Egemen Akkol - Kafes

Yine beni gömmüşler bugün
Ama kafatasım hala bir bütün
Gururu kapattım
Yollarına saptım
Gülüşüne taptım körkütük
Ama çalıyor tüm hevesimi
Atıyor suratıma
Sorguladım ederimi
Dokunuyor kanıma
Bırakıyor beni sonunda
Geçiyo sıradaki avına
Senden nefret etmek istedim
Hapsettiğin kafesteyim
Ömrümde böyle hiç yenilmedim
Bilmem gerçekten bu mu huyun
Aklında yer bulur muyum
Sayende parçalandı hislerim
Yine beni gömmüşler bugün
Yanıyorum hala yok söndüğüm
Büyüsüne kandım
İplerimi saldım
Niye sensin tek gördüğüm
Ama çalıyor tüm hevesimi
Atıyor suratıma
Sorguladım ederimi
Dokunuyor kanıma
Bırakıyor beni sonunda
Geçiyo sıradaki avına
Senden nefret etmek istedim
Hapsettiğin kafesteyim
Ömrümde böyle hiç yenilmedim
Bilmem gerçekten bu mu huyun
Aklında yer bulur muyum
Sayende parçalandı hislerim
Kendimi salıp o dalgalara atıcam
Bir dünya kadar borca batıcam
Her gece burda resmine sarılıcam
Sen gelene kadar nefesimi tutucam
Senden nefret etmek istedim
Hapsettiğin kafesteyim
Ömrümde böyle hiç yenilmedim
Bilmem gerçekten bu mu huyun
Aklında yer bulur muyum
Sayende parçalandı hislerim

Paylaşım için teşekkürler emeğine sağlık

Büyüsüne kandım
İplerimi saldım
Niye sensin tek gördüğüm
Ama çalıyor tüm hevesimi
Atıyor suratıma
Sorguladım ederimi
Dokunuyor kanıma
Bırakıyor beni sonunda
Geçiyo sıradaki avına
Senden nefret etmek istedim
Hapsettiğin kafesteyim