Hasan Uzun’a Ağıt

Evvel anlatayım kendi derdimi
Toz, duman bürümüş baba yurdumu
O yana gidersem özüm yanıyor
Ben bilirim o ölümün derdini
Kadir cahil, petrolünde duruyor
Nurhan gelin dizlerine vuruyor
Borcun çoğusa sata savaydın
Hiç kimsen yok mudur yardım etmiyor
Baban Arap ata biner
Köye gelir bize iner
Senin gençliğine oldu
Bir gün bu acıda diner
Gürün'de mahşere döndü
Duyan dostlar sana yandı
Servetin ver borcun öde
Hepisi ortada kaldı
Bacıların kan ağlıyor
Eşin karalar bağlıyor
O tarafa bakamıyom
İnan yüreğim yanıyor
Nerde kapına gelenler
Nerede muhtaç olanlar
Hiç kimseden fayda yoktur
Kalmamış iyilik bilenler
Medine dedi bunları
Çok çektim acı günleri
Ele ayağa düşmeyim
Gayrı ömrümün sonları
Medine Kayapınar