Geçemezsin kalbimin sokaklarından artık

sana geldiğim yollardan döndürdün beni

kendime sarılacağım yeniden seni hiç sevmemiş gibi

kimsesiz bir vedanın busesini söküp dudaklarımdan

gökyüzüne fırlatacağım

varsın söz dinlemesin gözlerim

varsın ağlasın isterse yağmurlarla

seni unutacağım







Vuramayacak artık anıların da beni

gönlümün arka sokaklarında dolaşmak yok

korkmuyorum şarkılardaki veda makamından

korkmuyorum kalbimle buluşmaktan

beni benden başkası vuramaz artık inan

seni unutacağım

en yorgun yerindeyim hayatın

en yoğun acısındayım sevdanın

hüznün karanlığını aydınlatacağım

her sabah biraz daha kendime sarılıp

seni unutacağım


​