- Konum
- ىαкαяyλ
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Kas 2009
-
- Mesajlar
- 24,120
-
- MFC Puanı
- 79
EVLİLER OKUYUN...
BEKARLAR DERS ALIN...
'Aslında evli olması şart değil, aynı evde yaşayan insanların okuyup, bundan sonra karşılıklı ilişkilerinde faydalanabileceği güzel bir yazı.'
BEKARLAR DERS ALIN...
'Aslında evli olması şart değil, aynı evde yaşayan insanların okuyup, bundan sonra karşılıklı ilişkilerinde faydalanabileceği güzel bir yazı.'
CAN DÜNDAR
Evlilik, inanmadığım halde içerisinde 17 seneyi bitirdigim bir kurum benim
için.. 17 senede (abartmıyorum) 40 çift arkadasımın son verdiği kurum aynı
zamanda da... Evliliğimin bu kadar uzun sürmesinin gizi belkide kuruma inanmamaktan geçiyor.
Evliliği toplumun dayattıgı şekilde yaşamamaktan... Nedir bu dayatmalar?
Erkegin muhakkak kadından yaşça büyük olması, eğitim seviyesinin erkeğin lehine yada en azından eşit olması bunların sadece ikisi...
Olmaz, yürümez diyor toplum... Erkek yaşça büyük olmalı ki, kadına 'hot'
dediğinde oturmalı kadın... Yada yumuşatıyorlar; -Efendim kadın erkekten önce çöktügü için (hani doğum felan) küçük olmalıymış yası...
Eğitimde de böyle.. Kadının çok okumuşu bilmiş olurmuş, evde kalmakmış layıki....
EŞiM BENDEN 2 YAS BÜYÜK; ne 'hot' dememe gerek kaldı 17 senede, ne de benden önce çöktü...
Yıllar içinde ben yaslandıkça o gençleşti, -'Ooo Can bey kapmışsınız çıtıri' esprilerine muhattap dahi oldum.
EŞiM 3 ÜNiVERSiTE BiTiRDi; ben bir taneyi 9 senede bitirdim..
Ne o bana bilmişlik tasladı, ne ben ona ezik baktım... Kulağa gelen
müzik tekse de, onu oluşturan notalar farklıdır der Halil Cibran...
Bunu unutmadık biz.
Ben konuşurken o dinledi,ben dinlerken o konuştu 17 sene.
O öfkeliyken ben, ben öfkeliyken o 'haklısın bitanem...' dedik, Öfke bitip fırtına duruldugunda 'ama bir de böyle düşün' de dedik fikrimizi savunurken.
Farkli insanlar olarak görmedik birbirimizi, aynı amaç için savaşan neferlerdik bu hayatta...
Asla bilmedik ne kadar para kazandığımızı, ortak cüzdanımızdan gerektiği kadar aldık..
Ne kadar çalarsa çalsın masanın üstünde telefon , kim bu saatte arayan karşı cins diye sorgulamadık da ama...
Sevginin en büyük dostuydu bizim için 'güven'... ve güvenin ardına saklanmış bir 'saygı' vardı daima...
Ne kavgalar, ne badireler atlattik 17 senede...
Eee ülkeler neler gördü, biz çekirdek aile mi sütliman yasayacaktık...
Bir gün öyle bir girdik ki birbirimize, ben ilk kez odamın dışında yattım bir gece, misafir odasında...
Gece yarısı kapı açıldı eşim;
-'Ne yapıyosun burda?' diye sordu kapının eşiğinden, 'uyuyorum' dedim
buz gibi bir sesle... Gitti, gelmesi 1 dakikasını almıstı elinde
yastıkla...
'kay yana' dedi daracık yatakta. 'ne yapıyosun?' dediğimde 'benim yerim senin yanın, sen gelmezsen ben gelirim' dedi...
Anladım ki o gece, en uzun kavgamız yat saatine kadar sürecek...
V e bence dogrusu da bu...
Özen gösterdik o günden sonra, evin her yerinde kavga ettik, yatak odamiz haric..
Kırsak da zaman zaman kalplerimizi, asla kin tutmadık birbirimize...
Toplum kurallarıyla oynasaydık bu oyunu belki de 41 inci çift olacaktık o listede...
Ama oyunun kurallarını biz koyduk... Nede olsa bizim oyunumuzdu,oynanan...
Evlilik; hesapsız içine dalınması gereken bir oyun bence...
Topluma kulaklarini tıkayarak hemde... Ne benim, ne de bizim sözlerimizle...
Sadece gönlünüzden geçtigince...
Dediği gibi Ataol Behramoglu'nun;
'...Yaşadıklarımdan öğrendigim bir şey var:
Yasadın mı buyuk yaşayacaksın,ırmaklara, göğe, büsbütün evrene karışırcasına. çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır.
Ve
hayat, sunulmuş bir armağandır insana...
CAN DÜNDAR
Hayat kısa gelen bir battaniye gibidir.
Yukarı çekersin ayak parmakların isyan eder.
Aşagı çekersin omuzların titrer . Ama yine de, neşeli insanlar dizlerini karınlarına çeker, rahat bir uyku uyumayı başarır...
Evlilik, inanmadığım halde içerisinde 17 seneyi bitirdigim bir kurum benim
için.. 17 senede (abartmıyorum) 40 çift arkadasımın son verdiği kurum aynı
zamanda da... Evliliğimin bu kadar uzun sürmesinin gizi belkide kuruma inanmamaktan geçiyor.
Evliliği toplumun dayattıgı şekilde yaşamamaktan... Nedir bu dayatmalar?
Erkegin muhakkak kadından yaşça büyük olması, eğitim seviyesinin erkeğin lehine yada en azından eşit olması bunların sadece ikisi...
Olmaz, yürümez diyor toplum... Erkek yaşça büyük olmalı ki, kadına 'hot'
dediğinde oturmalı kadın... Yada yumuşatıyorlar; -Efendim kadın erkekten önce çöktügü için (hani doğum felan) küçük olmalıymış yası...
Eğitimde de böyle.. Kadının çok okumuşu bilmiş olurmuş, evde kalmakmış layıki....
EŞiM BENDEN 2 YAS BÜYÜK; ne 'hot' dememe gerek kaldı 17 senede, ne de benden önce çöktü...
Yıllar içinde ben yaslandıkça o gençleşti, -'Ooo Can bey kapmışsınız çıtıri' esprilerine muhattap dahi oldum.
EŞiM 3 ÜNiVERSiTE BiTiRDi; ben bir taneyi 9 senede bitirdim..
Ne o bana bilmişlik tasladı, ne ben ona ezik baktım... Kulağa gelen
müzik tekse de, onu oluşturan notalar farklıdır der Halil Cibran...
Bunu unutmadık biz.
Ben konuşurken o dinledi,ben dinlerken o konuştu 17 sene.
O öfkeliyken ben, ben öfkeliyken o 'haklısın bitanem...' dedik, Öfke bitip fırtına duruldugunda 'ama bir de böyle düşün' de dedik fikrimizi savunurken.
Farkli insanlar olarak görmedik birbirimizi, aynı amaç için savaşan neferlerdik bu hayatta...
Asla bilmedik ne kadar para kazandığımızı, ortak cüzdanımızdan gerektiği kadar aldık..
Ne kadar çalarsa çalsın masanın üstünde telefon , kim bu saatte arayan karşı cins diye sorgulamadık da ama...
Sevginin en büyük dostuydu bizim için 'güven'... ve güvenin ardına saklanmış bir 'saygı' vardı daima...
Ne kavgalar, ne badireler atlattik 17 senede...
Eee ülkeler neler gördü, biz çekirdek aile mi sütliman yasayacaktık...
Bir gün öyle bir girdik ki birbirimize, ben ilk kez odamın dışında yattım bir gece, misafir odasında...
Gece yarısı kapı açıldı eşim;
-'Ne yapıyosun burda?' diye sordu kapının eşiğinden, 'uyuyorum' dedim
buz gibi bir sesle... Gitti, gelmesi 1 dakikasını almıstı elinde
yastıkla...
'kay yana' dedi daracık yatakta. 'ne yapıyosun?' dediğimde 'benim yerim senin yanın, sen gelmezsen ben gelirim' dedi...
Anladım ki o gece, en uzun kavgamız yat saatine kadar sürecek...
V e bence dogrusu da bu...
Özen gösterdik o günden sonra, evin her yerinde kavga ettik, yatak odamiz haric..
Kırsak da zaman zaman kalplerimizi, asla kin tutmadık birbirimize...
Toplum kurallarıyla oynasaydık bu oyunu belki de 41 inci çift olacaktık o listede...
Ama oyunun kurallarını biz koyduk... Nede olsa bizim oyunumuzdu,oynanan...
Evlilik; hesapsız içine dalınması gereken bir oyun bence...
Topluma kulaklarini tıkayarak hemde... Ne benim, ne de bizim sözlerimizle...
Sadece gönlünüzden geçtigince...
Dediği gibi Ataol Behramoglu'nun;
'...Yaşadıklarımdan öğrendigim bir şey var:
Yasadın mı buyuk yaşayacaksın,ırmaklara, göğe, büsbütün evrene karışırcasına. çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır.
Ve
hayat, sunulmuş bir armağandır insana...
CAN DÜNDAR
Hayat kısa gelen bir battaniye gibidir.
Yukarı çekersin ayak parmakların isyan eder.
Aşagı çekersin omuzların titrer . Ama yine de, neşeli insanlar dizlerini karınlarına çeker, rahat bir uyku uyumayı başarır...