S
SAADETTİN : Dinin uğurlu, kutlu kişisi
SABAH : Günün başlangıcı
SABAHATTİN : Güzellik
SABİR : Sabreden, katlanan
SABİT : Yerinde duran kımıldamayan
SABRİ : Sabırla ilgili
SACİT (D) : Secdeye varan, ibadet eden
SADETTİN : Kutluluk, saadete erme, mübarek olma
SADIK : İçten bağlı, gerçek dost
SADRİ : Anaya göre çocuk
SADULLAH : Allah'ın talihli kıldığı
SADUN : Yıldız bilimine göre, uğurlu olan
SAFA : Saflık berraklık, gönül rahatlığı
SAFFET : Saflık, temizlik
SAFİ : Katıksız, ayırt edilmiş
SAİM : Oruç tutan, oruçlu
SAİT (D) : Kutlu, cennetlik
SAKIP : Delen, delik açan - Çok parlak
SAKİN : Uslu, kendi halinde - Bir yerde yerleşmiş, oturan
SALİH : İyi, yararlı, yetkili
SALİM : Eksiksiz, sağ, sağlam
SALTUK : Hiç bir koşul ve denetime bağlı olmayan
SAMET (D) : Sonsuz, ebedi
SAMİ : İşiten, dinleyen
SAMİH : Cömert, eli açık
SAMİM : Bir şeyin merkezi
SANBERK : Gücüyle tanınmış
SANCAR : Kısa kama - Saplar, batırır
SANER : Ünlü, tanınmış
SANVER : Adın duyulsun, ünlen
SARGIN : Candan, içten
SARP : Dik geçilmesi ve çıkılması güç
SARPER : Sert, güçlü
SARUHAN : Eski bir Türk beyi
SAVAŞ : İki ya da daha çok tarafın vuruşması , kavgası
SAYHAN : Adaletli hükümdar
SAZAK : Kuvvetli ve soğuk rüzgar - Bataklık, sazlık - Kaynak, pınar
SEÇKİN : Seçilmiş olan
SEDAT : Doğruluk, haklılık
SEFA : Gönül rahatlığı, rahatlık - Eğlence
SEFA /SAFA : Saflık berraklık
SEFER : Yolculuk, savaş hali
SEHA : Eli açık, cömert
SELAHATTİN : Dinine bağlı
SELAMİ : Barış ve rahatlıkla ilgili
SELCAN : Coşkun, taşkın
SELÇUK : Sel gibi akan
SELİM : İyileşmesi kolay hastalık
SELMAN : Barış içinde, huzurlu
SEMİH : Bol, cömert gönüllü
SENİH : Yüce, yüksek
SERALP : Baş yiğit
SERBÜLENT : Önde gelen, üstün
SERCAN : Canların özü, canın başı
SERDAR : Askerin başı, komutan
SERGEN : Raf, bir şeylerin dizili olduğu yer
SERHAN : Hanların başı
SERHAT : Sınır - İki devlet arasındaki sınır
SERKAN : Serhan / baş han , ser + kan,
SERKUT : Mutlu, talihli
SERMET : Öncesiz ve sonrasız
SERTAÇ : Baştacı
SERTER : Sert + Er, sert erkek
SERVER : Bir topluluğun en ileri geleni, baş, şef, reis
SERVET : Para mal mülk
SEYFETTİN : Dinin kılıcı, koruyucusu
SEYFİ : Kılıç gibi - Askerlikle ilgili
SEYHAN : Çukurova'da bir akarsu
SEYİT : Efendi, bey
SEZAİ : Uygun, yaraşır
SEZER : Sezgisi güçlü olan
SEZGİN : Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı
SIDDIK : Çok içten ve doğru kimse
SITKI : Yalan söylemeyen, dürüst
SİMAVİ : Yüzle, çehreyle ilgili
SİNA : İlaç yapılan bir tür bitki
SİNAN : Süngü ve mızrak gibi şeylerin sivriucu
SİPAHİ : Tımar sahibi asker
SONER : Son erkek , son yardımı yapan
SONGUR : Şahin - Ağır, hantal
SOYSAL : Uygar
SÖKMEN : Yiğitlere veilen san
SÖNMEZ : Sürekli yanan, sönmeyen
SUAT : Mutlu, mutlulukla ilgili
SUAVİ : Zorluklara dayanan
SUAY : Suya vuran ay ışığı gibi ışıltılı
SUPHİ : Sabahla, aydınlıkla ilgili
SÜLEYMAN : Davud peygamberin oğlu
SÜMER : Bugünkü Irak'ta kurulan eski bir uygarlığın adı
SÜREYYA : Ülker yıldız takımı
SÜRURİ : Sevinçli, sevinçle ilgili
Ş
ŞABAN : Kameri yılın 8. ayı
ŞADİ : Sevinç, neşe, mutluluk
ŞAFAK : Güneş doğmadan az önce, ufuktaki aydınlık
ŞAHAP (B) : Ateş, alev parçası
ŞAHİN : Bir tür yırtıcı kuş
ŞAHZAT : Sevilen, sayılan kişi
ŞAİR : Şiir yazan, ozan
ŞAKİR : Şükreden, nankörlük etmeyen
ŞAMİL : Kapsayan, içine alan
ŞANSAL : Niteliklerinle ünlen, tanın
ŞANVER : İyi niteliklerin bilinsin, duyulsun
ŞARIK : Parlak, parlayan
ŞECAATTİN : Yüreklilik, yiğitlit
ŞEFİK : Şefkatli
ŞEHMUZ : Hükümdar soyundan gelen
ŞEHZADE : Hükümdar oğlu
ŞEMSETTİN : Dinin güneşi
ŞEMSİ : Güneşe ait, güneşle ilgili
ŞENEL : Neşelen, mutlu ol
ŞENER : Şen erkek
ŞENOL : Neşeli ol anlamında
ŞENSOY : Neşeli, mutlu soydan gelen
ŞENTÜRK : Neşeli Türk
ŞERAFETTİN : Dinlerin en şereflisi
ŞEREF : Onur. Manen yüksek ve erdemli olmak
ŞERİF : Kutsal, mübarek
ŞEVKET : Ululuk, yücelik, kudret ve kuvvetlilik
ŞEVKİ : Şevk, keyif, istekle ilgili
ŞİNASİ : Tanıyış, tanımakla ilgili
ŞÜKRÜ : Şükretme, hoşnut olma


T
TACETTİN : Taca ait
TACİ : Taç ile ilgili
TAÇKIN : Gurur
TAHİR : Pak, temiz
TAHSİN : Beğenip, alkışlanan, kale gibi sağlam
TAKİ : Günahtan kaçınan, dinine bağlı
TALAT : Yüz, surat, çehre
TALAY : Deniz, büyük nehir
TALİP : İstekli, isteyen, talep eden
TAMAY : Dolunay
TAMER : Tam erkek
TAN : Şafak vakti
TANAY : Şafak ve ayın birarada olması
TANBERK : Şafak çizgisi - Parlayan şimşek
TANER : Aydınlık erkek
TANJU : Türk imparatorlarına Çinlilerce verilen ad
TANKUT : Kutlu aydınlık
TANSEL : Aydınlığa ait, sabahla ilgili
TARHAN : Oğuzlarda demirci ustası - Tüccarlar - Han ve komutan ünvanı
TARIK : Sabah yıldızı
TARKAN : Eski Türk adı / Dağınık
TAŞKIN : Taşmış durumda olan, aşırı
TAYFUN : Çok zorlu bir fırtına
TAYFUR : Küçük bir kuş türü
TAYGUN : Çocuk, torun
TAYLAN : Uzun boylu
TAYYAR : Uçan, uçucu
TAYYİB (P) : İyi, hoş çok temiz
TEKCAN : Değerli, eşsiz
TEKİN : Uğurlu
TEMEL : Kök, esas, dayanak
TEOMAN : Oğuz Han'ın Babasının adı
TERCAN : Genç, delikanlı - Kırmızı buğday
TEVFİK : Allah'ın yardımı, uygunlaştırma,başarı
TEZALP : Çabuk, hızlı yiğit TEZCAN Telaşlı, heyecanlı
TEZCAN : Canı tez olan
TEZKAN : Kanı kaynayan, heyecanlı
TINAZ : Ot ya da saman yığını
TİMUÇİN : Türk Moğol imparatoru Cengiz Han'ın asıl adı
TİMUR : Demir'in eski Türkçe'deki yazılışı
TOKCAN : Gönlü Tok
TOKER : Gözü, gönlü tok
TOKTAMIŞ : Bir yerde yerleşik oturan
TOLGA : Bir tür savaş başlığı, kask
TOLUNAY : Dolunay
TONGUÇ : En büyük çocuk
TOPRAK : Yer kabuğunun yüzey bölümü
TOYGAR : Çayır kuşu
TUFAN : Şiddetli, sürekli yağmur ve getirdiği su baskını
TUGAY : İki alaydan oluşan askeri birlik
TUĞRUL : Güçlü bir masal kuşu
TUNA : Avrupa'da bir nehir
TUNCA : Tunç gibi / Meriç nehrinin bir kolu
TUNCAY : Tunç renkli ay
TUNCEL : Tunç gibi el
TUNCER : Tunç gibi er
TUNÇ : Bakır, çinko ve kalay karışımı bir maden
TURAÇ : Bir tür küçük av kuşu
TURAN : Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
TURGAY : Çayırkuşu / Toygar
TURGUT : Oturulacak yer, belde
TURHAN : Soylu seçkin
TÜMAY : Dolunay
TÜRKAY : Ay gibi parlayan Türk
TÜRKER : Türk erkeği
TÜRKEŞ : Orhun yazıtlarında adı geçen bir kahraman