlarda
kırların yalnızlığında tutuşur
gör işte
kör jilet takılı kalmış
güneşsiz gırtlağıma
maviliklerde kırlangıçlar sahipsiz
beklediğim duraklar
yağmurlarda ıssız
ve duy içimde
Peyami Safa ne demiş
...
Dokuzuncu Hariciye Koğuşunda
alabildiğine alabildiğine yalnızız.