- Konum
- ىαкαяyλ
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Kas 2009
-
- Mesajlar
- 24,120
-
- MFC Puanı
- 79
Pireleri eğitmeye çalışanlar bir yönüyle garip
ama bu defa tepeye vuracak kadar yükseğe zıplamıyorlardı. Belli ki tavana vurduklarında canlarının yanması onları bunlardan alıkoyuyordu.
İşin ilginç tarafı ise kutunun üstündeki tavan kaldırıldığında pireler yine zıplamaya devam ediyor
şartlandırmadan vazgeçtiklerinde istedikleri kadar zıplamaya yine başlıyorlardı.
Çoğu kez bir insanın başına da aynı şeyler gelmiyor mu? Kendimizi öncelikle kendimiz sınırlıyoruz ve ulaşamıyacağımız hedeflere ulaşamayacağımızı düşünüp bir anlamda kendimizi başarısızlığa şartlandırıyoruz. Tıpkı pireler gibi daha yükseğe zıplayamayacağımıza inanıyoruz. "Bak gördünüz mü
ben zaten o kadar yükseğe zıplayamam" deyiveriyoruz.
Yapacağımız aslında çok basit: öncelikle kendimizi iyi tanımak
sonra da ona yetişebileceğimize inanmak. Ve elbette ki var gücümüzle zıplamak...
İşin ilginç tarafı ise kutunun üstündeki tavan kaldırıldığında pireler yine zıplamaya devam ediyor
Çoğu kez bir insanın başına da aynı şeyler gelmiyor mu? Kendimizi öncelikle kendimiz sınırlıyoruz ve ulaşamıyacağımız hedeflere ulaşamayacağımızı düşünüp bir anlamda kendimizi başarısızlığa şartlandırıyoruz. Tıpkı pireler gibi daha yükseğe zıplayamayacağımıza inanıyoruz. "Bak gördünüz mü
Yapacağımız aslında çok basit: öncelikle kendimizi iyi tanımak