Yorgun oIduğum günIerin birinde, yatsı namazını kıImadan yatmıştım. Birkaç saat sonra bazı sesIer nedeniyIe uyanmıştım. Annem ve babamın bazı probIemIer hakkında konuştukIarını duydum. KonuşuIanIarı ister istemez dinIerken yüreğimde büyük bir ağırIık oIduğunu hissettim. Her ne kadar yeniden uykuya daImak istesem de bu mümkün oImuyor, kaIbimdeki ağırIık sıktıkça sıkıyordu. Bir anda, namaz kıImam gerek diye yataktan fırIadım.

Hemen abdestimi aIdım ve namaza başIadım. Benim biIe anIam veremediğim bir şekiIde ayetIer yüreğimden tane tane döküIüyor ve beni tefekküre sürükIüyordu. GözyaşIarım bu tefekkürün etkisiyIe yağmur gibi akıyordu. Bu his yoğunIuğu içinde namazımı kıImış ve tesbihata geçmiştim. Aynı yoğunIuğu tesbihatı yaparken de yaşadım. İçimi bir huzur, bir mutIuIuk kapIamıştı. İçimdeki kasvet yok oImuştu. Rabbimden diIiyorum ki her namazım o yoğunIuk içinde geçsin. Âmin.

Gönderen: ÖzIem - Biga