Bugünkü Eğirdir Gölü'nün bulunduğu alan, fi tarihinde düz arazi imiş. Ak pürçekli bir nine; her gün olduğu gibi oturmuş bir yere, tengerek ile ip eğiriyormuş.
O sırada iki torunu; sanki arkalarından canavar kovalıyormuşçasına koşarak ve aynı zamanda hınca hınç bağırarak ninelerinin yanına yetişmişler:
«Nene! Kaç kaç, geliyoo!»
«Ne geliyo len torunlar?»
«Sel geliyo nene, sel...»
Nine hiç istifini bozmadan:
«Hadi ordan, sizi gidi veletler! Nenenizle dalga mı geçiyonuz? İpimi eğircem. Beni meşgul etmeyin, hadi gari!»
Delikanlılar, yerinden doğrulmak bir tarafa, ip eğirmeyi bile bırakmayan nineyi bir türlü ikna edememişler:
«Eyi bakalım, sen eğiredur!»

Azgın selin eli kulağında olduğunu bilen iki genç, çaresizce nineyi bırakıp kaçmışlar. Az sonra sel suları, büyük bir coşmayla ninenin yamacına geliverip nineyi de kaptığı gibi koskoca bir alanı dolduruvermiş. İşte bu olaydan sonra oluşan göle, nineye "eğiredur" diyen torunlarının bu son seslenmeleri isim olmuş. "Eğiredur" kelimesi, zamanla bugünkü "Eğirdir" kelimesine dönüşmüş.
NOT: Isparta'ya bağlı Eğirdir ilçesinin ismi -Cumhuriyet Dönemi'nde olsa gerek- resmî olarak -zannımca kasten- "Eğridir" diye kayıtlara geçirilmiş. 1980'lerin sonlarına doğru bu hata, resmen düzeltildi. Zaten halkın, hiçbir zaman Eğridir dediğini duymadım.

​