Emre Aydın – Ve Gülümse Şimdi (Bebeğim)

Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin götür kokunu
Bebeğim…
Çocuktun hep sen, elinde balonla… Engel miydim ben ? İğne miydim ?
Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler inmiş
Bebeğim…
Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsın
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Gülümse şimdi gülümse şimdi gülümse şimdi ve gülümse şimdi
Bebeğim…
Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi, hırpalandım Istanbul gibi
Bebeğim…
Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya…
Öyleyim…