Golda Meir (doğum Golda Mabovitch; 3 Mayıs 1898 - 8 Aralık 1978), İsrailli öğretmen, kibbutznik, devlet kadını, politikacı ve İsrail'in dördüncü başbakanıydı.

1898'de Kiev Yahudi bir ailede doğdu, 1906'da ailesiyle birlikte çocukken Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ve orada eğitim gördü. Öğretmen olarak mezun oldu. Eşiyle tanışıp evlendikten sonra çift, 1921'de Filistin'e göç ederek bir kibbutz'a yerleşti. Meir, Çalışma ve Dışişleri Bakanı olarak görev yaptıktan sonra 17 Mart 1969'da İsrail başbakanlığına seçildi.

Dünyada dördüncü ve İsrail'de ofisi elinde tutan ilk ve tek kadın olarak, İsrail siyasetinde "Demir Lady" olarak nitelendirildi; bu terim daha sonra İngiltere Başbakanı Margaret Thatcher ve Hindistan Başbakanı İndira Gandhi'ye uygulandı. Eski Başbakan David Ben-Gurion, Meir'e "hükûmetin en iyi kadını" derdi—sık sık "Yahudi halkının güçlü, iradeli, düz konuşan, gri topuzlu (saçı için) büyükannesi" olarak tasvir edildi. Meir, 1973 Arap-İsrail Savaşı'ndan sonraki yıl 1974'te başbakanlıktan istifa etti. 1978'de lenfoma nedeniyle öldü.

Golda Meir, 3 Mayıs 1898'de Kiev'de Yahudi bir ailede Golda Mabovitch adıyla dünyaya geldi. Annesi bayan Blume Neiditch, ve babası da bir marangoz olan bay Moşe Mabovitch'ti. Meir, otobiyografisinde hatırlayabildiği en eski anılarından birinin, her an gerçekleşebilecek bir pogromun söylentilerine istinaden ön-kapıda dikilen babası olduğunu yazdı. Sheyna (1889–1972) ve Tzipke (1902–1981) adlı iki kız kardeşi ve çocukluğunda ölen beş kardeşi daha vardı. Özellikle Sheyna'ya yakındı.

Moshe Mabovitch 1903'te New York'ta iş bulmak için ayrıldı. Onun yokluğunda, ailenin geri kalanı annesinin ailesine katılmak için Pinsk'e taşındı. 1905'te Moshe, daha yüksek ücretli işler bulmak için Milwaukee, Wisconsin'd taşındı ve yerel demiryolu bakım istasyonu atölyelerinde iş buldu. Ertesi yıl, ailesini ABD'ye getirecek kadar para biriktirmişti.

Golda'nın annesi Blume Mabovitch, Milwaukee'nin kuzey tarafında bir bakkal işletti ve Golda sekiz yaşına kadar annesi malzeme temini için pazara gittiğinde mağazayı işletmekle görevlendirildi. Golda, 1906-1912 yılları arasında Dördüncü Cadde Sınıf Okulu'na (şimdiki adı Golda Meir Okulu) devam etti. Erkenden liderlik özellikleri göstermeye başlayan Golda, sınıf arkadaşlarının ders kitaplarının karşılanması için bir bağış toplama etkinliği örgütledi. Amerikan Genç Kızkardeşler Cemiyeti adından bir grup oluşturduktan sonra bir salon kiraladı ve etkinlik için halka açık bir toplantı planladı. Sınıfının birincisi olarak mezun oldu.

14 yaşındayken North Division Lisesi'nde okudu ve yarı zamanlı çalıştı. İşverenleri arasında Schuster's mağaza ve Milwaukee Halk Kütüphanesi vardı. Annesi, Golda'nın okuldan ayrılmasını ve evlenmesini istedi, ama o reddetti. Colorado, Denver'a bir tren bileti aldı ve evli kız kardeşi Sheyna Korngold ile yaşamaya gitti. Korngoldlar evlerinde entelektüel akşamlar düzenliyordu. Meir, bu akşamlarda Siyonizm, edebiyat, kadınların oy hakkı, sendikacılık ve daha fazlası üzerine tartışmalara maruz kalıyordu. Otobiyografisinde şöyle yazdı: "Gelecekteki inançlarımın oluşmasında, şekillenmesinde... Denver'daki o konuşma dolu geceler önemli bir rol oynadı. " Denver'da ayrıca daha sonraları 24 Aralık 1917'de evlendiği Morris Meyerson (ayrıca "Myerson"; 17 Aralık 1893, Chicago, Illinois, ABD - 25 Mayıs 1951, İsrail) adında bir tabela ressamıyla tanıştı.

1913'te Golda, North Division Lisesi'ne geri döndü ve 1915'te mezun oldu. Oradayken, sonradan Habonim olan gençlik hareketi Zionun Genç İşçileri Young Poale Zion'nun aktif bir üyesi oldu. Mitinglerde konuşma yaptı ve Sosyalist Siyonizmi kucakladı.

1916'da ve muhtemelen 1917'nin bir kısmında Milwaukee Eyalet Öğretmen Okulu'na (şimdi Wisconsin Üniversitesi - Milwaukee ) katıldı. 1917'de Milwaukee'deki Yidiş konuşulan Halk Okulu Folks Schule'de görev aldı ve İşçi Siyonizmi'nin ideallerine daha da yaklaştı. 1913'te Morris Meyerson (Myerson) ile çıkmaya başladı. Golda, tam anlamıyla bir İşçi Siyonisti'ydi ve Morris kendini adamış bir sosyalistti. Bu süre zarfında Milwaukee Halk Kütüphanesi'nde yarı zamanlı çalıştı.

Golda ve Morris 1917'de evlendiklerinde, Filistin'e yerleşmek Golda'nın evlilik için önkoşuluydu. Golda hemen aliyah yapmak istiyordu, ancak ABD'nin Birinci Dünya Savaşı'na girmesi nedeniyle tüm transatlantik yolcu hizmetleri iptal edildiğinde planları bozuldu. Enerjilerini Poale Zion etkinliklerine yönelttiler. Düğünlerinden kısa bir süre sonra, Poale Zion için kendini Amerika Birleşik Devletleri genelinde dolaştıracak bir para toplama kampanyasına girişti. Çift, kız kardeşi Sheyna ile birlikte 1921'de Filistin'e taşındı ve bir kibbutz'a katıldı.

Meir, otobiyografisi My Life'ın 1975 baskısında şöyle dedi:

Bu sadece dini gözlem ve uygulama meselesi değil. Benim için Yahudi olmak demek ve her zaman böyle oldu, 2000 yıldan uzun bir süredir tüm acıya ve eziyete karşılık kimliğini sürdürmüş bir halkın parçası olmakla gurur duymak demek.

Kültürel olarak Yahudilikle güçlü bir şekilde özdeşleşti, ancak dini inancı ateizmdi.

Meir ve kocası Filistin Mandası'nda bir kibbutza katıldı. Jezreel Vadisi'ndeki Merhavia Kibbutzu'na ilk başvuruları reddedildi, ancak daha sonra kabul edildiler. Görevleri arasında badem toplama, ağaç dikme, tavuk kümeslerinde çalışma ve mutfağı işletme yer alıyordu. Liderlik yeteneklerini tanıyan kibbutz, onu Histadrut, Genel Çalışma Federasyonu'nun temsilcisi olarak seçti.

1924'te çift kibbutzdan ayrıldı ve Kudüs'e yerleşmeden önce kısa bir süre Tel Aviv'de yaşadı. Orada iki çocukları oldu, oğulları Menachem (1924-2014) ve kızları Sarah (1926-2010).

1928'de Meir, ABD'de bir elçi olarak iki yıl (1932-34) geçirmesini gerektiren Moetzet HaPoalot (Çalışan Kadınlar Konseyi) sekreteri seçildi. Çocuklar onunla birlikte gitti, ama Morris Kudüs'te kaldı. Morris ve Golda ayrı yaşlandırlar, ama asla boşanmadılar. Morris 1951'de öldü.

1934'te Meir, Amerika Birleşik Devletleri'nden döndüğünde Histadrut'un İcra Komitesine katıldı ve Siyasi Departmanının başı olmak için rütbeleri tırmandı. Bu atama, İsrail liderliğindeki gelecekteki rolü için önemli bir eğitimdi.

Temmuz 1938'de Meir, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Franklin D. Roosevelt tarafından Yahudi mültecilerin Nazi zulmünden kaçma sorununu tartışmaya çağırdığı Évian Konferansı'nda Filistin'den Yahudi gözlemci olarak katıldı. Davet edilen 32 ülkeden delegeler, Avrupalı Yahudilerin kötü durumundan ötürü üzüntülerini defalarca dile getirdiler, ancak mültecileri ülkelerine kabul ederek neden yardım edemeyeceklerini açıklamakla yetindiler.

Tek istisna, 100.000 mülteciyi cömert şartlarda kabul etme sözü veren Dominik Cumhuriyeti'ydi. Meir sonuçtan hayal kırıklığına uğradı ve basına, "Ölmeden önce görmeyi umduğum tek bir şey var ve bu yüzden halkımın artık sempati ifadelerine ihtiyaç duymaması gerekiyor."

8 Aralık 1978'de Meir, 80 yaşında Kudüs'te lenf kanserinden öldü. Meir Kudüs'teki Herzl Dağı'na gömüldü.