Gidiyorum

Buz tutmuş aşkının azabına uğramış hazanımla
Yarınlarımı terk ettiğinden beri
Tek bir kurşun bıraktım sevaplarımın tam ortasına
Şarjörünü gözyaşlarım takıp
Hiçe saydığın gururumun tetiğini kalbim çekecek

Şafak yüreğimi de söktü bu sabah
Senin kadar vicdansızım artık

Seninle başlayan sensiz günlerin acısı
Tenimde hicrana bürünmüş yaraların sancısı
Tohumuna nefret bulaşmış isyanımın yankısı
Ve bir daha asla göremeyeceğim
Kurak bakışlarının şarkısıymış seninle aşk

İçimde öldüğünde gömdüğüm gülüşünü
Tabutuna yuva yapmış günahlarının böcekleri
Her bir zerreni kemirinceye kadar,
Sonbaharda yaprak yerine intikam dökecek ağaçlar

Tek bir kurşun bıraktım sevaplarımın tam ortasına
Şarjörünü omuzumdaki melekler takıp
Hiçe saydığın gururumun tetiğini cennetim çekecek

Şimdi sevdalara tövbe ettiğim mutsuzluğun kervanıyla
Gökkuşağına kezzap suyu katarak
Ruhumdaki savaş masumu çocukları da alıp,
Kefensiz gecelerin sabahına gidiyorum...