Geç Antik Çağ, Antik dönemden Erken Orta Çağ'a geçişi tanımlayan modern bir terimdir. Geç Antik Çağ tabiri kendisini literatürde ilk kez Max Weber ile bulmuş olsa da, tabir ilk kez 1853 yılında kültür tarihçisi Jacob Burckhardt tarafından kullanılmıştır.

Geç Antik Çağ'ın ne zaman başladığı ve ne zaman bittiği yönünde tartışmalar sürmektedir. Çoğunlukla çağın başlangıcı MS 284 Kayser Diocletianus'un tahta geçişi olarak kabul edilmektedir. Batıda bu çağın Batı Roma'nın yıkıldığı tarihe ya da MS 568 yılında Lombardların İtalya'yı işgaline kadar devam ettiği ileri sürülür. Ancak doğuda bu tarih MS 565'te İmparator I. Justinianus'un ölümüne ve hatta 7. yüzyıl İslam'ın yayılışına değin uzanır.