nin ortasında olan ufuk çizgisi ikiye bölünmüşlük hissi verir.
Elemanların baktığı döndüğü gittiği yöndeki boşluk çerçevenin 2/3 ü kadar olmalıdır.
Ana temanın işlendiği alan çerçevenin 1/3 ünde olmalıdır.

3)Denge
Birbirini tamamlayan öğe renk aydınlık ve karanlık alanların göze hoş gelcek şekilde kareye yerleştirilmesidir. Öğelerin bir kenarda toplanmasının engellenmesi fotoğrafın daha estetik olmasını sağlar.

4)Çizgiler-şemalar
Şema fotoğrafı oluşturan elemanların belirli düzene göre dizilmesidir. Şemaları geometrik ve harf şekilleri(SZ) sınıflayabiliriz.

Fotoğrafta diagonal çizgiler yön belirtmek için kullanılabilir. Bu ana konuya gözü yöneltmeyi sağlar.

Kompozisyondaki çizgilerin şekli fotoğrafın ruhunu belirleyebilir. Oval yumuşaklık ve kadınlığı dikey S canlılığı ve hareketi köşeli çizgiler güçlülüğü çağrıştırır. Yatay düz çizgi rahatlık ve sakinlik duygusu köşeli çizgi aynı zamanda yön duygusu verir. Fotoğrafta konu çerçeveyi yatay veya dikey ikiye bölmemelidir.

5)Çerçeveleme (kadraj)
Fotoğrafta ilgi merkezini ön plandaki öğelerle çerçevelemek ana konuyu diğerlerinden ayırt etmek için gereken derinlik hissini kazandırır.
Dikey çerçeve; KOnunun daha hareketli ve canlı anlatımını sağlar.
Yatay çerçeve ; KOnunun daha rahat ve sakin anlatımını sağlar.

6)Bindirme
Konu veya öğeleri üst üste getirmekten (bindirmekten) kaçınmalıdır.

7)Belirginlik
Fotoğrafta verilmek istenen mesajı izleyicinin algılayabilmesi için anlatımı ifadeyi sağlayan görüntülerin diğerlerine göre daha belirgin olması gerekir. Fotoğrafta seçici bir yöntem uygulanır.Anlatım için gerekli öğeleri kadraj içine alıp gereksizizleyiciyi konu dışına sürükleyen görüntüler kadraj dışına çıkartılmalıdır. Kadraj içinde bulunması uygun görülmeyen görüntüler hareketliyse karenin dışına çıkması yer değiştirmeyecek görüntüler ise fotoğrafçının bakış noktasını değiştirmesi bakış noktasını değiştirmesi anlatımı zayıflatacak ise odak uzaklığı farklı bir objektif kullanması gerekmektedir. Konuların tercihi sonucunda sadeliğe ve belirginliğe ulaşılmış gösterilmek istenen konu üzerinde direkt olarak izleyicinin dikkati toplanmış olur.

8)Leke öğesi
Duru bir fon önündeki güzel bir siluet yada koyu bir fon önündeki açık biröğe fotoğrafçıya ilginç gelebilir.

9)Form öğesi
Üçüncü boyut ışık altında belirginleşir ve biz (gözlerimiz) nesneleri 3 boyutlu görürüz. Oysa fotoğraf iki boyutludur. 3 boyutlu gören gözümüzün gördüğünü iki boyutlu fotoğraf kağıdına aktarırken birtakım kayıplar olur. Bu nedenle konuya bakarken bitmiş fotoğrafı düşünmek yani iki boyutlu düşünmeye çalışmak gerekir ve bu da sanırım fotoğrafçılığın en zor yanıdır.
​