Dostluk insanların ihtiyacı olan bir kavramdır. Ben dostlarımı kardeşim gibi hissederim. Gerçek dostluklar eski olan ve uzun süreli olan dostluklardır. İnsanlar hayatları boyunca yalnızlığın karanlık uçurumuna düşmemek için mücadele ederler. Çünkü yalnızlık her zaman insanları ümitsizliğe sürükler . Ümitsiz bir insan verimsiz bir tohuma benzer . Verimsiz tohumlar işe yaramaz .İnsanlar dertlerini acılarını dostlarıyla paylaşarak azaltır sevinçlerini yine dostlarıyla paylaşarak artırır. Dostluk her insanın tatması gereken bir ihtiyaçtır. Dostluk ılık bir yaz akşamını paylaşmak soğuk bir kış gecesinde hoş sohbetler yapmaktır. Dostu olmayan insan nasıl olurda hayatın zorluklarına göğüs gerer? Dostu olmayan insanın hangi güzel anıları olur? Bundan da anlayacağımız gibi dostluk güzel bir kavram ve mutluluk getiren manevi sermayemizdir . Dostlarımızı sevelim gerçek dostluğu keşfedelim.
Dostlarımızla aramızda bazı sorunlarımız olabilir. Burası Pollyanna'nın dünyası değil. Elbette bir çok sorun yaşıyoruz. Aslında bir çok sorun, arada saygı, sevgi ve hoş görünün azaldığı dostluklarda görülür. Bu bir genellemedir. Eğer dostunuzu hala seviyor ve onunla sorunlar yaşıyorsanız mutlaka bir neden vardır. Ve mutlaka sizin de böyle bir anınız olmuştur . Dostunuzla aranıza bir karlı dağ girdi mi? İşte size sorular ve sorunlar. Ve karlı dağ girdiğinde neler yaptınız? Ben dostumla sorunlarım olduğunda konuşmayı anlaşmayı denerim .Aman ha yumruklarımız konuşmasın!!!!
BİR ŞEY Mİ EKSİK?
Dostlarımızla aramızda eksik olmayacakların başında SEVGİ SAYGI HOŞGÖRÜ gelir.BUNLARDAN VAZGEÇMEYİN!!! Unutmayın ki insanların her ne kadar dosta ihtiyacı varsa bir o kadarda guruna ihtiyacı vardır… -TzcN