Funda Arar – Yasak Elma

Geldik gidiyoruz bu bahçeden
Yandık, yeriyoruz fark etmeden
Yaşarken kader diyoruz bilip bilmeden
Ne kendimizi yoralım bu sorularla derinden,
Ne Havva’nın olsun suç, yasak elma yüzünden
Biz haddimizi bilelim, sevelim sadece yeter,
Sayılı zaman her halukarda geçer
Bindik bir alamete,
Gidiyoruz kıyamete
Veda ederiz belki de ahirette
Sefalete