Bu dans, çiftler tarafından salon tutuşunda 4/4’lük ritimli ve yaklaşık 120 bpm müzikte yapılır. Bu tarz hızlı bir dans Viktorya çağındaki Batı Toplumu tarafından Tek Adım veya İki Adım şeklinde farklı anılıyordu. Bu her vuruşta bir adım veya her barda iki adım demektir; bu nedenle ikili sınıflandırma var. Vernon and Irene Castle’ın gece klüplerindeki gösterilerinde Castle Walk olarak ilk kez sunulmuş ve 1913’ye New York’ta Harry Fox’un Ziegfeld Follies isimli sahne gösterileriyle popüler olmuştur.
Diğer olasılıklara rağmen, Fox’un karışması "Foxtrot" isminin temeli olarak alınır. Terim önceleri askeriye tarafından bir atlı adımı için söylenmiştir ki bu dansı tanımlamak için güzelce kullanımabilir. Bu adım alışılmadık şekilde yumuşaktır. Mormal bir koşuda, at diyagonal olarak ön ve arka ayaklarını – sağ ön ile sol arka, sol ön ile sağ arka – aynı anda kaldırır ve yere koyar. Bu demektir ki 4 ayağının da yerden kesildiği zamanlar vardır, ve dolayısıyla inişi sert bir hareketle olur. Fox Trot’ta, yani tilki adımında, ön ayak arka ayaktan önce hareket eder, ve dolayısıyla atın her zaman bir ayağı yerdedir. Bu durum ata daha yumuşak bir hareket sağlar ve hem atı hem de biniciyi daha az yorar. Bu adım öyle yararlıdır ki bu adıma doğal olarak uyum sağlayan bir cinsi yetişmesini sağlamıştır: Missouri Fox Trotter. Bu yumuşak hareket aynı zamanda Yavaş Foxtrot dansının bir özelliğidir.
Ayrıca, tilkinin kendisi de düşünülebilir. Tilkinin de diğer hayvanlardan farklı alışılmadık bir adımının olduğu söylenir. Ayaklarının vücudunun altına alarak yürüyebilir, ve dolayısıyla ayak izlerini tek bir çizgi üzerinde bırakabilir. Önceleri, sağ ve sol ayak aynıdan çizgisine düşecek şekilde ve her biri doğrudan diğerinin önüne veya arkasına gelmek suretiyle, Foxtrot da benzer şekilde dans edilirdi. 1950’lerden sonra, her bir ayağın kendi çizgisinde yerde ayrı yolları olan, ‘Yenilenen Teknik’ yayıldı.
Esas dans, yaklaşık 160 bpm tempoya sahiptir, ve aşırı sıçramalı olduğu şeklinde tanımlanır. Hala, Arthur Murray ve Fred Astaire’in dans stüdyolarında ve okullarında öğretilmektedir. Bu esas "Foxtrot" başka yerlerde "Rhythm" or "The Blues" olarak da adlandırılır.
Kısa zamanda New York’ta ve bir sene sonra Londra’da popüler oldu. Ayakları paralel kullanmasıyla (Viktorya danslarının dışa dönük ayaklarından farklı olarak), 19. yüzyıl danslarına karşı bir savaş olarak görüldü. 1922 civarında, hızlı adımlar yerine daha az hareketli Saunter adı verilen hareket kabul edildi. 1927 yılında dans Slow Foxtrot olarak anıldı ve yumuşak uçarcasına hareketlerle özdeşleşti.
O zamandan beri, dans uluslararası ortamda iki şekilde gelişti: Quickstep ve Yavaş Foxtrot. Yavaş Foxtrot daha yavaş müzikte (120 bpm) yapılmakta ve atalarının adımlarını ve dönüşlerini korumakta. Yumuşak akarcasına görüntüsüne sahip olamaya devam ediyor.
​